«علیرضا دبیر» با دو موضعگیری همزمان در یک روز، خبرساز شده است. بخشی از جامعه ایران، اظهارات او را «سخیف» دانسته و او را به «نفرتپراکنی» متهم کردند و بخشی از اکانتهای منتسب به حکومت در شبکههای اجتماعی، رییس کنونی فدراسیون کشتی جمهوری اسلامی را «مدیر ارزشی» دانسته و بابت دیدگاههایش، از او حمایت کردند.
علیرضا دبیر ابتدا در نامهای سرگشاده خطاب به «نناد لالوویچ»، رییس اتحادیه جهانی کشتی، خواستار لغو تحریم بینالمللی برای یک کشتیگیر روسیهای شد و ساعاتی بعد، علیه «رسول خادم»، قهرمان سابق کشتی ایران، جهان و المپیک موضع گرفت.
***
علیرضا دبیر در بخشی از صحبتهایش با «پیمان یوسفی» در صداوسیما جمهوری اسلامی گفته است: «مردم یک ذره به رسانهها دقت کنند، خودشان متوجه میشوند. یک رسانههایی میخواهند پهلوان بسازند، همان رسانهها میخواهند از من کریم شیرهای بسازند. مهم هم نیست.» علیرضا دبیر در این مصاحبه، با اشاره غیرمستقیم به کارهای خیریه رسول خادم او را به تمسخر گرفته و رسانههای حامی رسول خادم و منتقد خودش را، «صهیونیسم» خوانده است.
رییس فدراسیون کشتی جمهوری اسلامی، با پروندههای قطور فساد مالی در شورای شهر و فدراسیون کشتی، چرا حامی یکی از شاخصترین ورزشکاران حامی جنگ روسیه و اوکراین میشود و در همان روز، علیه یکی از محبوبترین چهرههای ورزشی و اجتماعی ایران موضع میگیرد؟
آیا دبیر میداند حتی روسیه از کشتیگیرش دفاع نکرد؟ خبرگزاری «رویترز» ۱۶فروردین۱۴۰۳ در گزارشی، از قطعی شدن تصمیم اتحادیه جهانی کشتی برای محروم شدن «عبدالرشید سعداللهیف»، از حضور در المپیک ۲۰۲۴ پاریس خبر داد.
رویترز در بخشی از گزارش خود به نقل از مدیران اجرایی UWW (اتحادیه جهانی کشتی)، مدعی شد که کشتیگیر روسیهای در ماههای گذشته، تبلیغاتی برای حمایت و تداوم جنگ روسیه علیه اوکراین انجام داده بود.
علیرضا دبیر در نامه خود که توسط روابط عمومی فدراسیون کشتی در اختیار رسانههای داخل ایران قرار گرفته، خطاب به رییس اتحادیه جهانی کشتی نوشته است: «بر این باور هستیم که تصمیم کمیته بینالمللی المپیک در مورد سعداللهیف، قطعا دخالت دادن سیاست در ورزش محسوب میشود و هیچ دلیل منطقی برای این محرومیت وجود ندارد، چراکه ورزشکاران نیز درست به مانند همه مردم، این حق طبیعی را دارند که از کشور و مردم خود حمایت کنند.»
او در حالی مدعی شده که کشتیگیر روسیهای حق داشته از کشتار در اوکراین حمایت کند، که «میخائیل مامیاشویلی»، رییس فدراسیون کشتی روسیه به رویترز گفته است: «در این زمان، همه کشتیگیرهای انتخاب شده برای حضور در المپیک پاریس وظیفه دارند بلیتهای رفت و برگشتشان را تهیه کنند. بعد از آن به این فکر میکنیم که آیا همه ما به پاریس و رقابتهای المپیک برویم یا نرویم.»
پیشاز این، کمیته بینالمللی المپیک، تمامی ورزشکاران کشورهای روسیه و بلاروس را بهدلیل حمله نظامی به خاک اوکراین، از حضور با پرچم کشورهایشان محروم کرد و به آنها اجازه داد فقط زیر پرچم کمیته المپیک در این مسابقات حاضر شوند.
بااینحال یک کشتیگیر روسیهای که همچنان از حمله نظامی به اوکراین حمایت میکند، نهتنها از حضور در رقابتهای المپیک پاریس محروم شده، که بهجز رییس فدراسیون کشتی جمهوری اسلامی، حمایتی را از سوی نهادهای داخلی کشورش همراه خود ندیده است.
چرا دبیر برای جواب گرفتن از رسول خادم التماس میکند؟ این نخستین بار نیست که علیرضا دبیر علیه رسول خادم در رسانههای حکومتی موضعگیری میکند. بهنظر میرسد که او ملتمسانه بهدنبال واکنشی از سوی رسول خادم است تا با او وارد درگیریهای شفاهی پوپولیستی مقبول خودش شود؛ آنچه در آن تخصص دارد.
علیرضا دبیر نخستین بار ۲۲بهمن۱۴۰۱ گفت: «رسول خادم را از نظر فنی قبول دارم، اما دیدگاههای ما در زمینههای سیاسی، هنری، اجتماعی و کلا در همه موارد، از هم جداست.» او اما با سکوتی معنیدار از سوی رسول خادم و حتی اطرافیانش روبهرو شد. سپس در فروردین۱۴۰۲ گفت: «او [رسول خادم] به ضد انقلاب لینک (وصل) شده و آینده مشخص میکند بین من و او چه کسی خائن است و چه کسی خادم.»
آنچه باعث سکوت رسول خادم مقابل علیرضا دبیر میشود، به تفاوت جایگاههای این دو برمیگردد. رسول خادم تمام روزهای نوروز ۱۴۰۳ را در حال کمکرسانی به سیلزدگان سیستان بودباز هم چون سکوت رسول خادم را دید، دی۱۴۰۲ با حملهای مستقیمتر، حرفهای رسول خادم در مورد «غلامرضا تختی» را «نامربوط» خواند و گفت: «به حرفهای بیربطش توجه نکنید.»
بهنظر میرسد توجه و نگاه عمومی جامعه ایران به کمکهای بیوقفه رسول خادم و همراهانش به سیلزدگان، زلزلهزدگان و نیازمندان در ایران، علیرضا دبیر را در موقعیت انفعالی قرار داده است؛ تا جایی که حاضر میشود بهکرات برای رسول خادم در رسانههای حکومتی و پشت پرده، پروندهسازی کند.
از احمد خطر، تا فسادهای میلیارد تومانی آنچه باعث سکوت رسول خادم مقابل علیرضا دبیر میشود، به تفاوت جایگاههای این دو برمیگردد. رسول خادم تمام روزهای نوروز ۱۴۰۳ را در حال کمکرسانی به سیلزدگان سیستان بود.
اما آنچه از علیرضا دبیر به جا مانده، عکس یادگاری با «احمد مجدزاده»، ملقب به «احمد خطر»، یا «آقای جدی میفرمایید»، در روزهای نوروز در «خانه کشتی» بود. احمد مجدزاده، ملقب به خطر، روحانیای است که بهدلیل حضور در یک برنامه تلویزیونی شبکه خبر و با بیان تکیه کلام «جدی میفرمایید» در مورد لولهکشی مشروب در ورزشگاههای آلمان مورد توجه افکار عمومی قرار گرفت و ویدیوهای زیادی با استفاده از جملات او به شوخی ساخته شد. البته او مدتی است لباس روحانیت را کنار گذاشته است و با شمایلی جدید در محافل حاضر میشود.
علیرضا دبیر از احمد خطر دعوت کرد تا برای کشتیگیرهای ملیپوش، در مورد «چگونگی پیروزی بر حریفان با توسل و توکل» سخنرانی کند.
دبیر در عین حال، فقط با رفتارهای پوپولیستی و عوام فریبانهاش ازجمله نماز خواندن در مجمع وزارت ورزش شناخته نمیشود، او یکی از مدیران ورزشی با پروندههای فساد مالی گسترده نیز هست.
او از سال ۱۳۸۵ که وارد شورای شهر تهران شد، رابطهاش با «محمدباقر قالیباف» و دایره مدیران نزدیک به او را گسترش داد. نزدیک شدن به محمدباقر قالیباف، خودبهخود میتواند زمینههای لازم برای استفاده از رانتهای دولتی و حکومتی را هم فراهم کند؛ اما همهچیز در مورد آقای دبیر در گمانهزنیها خلاصه نمیشود.
برخلاف ادعای رییس فدراسیون کشتی جمهوری اسلامی که رسانههای منتقد خود را «رسانههای نزدیک به صهیونیسم» معرفی کرده، بخش عمدهای از گزارشهای مرتبط با فساد مالی او، در رسانههای نزدیک به حاکمیت منتشر شده است.
او در آخرین ماههای حضورش در شورای شهر، با «عباس جدیدی»، دیگر کشتیگیری که عضو این شورا بود، درگیری فیزیکی پیدا کرد.
دلایل این اتفاق تا ماهها مسکوت باقی ماند تا روزی که عباس جدیدی روبهرو خبرنگار «خبرآنلاین» نشست و چرایی آن ضربوشتم مشهور را گفت: «یک ماه قبل از آن اتفاق، اطلاعاتی درباره مسائل مالی آقای دبیر در فضای مجازی منتشر شد و آقای دبیر به اشتباه فکر میکرد من این اطلاعات را به رسانهها دادهام. من هرچه گفتم که کار من نبوده است، او باور نکرد و با من درگیر شد.»
آنچه علیرضا دبیر از انتشار آنها برافروخت، انتشار فهرستی در رسانههای اجتماعی بود، مشتمل بر ماجرای خرید ۱۵ میلیون تومانی همسر علیرضا دبیر با بنهای فروشگاه شهروند، که قرار بود در اختیار کارگران شهرداری قرار بگیرد، انتقال ۶۰ میلیارد تومان پول از سوی علیرضا دبیر به آمریکا در سال ۱۳۹۴، ابهام در هبه شدن خانهای ۴۲۰ متری در محله ولنجک به او، و دریافت رشوه برای صدور پایان کار.
«سحام نیوز» پیشاز این در گزارشی، به روابط محمدباقر قالیباف با برخی از مدیران میانی ازجمله علیرضا دبیر، لقب «هزار فامیل» داده بود.
فروردین۱۳۹۶، علیرضا دبیر تمامی کارکنان سازمان ورزش شهرداری تهران را در میدان «هفتتیر» جمع کرد و به آنها چنین گفت: «فعلا کار تعطیل، برای انتخابات اقدام کنید! خودتان میدانید بودجه و تامین منابع برای سازمان ورزش در دست من بوده و هست و درصورتیکه من نباشم، کل پرسنل سازمان ورزش در خطر خواهند بود.»