آیا برخورد کهکشان‌های راه شیری و آندرومدا اجتناب‌ناپذیر است؟

العربیه: این نظریه که کهکشان‌های راه شیری و آندرومدا در نهایت با هم برخورد می‌کنند و در هم ادغام می‌شوند، حدود یک قرن است که به طور گسترده پذیرفته شده است، اما یک پژوهش جدید دانشگاه هلسینکی پیشنهاد می‌کند که احتمال وقوع این ادغام کهکشانی طی 10 میلیارد سال آینده تنها حدود 50 درصد است.

محققان می‌گویند دلیل اینکه پژوهش آنها به نتیجه‌ای متفاوت از نظریات جاافتاده دست یافته این است که کار آنها پیچیدگی‌هایی که تأثیرات گرانشی احتمالی دیگر کهکشان‌های گروه محلی، به ویژه کهکشان «مثلث» (M33) و «ابر ماژلانی بزرگ» (LMC) ایجاد می‌کنند، را در نظر گرفته است.

این پژوهش دیدگاه سنتی یک برخورد سرراست را به چالش می‌کشد، و به مساله «چهار جسم» می‌پردازد، که سناریویی است که شامل تعاملات گرانشی بین آندرومدا، راه شیری، مثلث، و ابر ماژلانی بزرگ است. نیروی گرانشی ناشی از این کهکشان‌ها عدم قطعیت‌های قابل توجهی به وجود می‌آورد، و پیش‌بینی مسیرهای آینده آندرومدا و راه شیری را دشوار می‌کند.

کهکشان مثلث اگرچه کوچک‌تر از آندرومدا و راه شیری است، اما هنوز هم نیروی گرانشی کافی برای تغییر دینامیک بین این دو کهکشان بزرگ را دارد. به همین ترتیب، ابر ماژلانی بزرگ اگرچه بسیار کوچک‌تر است، هنوز هم می‌تواند نقش خود را در این رقص کیهانی ایفا ‌کند.

پژوهش‌گران بر عدم قطعیت ذاتی محاسبات خود تأکید و اذعان می‌کنند که فاصله‌های زیاد و تعاملات گرانشی پیچیده پیش‌بینی نتایج دقیق را دشوار می‌کند. مطالعه مذکور به جای ارائه پاسخ قطعی، تنها یک تخمین ارائه می‌دهد. این عدم قطعیت چالش‌های موجود بر سر راه مدل‌سازی برای چنین رویدادهای عظیمی را برجسته می‌کند.

با این وجود، امری که قطعی است این است که اگر آندرومدا و راه شیری بالاخره با هم برخورد کنند، این واقعه دیر زمانی پس از خاموشی خورشید روی خواهد داد. این بدین معنی است که رویداد کیهانی مذکور تنها در صورتی بر سرنوشت بشریت تاثیر خواهد گذاشت که انسان تا آن زمان زنده بماند.

دانشمندان می‌گویند تحت چنین سناریوی بعیدی، بشر لازم است از زمین و منظومه شمسی دل بکند و از کهکشان راه شیری خارج شود تا بتواند با دسترسی به منابع و امنیت کهکشان‌های دیگر به حیات خود ادامه دهد.