تجمع لوتی‌های تهران بر سر مزار فردین

۱) در بهار سال ۱۳۷۹، مجلس ختم و شب هفت مشترکی، برای "محمدعلی‌ فردین" و "نعمت‌اله گرجی"، واقع در "خانه‌ هنرمندان" در شعبه منطقه پاسداران تهران برگزار شد، که بسیاری از هنرمندان آمده بودند، و بخاطر حضور گسترده‌ی مردم، خیابان را بسته بودند. من نیز روبروی خانه‌هنرمندان، میان جمعیت ایستاده بودم. - پس از مدت کمی‌، بالکن طبقه‌ی بالای ساختمان باز شد، و خانم "پوری بنایی‌"، برای سخنرانی بیرون آمدند. مردم از داخل خیابان، با تشویق‌های ممتد و آوردن نام ایشان، فضا را گرم نگه می‌داشتند. - اصل مراسم یادبود و برنامه‌ی گرامیداشت، در سالن خانه‌ هنرمندان برگزار می‌شد، اما چون داخل ساختمان جا محدود بود، مردم بسیاری بیرون ایستاده بودند و صدای سخنرانی و صحبت‌های هنرمندان را، -که از داخل ساختمان به بیرون می‌رسید- گوش می‌دادند. - پس از آن‌که مراسم تمام شد، درب خانه‌ی ویلایی انجمن‌ هنرمندان باز شد، و چهره‌های سرشناسی که در مراسم شرکت داشتند، یک به یک، اقدام به بیرون‌آمدن نمودند. (ادامه...) ~

۲) در این میان، من که با سعی‌ و تلاش برای دیدن هنرمندان، از لابلای جمعیت خود را به جلو می‌رساندم، دیدم که از دور، استاد "انوشیروان روحانی" -(برجسته‌ترین آهنگ‌ساز ایران‌زمین)-، مشغول آمدن به سمت خیابان اصلی‌ هستند، - ایشان که نزیک شدند، ۲-۳ نفر همچون بادیگارد، اطراف‌شان بودند و همگی‌ بسیار شیک و با نزاکت، به سمت ماشین استاد در حال حرکت بودند. مردم نزدیک‌شان می‌آمدند و سلام می‌کردند. من نیز با شوق فراوان، خواستم برای احوالپرسی نزد استاد روم، اما وقار استاد انوشیروان روحانی و همراهان‌شان، -که بسان یک پلان بسیار خوش‌کادر و سینمایی بود-، من کوچک را در جایی‌ که ایستاده بودم، میخ‌کوب کرد، - بویژه آن‌که، یکی‌ از همراهان استاد انوشیروان روحانی، -زنده‌یاد "حسین شهاب" (بازیگر، بدل‌کار و استاد ورزش‌های رزمی)- بودند، که همچون بادیگاردی کار‌آزموده، در کنار استاد قدم برمی‌داشتند. (ادامه...) ~

۳) آن‌ها همگی‌ نگاه‌شان به سمت پایین بود و در کنار سلام و احوال‌پرسی‌ با مردم، همچنین شیوه‌ی راه رفتن بسیار حساب‌شده‌ای داشتند، تا جایی‌که آن روز و دیدن این گرامیان، بسان سکانسی خوش‌ساخت از فیلمی مشهور، برای همیشه در ذهن‌ام بر جای مانده است ~ --- با آرزوی طول عمر و سلامتی همیشگی‌ برای استاد انوشیروان روحانی، و آرامشی آسمانی برای محمدعلی‌ فردین، نعمت‌اله گرجی، حسین شهاب، و سایر هنرمندان راستین، که از این جهان مادی، سفر به دیار جاودانگی‌ها نمودند ~

خدا رحمت کند فردین را.هنرمندی که هیچگاه از خاطره ها محو نمیشود.ولی لازم است کمی از تند روی خود کم بکنیم و بیاد همبازی ایشان یعنی مرحوم آقای ظهوری هم باشیم