وقتی پیامبر از خدا درخواست غذا می کند و خدا برایش مرغ بریان می فرستد

پفیوز حقه باز اون سوسمار بریان بوده نه مرغ، اخه عرب جز شتر و سوسمار چیز دیگهً نمی شناخته.

خوب خدا نمیتونست شکم وا موندشو سیر کنه بدون اینکه مرغ اونم بریون شده از اسمون بفرسه بعدشم اون پیغمبرت هم یک پفیوزی بوده از تو حقه باز تر رفته بخدا گفته تو یک نفر رو بفرست که با من هم غذا یا هم سفره بشه یعنی اون یک مشت گشنه گدا و ساندیس خورهای انجا پشم بودن. خوب یک کلمه بگو پغمبر گشنش بود خدا جادو کرد شکم وا موندش سیر شد تمام.