از شادی گل جنجالی تا بازگشت با چهار گل؛ زهرا قنبری: دختر ایرانی همیشه سرش بالاست

هفته سوم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال زنان در حالی برگزار شد که بسیاری نگاه‌ها به سمت تیم خاتون بم بود؛ تیمی که مدتی قبل به جمع هشت تیم برتر آسیا صعود کرد و حالا منتظر معرفی حریف خود در مرحله یک‌چهارم نهایی است.

با توجه به تعویق دیدار هفته اول خاتون بم برابر آوای تهران، این تیم در هفته دوم مقابل تیم تام اصفهان به میدان رفت و با نتیجه پنج بر صفر برنده شد.

در هفته سوم، خاتون تیم طلایی طاران البرز را هفت بر صفر شکست داد، اما اتفاق مهم این بازی بازگشت زهرا قنبری به زمین پس از دو هفته پرحاشیه بود؛ ستاره‌ای که با زدن چهار گل در این مسابقه بازگشتی باشکوه را رقم زد.
ماجرای محرومیت زهرا قنبری
قنبری که برترین گل‌زن تاریخ فوتبال باشگاهی و ملی زنان ایران است، فصل گذشته برترین گلزن لیگ شد. او دو گل برای خاتون در مرحله گروهی لیگ قهرمانان زنان آسیا هم زد اما در هفته دوم برابر تام به میدان نرفت، دلیل این غیبت ظاهرا «مصدومیت» و به اعتقاد بسیاری «محرومیت» بود.

ماجرا از آخرین بازی خاتون بم در لیگ قهرمانان آسیا شروع شد، جایی‌ که زهرا قنبری مقابل کالج اسکالرز، گل پیروزی تیمش را در وقت‌های اضافی زد و در حالی گلش را جشن گرفت که مقنعه روی سرش دیده نمی‌شد. تصویر این شادی گل بدون حجاب اجباری خیلی زود در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد و بازتاب گسترده‌ای میان کاربران ایرانی یافت.

در واکنش به این اتفاق، باشگاه خاتون بیانیه‌ای در تبعیت از قوانین جمهوری اسلامی صادر کرد و با «عذرخواهی از مردم» توضیح داد که این حادثه به‌ دلیل شادی و هیجان مسابقه اتفاق افتاد.

با این حال رسانه‌های داخلی از جمله سایت طرفداری، خبر محرومیت زهرا قنبری از لیگ داخلی را به دلیل عدم رعایت حجاب در جریان این بازی آسیایی منتشر کردند.
واکنش زهرا قنبری و وزیر ورزشزهرا قنبریفوتبالیست ۳۳ ساله اهل کرمانشاه در واکنش به این محرومیت، به روزنامه خبر ورزشی گفت: «فکر می‌کنم تمام کسانی که در طول ۱۷-۱۸ سال فعالیت من در فوتبال و کاپیتانی تیم ملی مرا می‌شناسند، از خصوصیات اخلاقی‌ام آگاهند. همیشه به پیراهن ملی و تیم خاتون بم و نیز پرچم کشورم احترام گذاشته‌ام. تا به حال خلاف قوانین رفتار نکرده‌ام و عرق خاصی به کشور و مردم عزیزم دارم. همیشه برای شادی آن‌ها تلاش کرده‌ام.»

«در این مسابقه، هنگام شادی اتفاقی رخ داد که من متوجه آن نبودم و تنها به پیروزی تیم خاتون و شادمانی مردم فکر می‌کردم. صادقانه می‌گویم که این اتفاق غیرعمد بوده است.»

پس از این اتفاقات، قبل از شروع هفته سوم زهرا قنبری با انتشار یک استوری در صفحه اینستاگرامش که به نظر طعنه‌آمیز می‌رسید، نوشت: «از وزارت ورزش و جوانان که پیگیر وضعیت مصدومیتم بودند کمال تشکر و قدردانی را دارم. خداروشکر سلامتی کاملم را به دست آوردم و این هفته می‌توانم در خدمت تیمم باشم.»

او در حالی بحث مصدومیت را مطرح کرد که قبل از آن احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان، در پاسخ به سوالی درباره محرومیت زهرا قنبری گفته بود: «شرایط ما برای دختران‌مان سلبی نیست. معاون امور زنان را مامور بررسی این موضوع کردم و خودم نیز پیگیر هستم. در هیجان گل‌زنی، ممکن است مشکلاتی پیش بیاید.»

وزیر ورزش به خبرگزاری ایلنا نیز گفت:« قطعا این احتمال وجود دارد که جوان ما وقتی گل می‌زند بر اساس آن حرکت‌های شتاب‌آلودی که دارد، حجاب‌اش کنار برود ولی قطعا بچه‌های ما برای من خیلی ارزش دارند، آن دختر هم مثل دختر خودم می‌ماند، بنابراین قطعا من پیگیر هستم اگر به این واسطه جریمه‌ یا حکمی صادر شده است، حتما آن را برمی‌گردانم.»
دشواری‌های ناشی از پوشش اجباری
معصومه حسرتی، بازیکن سابق تیم ملی فوتبال ایران، پوشش اجباری را یکی از دشواری‌های پیش روی بازیکنان زن ایرانی می‌داند. او به بی‌بی‌سی فارسی گفت: «من خودم سال‌ها با این پوشش بازی کردم و بسیار اذیت شدم، به‌ویژه وقتی در انزلی که همیشه بارانی است بازی داشتیم، رطوبت و سرما کار را سخت‌تر می‌کرد.»

«پوشش ما فقط یک مقنعه نبود. باید زیر شلوارک، ساپورت می‌پوشیدیم، جوراب‌های‌مان را تا بالا می‌کشیدیم و اگر پایین می‌افتاد، تذکر می‌گرفتیم. زیر پیراهن هم باید لباس دیگری می‌پوشیدیم تا هنگام زمین خوردن بدن‌مان مشخص نشود.»

«من در پست مدافع بازی می‌کردم و مدام در حال زدن ضربات سر بودم. این باعث می‌شد مقنعه‌ام بیفتد و داور هشدار می‌داد که اگر تکرار شود، کارت می‌گیرم. حتی آستین‌های‌مان هم اگر بالا می‌رفت، به ما تذکر می‌دادند.»

«در چنین شرایطی، بازی کردن واقعاً سخت می‌شود. بازیکن به‌جای تمرکز بر بازی باید مراقب باشد که هیچ قسمتی از پوششش تغییر نکرده باشد و این فشار مضاعفی بر استرس بازی اضافه می‌کند.»
فشار جسمانی و روانی روی بازیکنانمعصومه حسرتی: بازیکنان ایران هم از لحاظ جسمانی و هم روانی تحت فشار هستندخانم حسرتی همچنین به تفاوت شرایط بازیکنان زن ایرانی و رقیبان آنها اشاره کرد و گفت: «بازیکنان ایران هم از لحاظ جسمانی و هم روانی تحت فشار هستند. از یک سو، پوشش اجباری وزن بیشتری بر بدن تحمیل می‌کند که در دویدن و عملکرد آنها تأثیر منفی می‌گذارد. آنها در گرما به‌شکلی و در برف و باران به‌شکلی دیگر اذیت می‌شوند.»

او به شرایط زهرا قنبری، نیز اشاره کرد و گفت: «با تمام وجودم شرایط زهرا را درک می‌کنم. کنترل چنین موضوعاتی در لحظات حساس بازی واقعاً سخت است. وقتی گل زهرا را دیدم، نگران شدم چون می‌دانستم چقدر بازیکنان به خاطر این مسائل تحت فشار قرار می‌گیرند.»
ورود به دنیای فوتبال
خانم گل ایران در کودکی در کوچه و خیابان مثل پسرها دنبال توپ می دوید. ۶ ساله بود که همراه با پسرهای محله تست فوتبال داد و توانست برای تیم مورد نظر انتخاب شود.

زهرا قنبری به مجله همشهری جوان گفته است:«وقتی مربی‌ام فهمید دختر هستم، به پدرم گفت اصلا باورم نمی‌شود که این دختر است و این مدلی فوتبال بازی می‌کند. از همه پسرها بهتر بود اما کاری از دست من برنمی‌آید و در یک رشته دیگر مثل والیبال یا بسکتبال او را ثبت نام کنید.»

زهرا قنبری با همه استعدادش باید در چنین شرایطی فوتبال را کنار می‌گذاشت و به قول مربی دنبال یک ورزش دیگر می‌رفت. اما دختر بودن نتوانست مانعی برای رسیدن او به فوتبال شود و سال‌ها صبر کرد تا بالاخره پای دختران هم به زمین چمن باز شد و او توانست بهترین گلزن فوتبال زنان ایران شود.
زهرا قنبری: به ما می‌گفتند چرا خودتان را پلمپ کرده‌اید؟
زهرا قنبریخانم قنبری در مصاحبه با مجله همشهری جوان از روزهایی گفته که حتی وجود فوتبال زنان برای بسیاری عجیب و ناشناخته بوده است:« شاید عجیب‌ترین برخورد این بود که اوایل می‌گفتند مگر خانم‌ها هم می‌توانند تکل بزنند؟ فوتبال را چه به خانم‌ها و مگر فوتبال زنان هم داریم؟ مگر خانم‌ها هم می‌توانند با این لباس و حجاب بدوند؟»

«برای خیلی‌ها سئوال بود و اینکه نمی‌دانستند فوتبال زنان هست و ما فوتبالیست هستیم، خیلی دردناک بود. وقتی می‌دیدیم این همه زحمت می‌کشیم اما بقیه حتی نمی‌دانستند که فوتبال زنان هم وجود دارد انگیزه‌های ما را کم می‌کرد.»

او درباره واکنش بازیکنان کشورهای دیگر به حجاب بازیکنان ایرانی نیز صحبت کرده است: «اوایل برای‌شان خیلی عجیب بود که ما چطور با این لباس‌ها می‌توانیم بدویم و بازی کنیم. به ما می‌گفتند چرا خودتان را پلمپ کرده‌اید؟ ما شما را می‌بینیم احساس خفگی می‌کنیم شما چطور بازی می‌کنید؟ به هر حال ما خیلی لباس می‌پوشیم و یک وزن اضافی نسبت به بقیه تیم‌ها داریم که روی سرعت‌مان تاثیر می‌گذارد و آنها هم تعجب می‌کردند.»
لقب «کریس زنان» و سر بالای دختران ایرانی
در ایران به او لقب «کریس زنان» را داده‌اند. لقبی که می‌گوید به‌خاطر نوع بازی، شوت‌ها و شادی‌های پس از گلش که شباهتی به کریستیانو رونالدو دارد، به او داده‌اند.

خانم گل ایران آرزویی جز حضور در جام جهانی ندارد و معتقد است هیچ شرایط سختی‌ نمی‌تواند مانع دختران ایرانی شود:

«ما دختران ایرانی با همه سختی‌ها و محدودیت‌هایی که همیشه داشتیم، سعی کردیم بهترین عملکرد را داشته باشیم و همواره دنبال هدف‌های‌مان بوده‌ایم. امیدوارم در آسیا بتوانیم بهترین عملکرد را داشته باشیم و نشان بدهیم با همه محدودیت‌ها، ما فقط به نتیجه و هدف‌مان فکر می‌کنیم.»

«دختر ایرانی همیشه سرش بالاست و یک جنگجوی واقعی است و به خاطر هدف‌ها و رویاهایش همه کار می‌کند تا به آن‌ها برسد و همواره با اراده و پشتکار بوده است.»