نتیجه فاجعه‌بار عمل جراحی دختری که می‌خواست قدش را ۸ سانتیمتر بلندتر کند

الین پس از جراحی بلند کردن طول پاهایش دچار درد شدید و طاقت‌فرسایی شده استهشدار: این مقاله شامل جزئیات پزشکی است که ممکن است برای برخی از خوانندگان ناراحت‌کننده باشد

بی بی سی: پاهای الین فو با زخم‌های بنفش و ضخیم پوشیده شده است که هر کدام یادآور جراحی بلند کردن طول پاهایش است که اصلا خوب پیش نرفت.

از سال ۲۰۱۶، این زن ۴۹ ساله پنج بار عمل جراحی و سه بار پیوند استخوان انجام داد، تمام پس‌انداز زندگی‌اش را مصرف کرد و رسما از جراحش شکایت حقوقی کرد. پرونده او در نهایت در ماه ژوییه بدون اینکه جراح مسئولیت را بپذیرد، حل و فصل شد.

یک بار یک میله فلزی که درون استخوان‌اش وارد کرده بودند شکست. او می‌گوید یک بار هم حس می‌کرد که انگار پاهایش «از داخل در حال کباب شدن» هستند.

او می‌گوید: «تجربه من آزمونی شبیه عبور از میان آتش بود، ولی من زنده ماندم».

پزشک او به‌طور قاطع هر گونه سهل‌انگاری را رد کرده و می‌گوید که برخی از مشکلات، ناشی از عوارضی بوده که پیش‌تر به الین هشدار داده شده بود، و برخی دیگر به دلیل سهل انگاری‌های خود الین بوده است.

الین همیشه از قدش بیزار بود.

او می‌گوید: «در ۱۲ سالگی از اکثر دختران بلندتر بودم، اما در ۱۴ سالگی ناگهان کوتاه‌تر از همه شدم. به مرور زمان این موضوع به یک وسواس تبدیل شد. بلندتر یعنی بهتر، بلندتر یعنی زیباتر. احساس می‌کردم که افراد قدبلند بخت بلندتری دارند».

با رسیدن به بزرگسالی، این وسواس به شدت طاقت‌فرسا شده بود.
الین می‌گوید که داشتن پاهای بلند برایش به یک وسواس تبدیل شده بود و معتقد است که به «اختلال خودزشت‌انگاری» دچار استالین بر این باور است که به «اختلال خودزشت‌انگاری» مبتلا بوده است، شرایطی روانی که در آن فرد ظاهر خود را همراه با نقص می‌بیند، حتی اگر دیگران او را طور دیگری ببینند. تأثیر این اختلال می‌تواند بسیار مخرب باشد.

در ۲۵ سالگی، الین به مقاله‌ای درباره یک کلینیک چینی برخورد که در آن افراد جراحی‌هایی برای افزایش طول استخوان‌های پاهایشان انجام می‌دادند. مقاله شامل جزئیات وحشتناکی درباره قفس‌های پا به سبک قرون وسطی و عفونت‌های وحشتناک بود. با وجود اینکه شبیه کابوس بود، الین را مجذوب خود کرد.

او می‌گوید: «می‌دانم که ممکن است مردم این احساس را بی‌مورد بدانند. اما وقتی دچار «اختلال خودزشت‌انگاری» هستید، هیچ توضیح منطقی برای اینکه چرا این‌قدر احساس بدی دارید وجود ندارد».

شانزده سال بعد، الین یک کلینیک خصوصی در لندن پیدا کرد که این عمل جراحی را انجام می‌داد. این خدمات توسط جراح ارتوپد ژان-مارک گی‌شه، متخصص در بلند کردن اندام‌ها، ارائه می‌شد. او حتی دستگاه مخصوص به خود برای این کار را اختراع کرده بود که نام آن را «میله گی‌شه» گذاشته بود.

او می‌گوید: «واقعاً لحظه شاد و شگفت‌انگیزی بود، زیرا می‌توانستم جراحی را در لندن انجام دهم و در خانه دوران نقاهت را بگذرانم».

او می‌گوید: «دکتر گی‌شه به صراحت درباره مشکلاتی که ممکن است پیش بیاید صحبت کرد، از جمله آسیب‌های عصبی، لخته‌های خونی و احتمال جوش نخوردن استخوان‌ها به هم».

الین می‌گوید: «اما من تحقیقات لازم را کرده بودم، به پزشک بسیار گرانی مراجعه کرده بودم و انتظار داشتم که خدمات پزشکی‌ که دریافت می‌کنم متناسب با هزینه‌ای باشد که می‌پردازم. رویای من این بود که قد من از ۱۵۷ سانتی‌متر به ۱۶۵ سانتی‌متر افزایش یابد».

در ۲۵ ژوئیه، با هزینه‌ای حدود ۵۰ هزار پوند، او تحت عمل جراحی قرار گرفت و فرآیندی را آغاز کرد که زندگی‌اش را تغییر می‌داد.

جراحی بلند کردن طول پاها نسبتاً غیرمتداول است، اما در کلینیک‌های خصوصی در سراسر جهان انجام می‌شود. بسته به محل انجام آن، هزینه این جراحی می‌تواند از ۱۵ هزار پوند تا بیش از ۱۵۰ هزار پوند باشد.
الین می‌گوید که پس از عمل جراحی در ابتدا هیچ دردی احساس نمی‌کرداو می‌گوید: «به هوش آمدن بسیار هیجان‌انگیز بود، زیرا احساس نمی‌کردم اتفاقی افتاده است و هیچ دردی نداشتم. اما ۹۰ دقیقه بعد، درد آغاز شد. حس می‌کردم کسی دارد پاهایم را می‌پزد. انگار پاهایم داشتند از درون کباب می‌شدند. شب اول، تا ساعت ۶ صبح فریاد زدم. آنقدر فریاد زدم که خوابم برد».

در این جراحی، مقداری درد طبیعی است. در طول عمل، استخوان‌های پا به دو قسمت شکسته شده و یک میله فلزی درون آن‌ها قرار می‌گیرد.

میله‌های فلزی به تدریج کشیده می‌شوند تا طول آن‌ها افزایش یابد و دو نیمه استخوان را از هم دور کند. این فرایند به منظور افزایش قد بیمار طراحی شده است. استخوان‌های شکسته باید به آرامی به هم جوش بخورند تا فاصله بین آن‌ها پر شود.

این عمل پیچیده است و تنها آغاز یک فرآیند طولانی است.

پروفسور هیمیش سیمپسون، رئیس پیشین انجمن ارتوپدی بریتانیا، هشدار می‌دهد: «فرآیند بلند کردن پاها حدود دو تا سه ماه طول می‌کشد و پس از آن، به مدت حداقل دو برابر این زمان نیاز است تا به توانایی مناسبی برسید. برای بیشتر افراد، این فرایند حدود یک سال زمان می‌برد».

پس از پایان جراحی، فرآیند بلند کردن پاهای ایلین آغاز شد. چندین بار در روز، او باید یک روتین آزاردهنده را انجام می‌داد و پاهایش را می‌چرخاند تا مکانیزم دنده‌ای میله فعال شود. این مکانیزم باعث می‌شود که میله کشیده شده و پاهایش رشد کنند. اما دو هفته بعد فاجعه‌ای رخ داد.

او می‌گوید: «درد زیادی در پای چپم احساس می‌کردم. سپس یک شب، در حالی که روی تخت جابجا می‌شدم، صدایی شبیه به شکستن یک کیت‌کت شنیدم و پس از آن درد شدیدی به سراغم آمد».
میله‌ای که در پای چپ ایلین قرار داشت از درون استخوان ران او شکسته بودایلین برای انجام اسکن و عکس‌برداری به پزشک مراجعه کرد و ترسش به حقیقت پیوست. میله‌ای که در پای چپش بود از درون استخوان ران، که قوی‌ترین استخوان در بدن انسان است، شکسته بود. او بسیار نگران بود، اما می‌گوید که دکتر گی‌شه او را آرام کرد.

او می‌گوید: «دکتر به من گفت که تنها کاری که باید انجام دهم این است که نگران نباشم. منتظر بمانیم تا استخوان بهبود یابد و زمانی کاملا خوب شد، دوباره فرآیند را آغاز خواهیم کرد».

آن‌ها به فرآیند بلند کردن پای راست ایلین ادامه دادند و همزمان عملی دیگری را برای درمان پای چپ او ترتیب دادند - که در نتیجه آن، در نهایت پای چپ نیز به همان میزان پای راست بلند می‌شد.

ایلین می‌گوید به او اطلاع دادند که هزینه عمل اضافی به هزاران پوند خواهد رسید، اما او راضی بود این مبلغ را بپردازد تا این فرآیند را به پایان ببرد.

تا سپتامبر، پای راست او به هدف ۷ سانتی‌متری خود رسیده بود، اما اوضاع خیلی خوب نبود. اختلاف بین طول پای راست و چپ مشکلاتی به وجود آورده بود که باعث انحراف ستون فقرات و درد دائمی او شده بود.

شش هفته بعد، تصاویر پای راست او نشان داد که رشد استخوان به طور نگران‌کننده‌ای کم است. استخوان ران او در واقع از دو تکه استخوان تشکیل شده بود که با میله فلزی به هم متصل شده بودند.

ایلین به دکتر گی‌شه مراجعه کرد و او یک عمل دیگر را در کلینیکی در میلان که آنجا کار می‌کرد، ترتیب داد. در آوریل ۲۰۱۷، فرآیند بلند کردن پای چپ ایلین دوباره آغاز شد، و همزمان سلول‌های مغز استخوان را به پای راست او تزریق کردند تا رشد استخوان در آنجا تحریک شود. پس از عمل، ایلین با خبرهای بدتری به هوش آمد.

او می‌گوید: «دکتر گی‌شه به من گفت که میله هنگام خارج کردن، شکسته است. او از میله‌ای که متعلق به بیمار دیگری بود استفاده کرد». ایلین اضافه می‌کند که این کار هزینه بیشتری در پی داشت.

سه روز بعد ایلین، در حالی که به سختی می‌توانست حرکت کند ولی بسیار مشتاق بازگشت به خانه بود، به لندن برگشت. او می‌گوید که ارتباطش با دکتر گی‌شه به تیره‌گی گراییده بود و احساس می‌کند که تا تابستان، رابطه پزشک و بیمار به طور کامل از بین رفته بود.

او نمی‌دانست به کجا مراجعه کند و ژوئیه ۲۰۱۷ موفق شد با یک جراح ارتوپد متخصص نظام سلامت ملی بریتانیا ملاقات کند.ایلین می‌گوید که متخصص به او گفته بود: «این مسیر کوتاهی نخواهد بود».

او می‌گوید: «باید خودم را برای حداقل پنج سال درمان تا رسیدن به بهبودی کامل آماده می‌کردم».

هشت سال پس از جراحی اولیه، ایلین می‌گوید که هنوز زخم‌های جسمی و روانی او التیام کامل پیدا نکرده‌اند. او با مشکلات حرکتی متعددی روبرو است و از «اختلال اضطراب پس از سانحه» (PTSD) رنج می‌برد.

او می‌گوید: «از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰ از دنیای بیرون دوری می‌کردم. مجرد، بی‌کار، بی‌پول و ناتوان بودم».

اما اخیراً او به آرامش نسبی دست یافته است. پرونده حقوقی چهار ساله‌اش در ماه ژوئیه حل و فصل شد، و دکتر گی‌شه قبول کرد مبلغ قابل توجهی به ایلین پرداخت کند تا از شکایتش بگذرد، بدون اینکه مسئولیتی را بپذیرد.
در پای راست ایلین نشانه‌هایی از کمبود رشد استخوان دیده می‌شد که به درمان‌های بیشتری نیاز داشتوکیل دکتر گی‌شه هرگونه سهل‌انگاری از طرف این جراح را رد کرد و به دادگاه گفت: «دکتر گی‌شه مدعی است که هیچ سهل‌انگاری‌ در کار نبوده و شکستگی و تاخیر در بهبود استخوان، عوارض ناخواسته‌ای بوده که خانم فو پیش از جراحی از آن‌ها مطلع شده بود. همچنین، عدم رشد مناسب استخوان در پای سمت راست به این علت تشدید شده که خانم فو بی‌آنکه اعلام کند، از داروهای ضدافسردگی استفاده می‌کرده، و همچنین طول میله داخل پای راستش را به عمد و بیشتر از اندازه توافق‌شده اضافه کرده است».

او همچنین در دادگاه ادعا کرد که خانم فو «بارها» از پیروی از توصیه‌های دکتر گی‌شه خودداری کرده و به برنامه‌های توان‌بخشی و فیزیوتراپی خود توجه کافی نداشته است.

ایلین تمامی این ادعاها را رد می‌کند. او می‌گوید که داروهای ضدافسردگی به مشکلات پیش آمده ارتباطی نداشته و مسئولیت آنچه برای او اتفاق افتاده را بر عهده دکتر می‌داند.

ایلین فکر می‌کرد که با توجه به هزینه بالای عمل جراحی، خطری متوجه او نخواهد بود. اما بهایی که او در نهایت پرداخت، تنها به هزینه مالی محدود نبود.

او می‌گوید: «بهترین سال‌های زندگی‌ام را از دست دادم. می‌دانم که مردم به شنیدن کلمه 'پشیمانی' علاقه دارند و اگر کسی امروز از من بپرسد که آیا اگر می‌دانستی با این همه مشکلات مواجه خواهی شد، باز هم این کار را انجام می‌دادی، من با قاطعیت می‌گویم، ‘نه، خیلی ممنون'.»