به بهانه اهانت سعودی ها به کشور ایران؛ دختران علی خامنه‌ای و پزشکیان چند می ارزند!؟

فرزانه روستایی می نویسد:
اینقدر کلاف سر در گم در این مملکت داریم که کسی ندید وزیر خارجه مسعود پزشکیان در دیدار اخیر با ولیعهد عربستان سعودی چندان تحویل گرفته نشد و پرچم ایران در این دیدار رسمی گذاشته نشد. جدا از درگیری های داخلی که ما با خودمان داریم و خیلی از هموطنان معتقدند این پرچم خرچنگ نشان پرچم ملاهاست نه پرچم ایران، امروز غیبت این پرچم در دیدارهای رسمی معنا و تفسیر موسعی دارد که از پروتکل های دیپلماتیک فراتر می رود.

گفته می شود در دیدارهای دیپلماتیک پرچم کشورها فقط در شرایطی گذاشته می شود که دو طرف شرکت کننده در جلسه همتراز بوده باشند. یعنی، برای دیدار محمد بن سلمان ولیعهد و پادشاه دوفاکتو عربستان سعودی با مقام پایین تر یعنی وزیر خارجه جمهوری اسلامی گذاشتن پرچم ایران ضرورتی ندارد.

اما تاریخ به یاد دارد که در جریان سفر سال ۱۳۳۵ پادشاه فقید ایران به عربستان سعودی، ملک فیصل بن عبدالعزیز پادشاه این کشور برای احترام در مقابل شاه ایران تا کمر خم شد. ولیعهد جوان آن روز، یعنی پادشاه ۸۸ ساله امروز عربستان سعودی، سلمان بن عبدالعزیز آل سعود نیز با شرکت در مراسم رقص شمشیر پذیرایی را به حد کمال رساند و در مقابل محمد رضا شاه هنرنمایی کرد تا مهمانی پذیرایی از شاه ایران چیزی کم نداشته باشد.

اما امروز فردای همان روزی است که ارازل و اوباش بسیج به سردستگی حسین کردبچه دستیار قالیباف دی ماه ۱۳۹۴ به سفارت عربستان حمله و آن را غارت کردند. کرد بچه می گوید ده دقیقه ای قرارها را گذاشتیم همه را جمع کردیم رفتیم و سفارت را آتش زدیم کار خوبی هم بود. علی خامنه ای در اولین سخنرانی مانند همیشه از لات ها و چاقوکش ها حمایت کرد و آتش زدن سفارت کشور همسایه عربستان را مورد تایید قرار داد.

امروز سفارت عربستان بازگشایی شده است، اما از ترس قمه کش های قالیباف و لات های سعید جلیلی فعالیت های دیپلماتیک ریاض در دو طبقه هتل اسپیناس مستقر است تا دیپلمات های سعودی امنیت بیشتری داشته باشند.

وقتی زمینه های دیدار اخیر عباس عراقچی با محمد بن سلمان ولیعهد عربستان سعودی را مرور می کنیم می توان دریافت چرا سعودی ها برای برخورد با دیپلمات های جمهوری اسلامی به پروتکل ها اکتفا کردند و پرچم ایران را نگذاشتند. آنها می دانند عباس عراقچی وزیر خارجه بیت و سپاه است نه وزیر خارجه دولت پزشکیان. آنها می دانند برای تحقیر کشور ایران حتی اگر در دو سر یک میز ۱۵ متری با عراقچی دیدار کنند ایران اعتراض نمی کند چرا که پوتین به بدترین شکل به ابراهیم رییسی در کرملین اهانت کرد و کسی در ایران به او اعتراض نکرد. او می داند نماینده طالبان را تا زور نکردند به احترام جمهوری اسلامی باسن خود را از روی صندلی بلند نکرد و د ر نهایت اینکه، رییس جمهور امروز ایران را به زور از صندوق های جبهه پایداری بیرون کشیده و رییس جمهور کردند.

سال گذشته وقتی فیصل ابن فرهان وزیر خارجه عربستان پس از ۷ سال قطع روابط دو کشور به ایران سفر کرد تا پیام پادشاه عربستان را به رییسی بدهد حاضر نشد کنفرانس خبری را در سالنی برگزار کند که عکس قاسم سلیمانی در آن قرار داشت. این نشانه اقتداری است که از کشور ایران به سعودی ها منتقل شده است، اما این همه ماجرا نیست. وقتی شاهد هستیم که ادعای امارات در مورد جزایر زیبا و سه گانه ایرانی خلیج فارس امروز با حمایت روسیه چین و آمریکا شدت یافته است در می یابیم که امنیت مرزهای آبی و دریایی کشور واقعا در معرض تهدید قرار دارد، اما این موضوع برای جمهوری اسلامی اهمیتی ندارد.

اما یک وجه کمتر توجه شده در تغییر موازنه بین جمهوری اسلامی و عربستان در این است که محمد بن سلمان در دیدار با عباس عراقچی رسما اعلام کرد که در جریان درگیری احتمالی بین تهران و تل آویو اگر هر حمله ای به صورت عمدی یا تصادفی از سوی ایران به خاک این کشور صورت بگیرد نیروهای نظامی عربستان سعودی با تمام توان نظامی خود به ایران پاسخ خواهند داد. بعد از دیدار محمد رضا شاه از عربستان در سال ۱۳۳۵ دقیقا ۶۸ سال طول کشید تا یک مقام سعودی جرات کند و به این شکل یک مقام ایرانی را مورد خطاب قرار دهد و این احتمالا هنوز اول ماجراست.

اماراتی ها با رشد و توسعه اقتصادی مداوم دارند جلو می آیند، ولی نیمی از کشور ما از سوی دولت سایه جلیلی و با حمایت لات ها اداره می شود که فهمی از این ندارند که ذره ذره خاک میهن مانند ناموس خانواده است و نباید از آن عقب نشینی کرد.

وقتی مسئولان جمهوری اسلامی برای آبرو و اعتبار کشور احترام قایل نیستند و نمی دانند برای سرپا نگه داشتن این کشور چه خون ها که ریخته نشده و چه جان ها که فدا نشده است و اساسا میهن را ناموس خود نمی دانند، آنگاه باید پای دختران علی خامنه ای و پزشکیان را وسط کشید تا شاید به زبان ساده بفهمند: حاکمیت، اعتبار، و دفاع از تمامیت ارضی کشور یک موضوع کاملا ناموسی است و نباید آن را به خطر انداخت، یا درگیر تنش ها و جنگ هایی کرد که اساسا ربطی به مردم ایران ندارد.