افشاگری رادیو گیلان از اسناد، تصاویر و مدارک آزمایش بمب هسته ای توسط جمهوری اسلامی

رادیو گیلان - طبق اسناد، مجریان پروژه میدان، برای آنکه این آزمایشها از دید دستگاههای لرزه نگار موسسه تحقیقات‌ منع گسترش تسلیحات هسته ایCTBT وسازمان‌ بین المللی انرژی اتمی، که در اطراف ایران قرار دارند پنهان کنند، مجبور بودند موقعیتی را در فواصل بالای ۱۵۰ کیلومتری از اولین لرزه نگار آنها در پاکستان انتخاب کنند.

سپس با آزمایشها و کاوش میدانی منطقه مورد نظر و انجام آزمایشهای مکانیک‌خاک، زمین شناسی و لرزه نگاری چند نقطه مناسب را انتخاب کنند.

طراحی سازه و بدنه و نحوه حفر چاه هایی با عمق حداقل ۳۰متر و حداکثر ۴۰۰ متر و عرض ۱۳۰ سانتی متر را حفر نمایند. و در نهایت داخل جداره بدنه این چاهها را با ورق فلزی صیقلی که امکان عبور کلاهک را تسهیل میکند بپوشانند.

بدین منظور وزارت دفاع منطقه ای نظامی به مساحت ۱۰۰ کیلومتر مربع که پایگاه فضایی امام خمینی سمنان نیز در آنجا قرارداشت را برگزید و در اختیار تیم‌ پروژه میدان در طرح آماد قرار داد. با توجه به احتمال آلودگی های پرتوهای هسته ای و به پیشنهاد دکتر نادری؛ حداکثر میدان برای آزمایش ۱۰کیلوتن TNT برای پرتوی کمتر از 2.5uSv/h درنظر گرفته شد.
اختصاصی
پروژه میدان: توسعه و ساخت یک سایت تست هسته ای زیرزمینی در ایران و انجام تست های زیر زمینی در اقصی نقاط کشور

اسناد کلان پروژه۱۱۰ و طرح آماد، نشان می دهد که جمهوری اسلامی در حال ایجاد مراحل یک آزمایشگاه هسته ای زیرزمینی در منطقه پارچین برای تولید انبوه کلاهک اتمی و همچنین توسعه روش های لازم برای ارزیابی عملکرد انفجارهای زیر زمینی هسته ای در ابتدای سال ۱۳۸۰ تاکنون بوده است.تلاش هایی که موسوم به پروژه میدان بود.

پایگاه‌های آزمایش هسته‌ای: در تئوری یک طرح خوب سلاح هسته‌ای بدون آزمایش نیز کار خواهد کرد، اما آزمایش تنها راه کسب اطمینان از کارکرد آن است. ایران ظاهرا پنج محل برای آزمایش هسته‌ای تعیین کرده بوده؛ اما جالب خواهد بود که بدانیم چاه ها، تونل‌ها و زیرساخت‌های لازم را هم در این محل‌ها بصورت پرتابل و قابل حمل ساخته بود!!

این پروژه در سال۱۳۸۰ پنج مکان برای تست انفجار هسته ای در زیر زمین را شناسایی کرد و در حال توسعه رویکردهایی مانند روش های لرزه ای، بیوشیمیایی و دیگر روش ها برای اندازه گیری عملکرد انفجاری یک آزمایش هسته ای زیرزمینی تا پایان سال ۱۳۸۵ بود.

پروژه ابوذر - ۱: بر این اساس در ابتدای سال ۱۳۸۱ گروه تحقیقاتی ۸ از طرح آماد؛ مسئول مکانیابی و کاوش منطقه مورد نظر شد و این زیرپروژه اختصاراً با نام 《ابوذر-۱》 نام گذاری شد.

گزارش این ارزیابی های زمین شناسی و فنی در مرداد۸۱ به محسن فخری زاده و شورای مدیریت طرح آماد ارائه شد و مقرر گردید کار ساخت فیکسچرها و سازه کلاهک های انفجاری درقالب پوششی و لایه باز انجام شود. بدین صورت که بدنه را یک شرکت بسازد، قالب را شرکتی دیگر و جوشکاری را فردی دیگر و همه این امور باید به نحوی صورت بپذیرد که کسی متوجه نشود کارفرمای پروژه ارتباطی به طرح های هسته ای دارد.

دستورالعمل نحوه اجرای عملیات ساخت قطعات در پروژه میدان: انجام کار تحقیقاتی روی طرح آماد طبق دستورالعمل حفاظتی طرح، در خود وزارت دفاع بخاطر امکان وجود جاسوس و نشت اطلاعات ممنوع شده بود و هیچ کس حق ورود به کارگاههای طرح آماد را نداشت. تراشکاری، جوشکاری و... کلیه امور ساخت بدنه و قطعات کلاهک ها در شرکتهای خصوصی و اقماری ودجا و تحت اسامی پوششی انجام میشد و در نهایت در کارگاه اصلی طرح آماد اسمبل و سرهم بندی میشد.

طبق سند فوق که تصویر صورتجسله کمیته پروژه۳ ( پروژه آزمایش های انفجار مکرر هسته ای) در تاریخ ۷۹/۸/۱۲ است.

آقایان شهید دکتر مسعود علیمحمدی(مدیر پروژه میدان )، سرتیپ محمدنادری (رئیس فعلی سازمان صنایع هوافضا)، دکتر  فریدون عباسی(رئیس وقت سازمان انرژی اتمی)، مقدادی، کریمی ، دکتر منصور عسگری (معاون تحقیقات و فناوری سازمان پژوهش و نوآوری دفاعی-سپند) و هادیان در جلسه ای بررسی جزئیات پروژه میدان وخرید دستگاه CMM و X-Scan حاضر بوده اند که در این جلسه ابعاد هولناکی از اهداف و قصد این تیم برای ساخت سلاح هسته ای با قدرت۱۰کیلوتن TNT (یعنی حداکثر توان انفجاری ممکن!!) ثابت میشود.

همانطور که مشاهده میکنید افراد حاضر در جلسه به دنبال انتخاب محلی برای میدان تست سیستم عامل (هسته ای) بوده اند! این یعنی در سال ۱۳۷۹ ایران به دانش ساخت سلاح اتمی دست پیدا کرده بود و توانسته بود غنی سازی اورانیوم بالای ۹۰درصد را انجام دهد یا #اورانیوم غنی شده مورد نیاز خود برای انجام تست های اتمی را از کشوری مخفیانه خریداری کند که اعضای این تیم به دنبال تست کلاهک های آزمایشی خود بوده اند.
طبق این سند که صورتجلسه کمیته اجرایی پروژه۳ از طرح آماد و با دستخط شهید دکتر علیمحمدی نوشته شده است، دکتر فریدون عباسی(رییس سابق سازمان انرژی اتمی) در اظهارات ثبت شده خود در این صورتجلسه تایید میکند که:"پروژه میدان در زیر مجموعه پروژه۳ و برای تست انفجاری هسته ای است! از طرح آماد است"

شهید علیمحمدی هم در انتهای نامه تایید کرده که مدیر پروژه۳ خود دکتر عباسی است! که با توجه به مشغله کاری ایشان مدیر پروژه میدان باید فرد دیگری باشد. بعداً خود شهید علیمحمدی مسئول پروژه میدان شد.

پ.ن: پس تا اینجا مشخص شد که هم جمهوری اسلامی به دنبال سلاح هسته ای بوده و هم به آن دست پیدا کرده و هم اصل ماهیت وجود خود کلان پروژه۱۱۰، طرح آماد، پروژه ۳ و پروژه میدان تایید شد که وجود داشته اند.
در این جلسه شهید مسعود علیمحمدی خواستار تعیین محدوده میدان انفجار آزمایشهای مکرر هسته ای زیر زمینی میشود. سرتیپ منصور نادری (رییس سازمان صنایع هوافضا) صراحتاً میگوید: هدف این تیم و انتخاب میدان (انفجار) باید برای حداکثر قدرت (یعنی ۱۰کیلوتن TNT) است!!

قدرت انفجاری ۱۰کیلوتن یعنی ۱۰ برابر انفجار اتمی هیروشیما!

طبق اظهارات دکتر فریدون عباسی مدیر پروژه۳ در طرح آماد، و رییس وقت سازمان انرژی اتمی در آن زمان به افراد کمیته اجرایی پروژه۳ که با دستور جلسه اجرای پروژه میدان گرد هم آمده بودند بخشی از ابعاد بکلی سری و ملی این پروژه مشخص میشود.

آقای عباسی صراحتاً عنوان میکند که : " اساساً همین تیم [حاضرین و غایبین درجلسه] با تعریف ملی مسئله که [از طرف رهبر جمهوری اسلامی] برایشان صورت گرفته این تفکیک را انجام میدهند!

عباسی همچنین با اشاره بر اینکه طبق طرح آزمایشات در محدوده بیابانی کشور انجام میشود و طبیعتا همه جا را شامل نمیشود به جزئیات فنی اشاره میکند که ثابت میکند آزمایشات انفجاری مذکور هسته ای بوده است.

وی خواستار اندازه گیری ۴پارامتر: حرارتی ، موج، تشعشع! و ENP هر آزمایش انفجاری شده است.

این یعنی قطعا انفجارها هسته ای بوده که تشعشعات ، حرارت و ENP دارند.

نخستین سایت تست انفجارهای هسته ای زیر زمینی انتخاب شده در پروژه میدان منطقه ای در سمنان به وسعت ۱۰۰ کیلومتر مربع بود که پایگاه فضایی سمنان و سایت تست موشکی سپاه در آنجا قرار دارد.

همانطور که در تصویر مشخص شده است این منطقه در جنوب کوهای چاه شیرین و در شرق پایگاه فضایی امام خمینی قرار دارد.

چاه های انفجاری ۱ و ۲ و ۳ تقریبا در نزدیکی هم‌انتخاب شده اند. این منطقه به دلیل فاصله ۵۰۰ کیلومتری با نزدیکترین دستگاه لرزه نگاری موسسه تحقیقاتی منع توسعه تسلیحات اتمی CTBTO که فعالیتهای هسته ای ایران را رصد میکند انتخاب شده است.