نیویورک تایمز «احضار» سفیر سوئیس توسط سپاه در جریان حمله به اسرائیل را تأیید کرد

 نادین لوزانو، سفیر سوئیس در ایران (راست) در دیدار با ابراهیم رئیسی در سال ۱۴۰۱رادیو فردا: در پی ادعای یک مقام وزارت کشور ایران درباره «احضار» سفیر سوئیس توسط سپاه پاسداران در جریان حمله به اسرائیل، روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز روز چهارشنبه، ۲۹ فروردین، این خبر را تأیید کرد.

مجتبی ابطحی، مشاور وزیر کشور جمهوری اسلامی، روز سه‌شنبه در نشستی تحت عنوان «تحلیل و بررسی عملیات وعده صادق» گفته بود: «ساعت سه بامداد روز یک‌شنبه ۲۶ فروردین وقتی که عملیات وعده صادق تقریبا به پایان رسیده بود سفیر سوئیس به عنوان حافظ منافع آمریکا برای اولین بار به جای وزارت خارجه، به سپاه احضار شد.»

یک روز بعد، روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در گزارشی تأیید کرد که سفیر سوئیس به عنوان حافظ منافع آمریکا همزمان با عملیات حمله به خاک اسرائیل احضار شده،‌اما نه به وزارت خارجه ایران،‌ بلکه «به یک پایگاه سپاه».

این روزنامه منابع خود برای تأیید این خبر را یک مقام آمریکایی و یک مقام ایرانی قید کرده، اما به نام این اشخاص اشاره نکرده است.

جمهوری اسلامی ایران در واکنش به حمله هوایی منتسب به اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق، شامگاه شنبه و بامداد یک‌شنبه، ۲۶ فروردین، در عملیاتی با عنوان «وعده صادق» اسرائیل را هدف پهپادها و موشک‌های خود قرار داد.

این حمله پاسخی بود به حمله به کنسولگری ایران در دمشق در ۱۳ فروردین که در آن هفت افسر ارشد سپاه پاسداران شامل محمدرضا زاهدی، فرمانده مسئول حوزه سوریه و لبنان در نیروی قدس، کشته شدند.

حمله به اسرائیل اولین رؤیایی مستقیم دو کشور در چندین دهه گذشته بود.

نادین لوزانو، سفیر سوئیس در ایران که همزمان حفاظت از منافع آمریکا در کشور را نیز بر عهده دارد یک بار هم پس از حمله در دمشق به وزارت خارجه احضار شده بود.

با این حال احضار یک سفیر به یک پایگاه نظامی خلاف تمام پروتکل‌های دیپلماتیک و بسیار نامعمول است. هنوز نه سوئیس و نه ایالات متحده به این اقدام خلاف معمول واکنش نشان نداده‌اند.

بنا بر سنت دیپلماسی، سفیر یک کشور در کشوری دیگر حتی در مسائل مربوط به امور نظامی یا اقتصادی توسط وزارت خارجه همان کشور احضار می‌شود. بر این اساس، دور زدن وزارت خارجه توسط سپاه می‌تواند لطمه‌ای هم به اعتبار این وزارتخانه باشد.

نفوذ سپاه پاسداران در حکومت ایران به‌ویژه در سال‌های گذشته روندی فزاینده داشته و با خروج از حوزه نظامی به دیگر عرصه‌ها، مخصوصاً عرصه اقتصادی، نیز تسری یافته است.