فرج سرکوهی در صفحه خود می نویسد:
پزشکیان در ترکیبِ وزیرانِ دولتِ خود همان کرد که بارها، صریح و روشن، گفتهبود: «اجرای منویاتِ و سیاستهای رهبرِ معظم و نظام»
امیدهای کاذب و توهمهائی که برخی ساختند و بدان دامن زدند و برخی باور کردند و به پزشکیان رای دادند، توهماتِ آنها است نه وعدههای پزشکیان.
بازیهای تبلیغاتی چون «گزینشِ تخصصی وزیران و..» بیش از چند هفته لازم نبود. هرکه فریب خورد و گذشته را ندید، هرکه به امیدِ نوالهای از قدرت و ثروت در آن سهیم شد و هرکه باور کرد، خود مسئول سادهلوحی و خامی خویش است.
پزشکیان، برخلافِ دیگر نامزدهای ریاست جمهوری در یکی دو دههی اخیر به صراحت و روشنی از« نداشتن برنامه، اجرای منویاتِ رهبر و نظام» سخن گفت چون میدانست که اصلاحطلبانِ حکومتی ِ تشنهی قدرت و ثروت و بخشی از مردمِ اسیر در موقعیتِ استیصالِ تحمیلی و گرفتارِ در دامِ فریبِ هلو و لولو به او رای میدهند.
.
تحریمها و..؟ خامنهای پیش از رایگیری اخیر نیز به دنبالِ توافقِ محدود در بارهی غنیسازی و ادامهی سیاستِ تنش با آمریکا و اروپا و اسرائیل بود و هنوز هم هست. وزیرِ خارجه پزشکیان نمادِ این سیاست است. سیاستِ متناقض و دوگانهای که امیدِ چندانی به موفقیتِ آن نیست.
باقی وزیران از همان آشِ سمی و همان کاسهی قبلی و «اجرای منویاتِ رهبر» خبر میدهند.
.
با دولتِ پزشکیان پردهی فریبِ تغییرِ بخشی از سیاستها با صندوقِ رایگیری جمهوری اسلامی بالاتر رفت و پشتِ پرده دیدنیتر شد. همین