رضا رسایی، دهمین نفر از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری در زندان «دیزل‌آباد» کرمانشاه اعدام شد

ایران وایر: پیکر رضا رسایی، از پیروان آیین یارسان و از بازداشت شدگان اعتراضات ۱۴۰۱، تحت تدابیر شدید امنیتی به خاک سپرده شد.

ایران‌وایر مطلع شده است که ماموران امنیتی اجازه خاکسپاری پیکر رضا رسایی را در آرمستان مردم یارسان ندادند. پیش‌تر «فاطمه حیدری»، از اعضای خانواده‌های دادخواه نیز اعلام کرده بود که «به خانواده رسایی گفته شده نمی‌توانند فرزند خود را در شهر صحنه دفن کنند و باید پیکرش را در جاده‌ای دور‌ افتاده دفن کنند.»
«رضا رسایی»، از بازداشت‌شدگان اعتراضات پاییز و زمستان ۱۴۰۱، سپیده دم روز سه‌شنبه ۱۶مرداد۱۴۰۳در زندان «دیزل‌آباد» کرمانشاه اعدام شد.

بنابر اطلاع ایران‌وایر ساعتی پس از اجرای حکم اعدام این زندانی سیاسی، پیکر او تنها با حضور اعضای نزدیک خانواده از جمله مادرش در حاشیه شهر کرمانشاه و به دور از شهرستان صحنه، به خاک سپرده شد. ماموران امنیتی اجازه حضور مردم در این مراسم و وداع آخر با رضا رسایی را ندادند.

از سوی دیگر به گفته منابع آگاه، رضا رسایی از آخرین ملاقات با خانواده‌اش محروم ماند. فاطمه حیدری در حساب کاربری‌اش در توییتر نوشت: «ماموران امنیتی ساعت ۲ صبح امروز درب خانه‌ پدری رضا دروبین نصب کردند و صبح به خانواده‌اش اطلاع می‌دهند که رضا اعدام شده است.»

«ابراهیم الله‌بخشی»، فعال مدنی٬ در این رابطه در حساب کاربری‌اش در شبکه اجتماعی ایکس درباره شرایط خانواده رضا رسایی پیش از اجرای این حکم، نوشت: «ماه پیش مامورین امنیتی به شرکت محل کار یکی از نزدیکان #رضا_رسایی حمله و تمام تجهیزات الکترونیکی‌اش را ضبط کردند، فشارها روی خانواده‌ی رضا بیش‌تر شده بود، مجوز ملاقات حضوری نمی‌دادند، تماس تلفنی محدود شده بود، اطرافیانش مورد تهدید و ارعاب قرار می‌گرفتند و بازداشت می‌شدند، سرانجام سحرگاه امروز در بی‌خبری و غیاب اعضای خانواده اعدامش کردند، حالا نمی‌گذارند خاکسپاری در شهر زادگاهش انجام شود و جسم بی‌جانش را تحویل خانواده نمی‌دهند.»

رضا رسایی، دهمین نفر از بازداشت‌شدگان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» بود که اعدام شد. این‌گونه اعدام‌ها به تعبیر حقوق‌دان‌ها «قتل حکومتی» نامیده می‌شود.

پیش از اجرای حکم اعدام رضا رسایی، حکم اعدام برای «محسن شکاری»، «مجیدرضا رهنورد»، «محمد حسینی»، «محمدمهدی کرمی»، «مجید کاظمی»، «سعید یعقوبی»، «صالح میرهاشمی»، «میلاد زهره‌وند» و «محمد قبادلو» اجرا شده بود.
بی بی سی: این زندانی ۳۴ ساله که از اقلیت یارسان بود روز سوم آذر ۱۴۰۱ به اتهام قتل عمد نادر بیرامی، رئیس اطلاعات سپاه شهرستان صحنه بازداشت شد. آقای رسایی مکررا این اتهام را تکذیب کرده بود.
 
اکنون منابع نزدیک به خانواده رضا رسایی به بی‌بی‌سی گفته‌اند او صبح امروز در شرایط امنیتی و در حالی که تنها مادر، خواهر و برادرش اجازه حضور در خاکسپاری داشتند، در قبرستان میناآباد دفن شد.
 
به گفته این منبع نیروهای امنیتی خانه آنها را زیر نظر گرفته‌اند.
 
سازمان حقوق بشر کردستان می‌گوید او «بدون اطلاع خانواده و وکیل و حق انجام آخرین ملاقات» در زندان دیزل‌آباد کرمانشاه اعدام شده است.
 
حکم اعدام آقای رسایی سوم دی ۱۴۰۲ در شعبه ۱۷ دیوان عالی تایید شد. در روزهای گذشته نهادهای ناظر بر وضعیت حقوق بشر در ایران درباره خطر اعدام او هشدار داده بودند.
درباره قتل رئیس اداره اطلاعات صحنه چه می‌دانیم؟
بنابر گزارش‌ها، ماموران اداره آگاهی پس از بازداشت رضا رسایی در شهریار در استان تهران او را به شهرستان صحنه منتقل کردند.
 
او نزدیک به یک سال بعد در ۲۲ مهر ۱۴۰۲ به اتهام مباشرت در قتل عمد نادر بیرامی به اعدام محکوم شد.
دادبان، مرکز مشاوره و آموزش حقوقی ویژه کنش‌گران در گزارشی درباره کشته شدن نادر بیرامی نوشته بود: «روز ۲۷ آبان ۱۴۰۱ در جریان یکی از تجمع‌های‌ اعتراضی زن، زندگی، آزادی در شهرستان صحنه و در نتیجه به خشونت کشیده شدن این تجمع به دلیل حمله نیروهای امنیتی و انتظامی به معترضان، در جریان یک درگیری میان شهروندان و ماموران کشته شد.»
 
به نوشته عفو بین‌الملل او در محاکمه‌اش گفته بود از او با «شکنجه و بدرفتاری» اعتراف «اجباری» گرفته شده اما دیوان عالی ایران آن را به عنوان «شواهد» پذیرفته است.
 
ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر (هرانا) هم پیشتر گزارش داده بود که استناد قاضی صادر کننده حکم بدوی به «اعترافات اجباری اخذ شده از آقای رسایی در دوران بازجویی»، سهم چشمگیری در محکومیت او داشت.
 
به گزارش هرانا، چند نفر دیگر از بازداشت‌شدگان اعتراضات مردمی ۲۷ آبان‌ماه در شهرستان صحنه نیز با اتهام قتل رئیس اطلاعات سپاه این شهرستان مواجه هستند.
نگرانی از احکام اعدام و فشار بر فعالان در ایران
در روزهای گذشته فشار امنیتی و قضائی بر فعالان اجتماعی افزایش یافته است.
 
در یک ماه اخیر، صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی و پخشان عزیزی، دو فعال مدنی زن در ایران بازتاب گسترده‌ای در فضای اجتماعی و سیاسی داشته است.
 
این دو زندانی سیاسی به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شدند که در قانون مجازات اسلامی ایران به معنای قیام مسلحانه علیه حکومت اسلامی است.
 
پخشان عزیزی، روز ١٣ مرداد ماه ۱۴۰۲ بازداشت شد. مدتی در بازداشتگاه اداره اطلاعات بود و بعد به بند زنان زندان اوین منتقل شد. نهادهای حقوق بشری گفته‌اند که پخشان عزیزی زیر شکنجه و فشارهای مقامات امنیتی قرار گرفته تا مجبور به اعتراف اجباری شود.
 
گزارش‌ مشابهی نیز درباره شریفه محمدی منتشر شده است. کمپین دفاع از شریفه محمدی گزارش داد که این فعال صنفی و کارگری که به اعدام محکوم شده است، «ساعت‌ها تحت شکنجه روحی و بازجویی و تهدید و تحقیر قرار گرفته تا علیه خودش، فعالیت‌هایش و تشکیلات مستقل کارگری اعتراف اجباری کند.»
 
پیش از این، نهادهای حقوق بشری درباره اجرای حکم اعدام حبیب دریس نیز هشدار داده بودند.
 
حبیب دریس، علی مجدم، محمدرضا مقدم، معین خنفری، عدنان غبیشاوی و سالم موسوی در بهمن ماه ۱۳۹۷ با اتهامات امنیتی در خوزستان بازداشت شدند.
 
اتهام آنها «عضویت در گروه نضال» برای «مقابله مسلحانه با اساس نظام جمهوری اسلامی ایران» بود.
 
عفو بین‌الملل گزارش داده بود که «محاکمه گروهی این زندانیان به‌شدت ناعادلانه بوده و آنها حتی در زمان محاکمه از دسترسی به وکیل انتخابی محروم بوده‌اند».
 
ایران یکی از بالاترین آمار اعدام در جهان را دارد.
+9
رأی دهید
-13

  • قدیمی ترین ها
  • جدیدترین ها
  • بهترین ها
  • بدترین ها
  • دیدگاه خوانندگان
    ۳۴
    arian1 - ابادان، ایران
    یادش گرامی و نامش همیشه درخشنده باشد این فرزند ایران زمین که بجز عدالت‌ خواهی و آزادی برای مردمش یز دیگری نمی خواست. ما انتقام او را از الله پرستان خونخوار خواهیم گرفت
    1
    18
    ‌سه شنبه ۱۶ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۳:۳۰
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۵
    amirHassna - سیدنی، استرالیا
    سکوت اکثریت امت همیشه در صحنه و بی تفاوت نتیجش همینه. هر امتی آمادگی سعادت و خوشبختی نداره و ایران فعلی نهایتش مستحق همین اخونداست. واقعیت تلخه اما واقعیته. تمام.
    1
    15
    ‌سه شنبه ۱۶ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۳:۴۲
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    نظر شما چیست؟
    جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.