العربیه: هنگامی که اروپاییها در اوایل قرن هفدهم شروع به اکتشاف مسیرهای دریایی به سوی هند کردند، بریتانیا این وظیفه را بر عهده «کمپانی هند شرقی» گذاشت. این کمپانی ابتدا با مقامات محلی شبهقاره هند وارد معامله شد، و سپس با کسب مجوز از آنها مستملکات خود را محصور کرد و دور آنها قلعه ساخت.
کمپانی به تدریج خود را وارد درگیریهای میان مهاراجههای هندی کرد، و با جانبداری از برخی در برابر برخی دیگر، قدرت سیاسی کسب کرد. پس از پیروزی در جنگ سرنوشتساز «پلاسی» در سال 1757، کمپانی توانست تمام شرکتهای خارجی دیگر را از هند اخراج کند و به قدرت مطلق شبهقاره تبدیل شود.
طی چند دهه آینده، مجموعهای از جنگها، معاهدات، و الحاق زمین، تسلط کمپانی هند شرقی بر سراسر شبهقاره را گسترش داد، بهطوری که بیشتر هند تحت حکومت فرمانداران و بازرگانان بریتانیایی درآمد.
یک سده بعد، در سال 1857 سربازان هندی علیه کمپانی هند شرقی شورش کردند و افسران بریتانیایی را به قتل رساندند. شورش آنها به سرعت در سراسر هند گسترش یافت، اما پس از واکنش بیرحمانه ارتش بریتانیا خاموش شد. کُتقرمزها شورش هندیان را به شیوهای خشن سرکوب کرده و بسیاری را اعدام کردند.
با این وجود، بعد از آن شورش دولت بریتانیا متوجه شد که عمر کمپانی هند شرقی به سر رسیده است، و اگر قرار است هند کماکان در حوزه نفوذ بریتانیا باقی بماند، باید در آنجا خانهتکانی کرد.
بدین ترتیب بود که لندن کمپانی را ملغی کرد و حکومت هند را خود بر عهده گرفت. این امر منجر به ایجاد «راج بریتانیا» شد، که دوران حکومت مستقیم دولت بریتانیا بر شبهقاره از سال 1858 تا استقلال هند و پاکستان در سال 1947 بود.
لندن راج را ساخت تا مشارکت مردم هند در حاکمیت را افزایش دهد و رضایت آنها را جلب کند، اما در بلندمدت راج موجب دلخوری بیشتر هندیها شد، و طی یکصد سال آینده جنبشهای استقلالطلبانهای شکل گرفت که در نهایت به استقلال شبهقاره هند از امپراطوری بریتانیا انجامید.
+6
رأی دهید
-0
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.