یورونیوز: رئیس هیات روابط با ایران در پارلمان اروپا به یورونیوز گفته « آژانسهای امنیتی اتحادیه اروپا مستندات کافی دارند که نشان میدهد شرکت هواپیمایی ایرانایر با هواپیماهایش به برخی نقاط درگیر جنگ، از جمله سوریه، روسیه و حوثیها تجهیزات نظامی میفرستاده است.»
هانا نویمان، رئیس هیات روابط با ایران در پارلمان اتحادیه اروپا است. او یک سیاستمدار آلمانی است که به مسائل ایران آگاه است و از نزدیک آن را دنبال میکند. او میگوید تلاش خواهد کرد تا در دوره حضورش به عنوان رئیس هیات روابط با ایران در پارلمان اتحادیه بتواند نه صرفا با مجلس ایران که با مردم ایران که خواهان تغییر و صلح پایدار هستند در ارتباط باشد.
این سیاستمدار آلمانی را با انتقاد از سیاستهای جوزپ بورل در مساله ایران میشناسیم. او بورل را در برابر ایران و سپاه پاسداران بیش از حد محافظهکار میداند. در گفتوگوی یورونیوز فارسی با خانم نویمان محورهایی از جمله قرار گرفتن نام سپاه پاسداران در فهرست گروههای تروریستی، اعدام جشمید شارمهد، وضعیت تعلیق پرونده الهه محمدی و نیلوفر حامدی، تحریم ایرانایر، ارتباط اروپا با مسعود پزشکیان و جنگ احتمالی میان ایران و اسرائیل مطرح شد.
او در این گفتوگو تاکید کرد که آژانسهای امنیتی اتحادیه اروپا مستندات کافی دارند که نشان میدهد، شرکت هواپیمایی ایرانایر از هواپیماهایش برای فرستادن تجهیزات نظامی به حوثیهای یمن، سوریه و برخی دیگر از نقاط جنگی استفاده میکرده است. پارلمان لیتوانی سپاه پاسداران را بهعنوان یک سازمان تروریستی معرفی کرده است. آیا فکر میکنید اتحادیه اروپا نیز چنین مسیری را دنبال کند؟ موضع شما در این زمینه چیست؟ واقعیت این است که سپاه پاسداران چه مردم خودش در داخل ایران و چه منطقه را میهراساند. به همین خاطر است که اکنون زمان مناسبی برای قرار دادن نام سپاه در فهرست گروههای تروریستی است. خرسندم که پارلمان لیتوانی چنین مصوبهای را گذراند و امیدوارم اتحادیه اروپا نیز به زودی چنین کند. در پارلمان اروپا خوشبختانه در این زمینه توافق اکثریتی وجود دارد. اما در میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا مسیر کمی دشوارتر است. شما بارها از مواضع جوزپ بورل در همین زمینه انتقاد کردید، مواضع جانشین بورل را چطور ارزیابی میکنید؟ واقعیت این است که جوزپ بورل، رئیس بخش سیاست خارجی اتحادیه اروپا هیچگاه چنین اقدامی را به عنوان یکی از امور کلیدی خود مطرح نکرد اما امیدوارم کایا کالاس، رئیس جدید بخش سیاست خارجی اتحادیه اروپا مسیر متفاوتی را طی کند. در دیداری که با خانم کالاس داشتید او را چطور دیدید؟ برخی میگویند با توجه به حمله نظامی روسیه به اوکراین شاید توجه اتحادیه اروپا بیش از پیش بر مساله اوکراین و نه خاورمیانه متمرکز شود. آنچه در قالب سوال و جواب با خانم کالاس در جلسه اخیر ما مطرح شد، محرمانه است. اما در جلسه علنی که به زودی در پارلمان اتحادیه اروپا با ایشان خواهیم داشت برخی از همان سوالها مطرح میشود که خب انتشار محتوای آن نیز بلامانع و علنی خواهد بود.
با این حال باید تاکید کنم آنچه من دریافتم این بود که خانم کالاس اشراف خوبی به مسائل خاورمیانه دارد و کمتر از آقای بورل در این زمینه محافظهکار است. انتخاب مسعود پزشکیان به عنوان رئیسجمهوری جدید ایران را چطور ارزیابی میکنید؟ ارتباط اروپا با او چگونه خواهد بود؟ بسیاری در همین اتحادیه اروپا وقتی پزشکیان «برگزیده شد» نه انتخاب، [فکر نمیکنم بتوانیم به این سادگی از لفظ «انتخابات» در ایران حرف بزنیم] میگفتند باید منتظر بود و دید که پزشکیان چه مجموعه تصمیمها و رفتارهایی دارد. من همان موقع هم حرفم این بود که او به نیویورک میرود با طرفهای اروپایی حرفهای مثبت میزند اما در عمل و حمایت از گروههای تندرو در منطقه کار دیگری میکند. حرف او با عملش یکی نیست. آنچه در اقدام اخیر اعدام شهروند ایرانی- آلمانی شاهد آن بودیم.
اعدام جمشید شارمهد نشان داد که عمل آنها چیست و اقدام ما [اروپا] باید قویترین باشد و بتوانیم سپاه را در فهرست گروههای تروریستی قرار دهیم. آنها یک سازمان تروریستی هستند و ما باید چنین با آنها برخورد کنیم. نظرتان درباره وضعیت الهه محمدی و نیلوفر حامدی، دو روزنامهنگار ایرانی چیست؟ آنها تنها کارشان را انجام دادهاند. آنها روزنامهنگاران قدرتمندی هستند که برای اطلاع رسانی و آگاهی بخشی در جامعه شان از واقعیتها نوشتهاند. اما حکومت در پی خاموش کردن صدای روزنامهنگاران است.
رژیم با زندانی کردن و سپس بیرون آوردن و تعلیق این دو روزنامهنگار علیه آنها مرتکب عملیات جنگ روانی شده است. آنها را در ابعاد روانی تحت فشار قرار داده و شنکجه روحی میکند تا این پیام را به مخالفان و منتقدانش مخابره کند که اگر ما را به چالش بکشید ما شما را چه از نظر فیزیکی و چه از نظر روحی و روانی درهم خواهیم شکست.
این دو روزنامهنگار در یک وضعیت تعلیق قرار گرفتهاند. نمیدانند چه زمانی به زندان بازخواهند گشت و تا کی میتوانند آزاد باشند. آنچه رژیم ایران مرتکب میشود در واقع شکل عامدانهای از شکنجه روحی است. ما به نوبه خود به افزایش آگاهی عمومی درباره وضعیت نیلوفر و الهه ادامه خواهیم داد. و چه بسیار روزنامهنگاران دیگری مانند این دو که حقیقت را در این کشور دنبال میکنند و خواهان مرتفع شدن تمامی محکومیتهای وضع شده علیه روزنامهنگاران هستند. لایحه عفاف و حجاب مصوب مجلس ایران را چطور ارزیابی میکنید؟ نمیدانم رژیم تا چه سرحد ترسیده که این همه برای کنترل بدن زنان یکی پس از دیگری اقدام به تصویب قانون میکند. مساله این قانون کنترل و سرکوب زنان است. تصویب این قانون یک عقبنشینی دیگر در مسائل مرتبط با حقوق زنان است.
این قانون ربطی به حفظ ارزشهای مهم جامعه ندارد بلکه ابزاری برای سرکوب است.
رژیم از حجاب به عنوان ابزار و سمبلی برای سرکوب سیستماتیک زنان وتحکیم قدرت خود در دهههای گذشته استفاده کرده است. قوانین مرتبط با حجاب در واقع بر محرومیت زنان تاکید دارند. محرومیت زنان از حقوق ابتداییشان. حق انتخاب پوشش و استقلال در تصمیمگیریشان. آنها زنان جامعه را از حق انتخاب و فرصت زیست به همان شیوهای که دلشان میخواهد محروم کردهاند.
مصوبه مجلس صرفا به یک تکه از لباس زنان مرتبط نیست بلکه توان انتخاب زنان را هدف قرار داده است. در واقع رژیم ایران از حجاب به عنوان ابزاری برای تحکم بیشتر نفوذ خود بر بدن و زندگی زنان سوءاستفاده میکند. وضعیت منطقه خاورمیانه را چطور میبینید؟ در این مدت دو بار شاهد حمله موشکی ایران به اسرائیل و به تازگی شاهد حمله اسرائیل به مواضعی در ایران بودیم. موضع اروپا در این زمینه چیست؟ بسیاری از مردم در منطقه خواهان رسیدن به صلح هستند. چه بسا مردم اسرائیلی که برای رسیدن به صلح علیه دولت خودشان به خیابانها آمدهاند. چه بسا بسیار خانوادههای فلسطینی که از آنچه حماس انجام داده، متنفر هستند. چه بسا مردمانی خواهان صلح که میخواهند جلوی بمباران در لبنان گرفته شود. و چه بسیار شهروندان ایرانی که در خلال حمله اخیر ایران به اسرائیل، برای برادران و خواهران اسرائیلیشان پیام همدلی و همراهی فرستادهاند.
بسیاری نگران شرایط هستند و خیلیها دلشان در منطقه جز صلح چیز دیگری نمیخواهد.
این دقیقا همان موضعی است که به باور من اتحادیه اروپا باید آن را دنبال و از آن حمایت کند.
باید دید چطور میتوان نهادها و افرادی از جمله سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران را تحریم کرد و در همین حال به حمایت از آنهایی پرداخت که فعالیتهای صلح طلبانه را در برابر سرکوب ترویج میکنند و آنها که بیش از دیگران آسیب دیدهاند، چه در غزه و لبنان و چه در بسیاری دیگر از مناطق جنگزده در خاورمیانه. آنها که نیازمند کمکهای حقوق بشری هستند.
آنچه می گویم ربطی به اینکه یک طرف ماجرا را بگیریم ندارد، تاکید من بر ترویج صلح است. تحریم ایرانایر برخی از مردم ایران را نیز از امکان سفر با این شرکت هواپیمایی محروم کرده است. برای مخاطب ما توضیح میدهید که بر اساس چه دادههایی تحریم ایرانایر از سوی اروپا رقم خورد؟ سرویسهای امنیتی در اتحادیه اروپا به اطلاعات دقیق و معتبری دست یافتهاند که نشان میدهد چطور ایرانایر با هواپیماهایش تجهیزات نظامی را به برخی مناطق جنگی در گوشه و کنار حمل میکرده است. در همین زمینه میتوان به ارسال سلاح به روسیه اشاره کرد. آنچه روسها از آن در جنگ مرگبارشان علیه اوکراین استفاده میکنند.
این شرکت هواپیمایی برای رژیم بشار اسد به منظور سرکوب مردم خودش تجهیزات نظامی حمل میکرده است. از اینها گذشته مستنداتی از ارسال تجهیزات نظامی از سوی ایرانایر به حوثیهای یمن نیز وجود دارد. ما خواهان توقف این روند هستیم. چرا که مردم در تمام این مناطق جز صلح خواهان چیز دیگری نیستند. با این تحریمها چه اهدافی را دنبال میکنید؟ با وضع این تحریمها میخواهیم اطمینان حاصل کنیم ایرانایر دیگر نمیتواند قطعات یدکی تهیه کرده و از هواپیماهایش نگهداری کند و قادر به خرید هواپیماهای تازهای باشد. برخی مردم عادی از این تصمیم اروپا گله دارند. آنها سالها به سفر با ایرانایر متکی بودند. بله، میدانم که این مساله برای برخی شهروندان ایرانی دردسرساز بوده است. آنها که سالهای سال به سفر با ایرانایر به آمریکا و اروپا عادت کردهبودند. به همین دلیل است که تاکید دارم همه ما باید به اقدام مشترک علیه ایران بپردازیم تا جلوی سرکوب توسط این رژیم گرفته شود.
+29
رأی دهید
-19
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.