العربیه: در 29 اکتبر 1969 چارلی کلاین و بیل دووال با ایجاد اولین اتصال بین دو کامپیوتر دور از هم به موفقیتی دست یافتند که پایهگذار اینترنت مدرن شد. کلاین دانشجوی فوق لیسانس در دانشگاه کالیفرنیای لسآنجلس، و دووال برنامهنویس سیستم در مؤسسه تحقیقات استنفورد بود.
آن دو در حال آزمایش یک سیستم شبکه به نام «آرپانت» بودند که وزارت دفاع ایالات متحده آن را تأمین مالی میکرد. آرپانت از فناوری سوئیچینگ بسته استفاده میکرد، که روشی نوآورانه برای اشتراک دادهها بود که به خطوط تلفن سنتی وابستگی نداشت، و بدین ترتیب اصول اولیه اینترنت امروزی را بنیان نهاد.
کلاین در تلاش اولیه قصد داشت با تایپ کردن کلمه «L-O-G-I-N» به سیستم دووال در فاصله 350 مایلی متصل شود. با این حال، فقط حروف «L-O» به دووال رسید، و سپس سیستم خراب شد، و این اولین پیامی بود که اینترنت ارسال کرد.
اتصال آنها مجدداً در فاصله یک ساعت برقرار شد، و هر دو احساس آرامش کردند، بدون آنکه به اهمیت تاریخی دستاورد خود پی ببرند. کلاین سالها بعد با یادآوری این تجربه اعتراف کرد که آنها تنها بر کارکرد صحیح سیستم متمرکز شده بودند، در حالی که دووال بر پیروزی فنی آزمایش موفق یک سیستم پیچیده تأکید کرد.
تجهیزات مورد استفاده آن زمان، با استانداردهای دهه 1960 کوچک به نظر میرسیدند، و اندازهای حدود یک یخچال داشتند، اما بهمراتب کمتر از کوچکترین دستگاههای پوشیدنی امروزی مثل ساعت دیجیتالی قدرت داشتند. کامپیوترهای آرپانت تنها چند مکان را به هم متصل میکردند، که در مقایسه با حدود 50 میلیارد دستگاه متصل به اینترنت امروزی عددی ناچیز است.
کلاین و دووال با نگاهی به تحول اینترنت مزایای آن را تصدیق میکنند، اما نسبت به تمرکز قدرت در دست شرکتهای بزرگ فناوری، خطرات شکسته شدن حریم خصوصی، و افزایش اطلاعات نادرست ابراز نگرانی میکنند.
این دو مبتکر تاکید میکنند که باز بودن و رشد سریع اینترنت منجر به تغییرات اجتماعی عمیقی شده است که برخی از آنها زیانبار بودهاند. دووال با اشاره به مسیر فعلی هوش مصنوعی هشدار داد که این فناوری نیز باید مانند اینترنت بهطور مسئولانه مورد مدیریت قرار گیرد تا از عواقب پیشبینینشده آن جلوگیری شود.
+5
رأی دهید
-0
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.