خاکسپاری تکاور ارتش شاهنشاهی که خمینی از او قدردانی کرده بود

غضنفر آذرفر (۱۳۱۸ – ۱۵ بهمن ۱۴۰۲) سرتیپ دوم تکاور نیروی زمینی ارتش ایران بود. وی با صدام حسین در کلاس‌های تکاوری بین‌المللی هم‌دوره بود.بی بی سی: مراسم خاکسپاری سرتیپ غضنفر آذرفر، فرمانده پیشین لشگر ۶۴ ارومیه امروز ۱۷ بهمن با تشریفات رسمی ارتشی برگزار شد.

آقای آذرفر که دو روز پیش در ۸۴ سالگی درگذشت، متولد ۱۳۱۸ در نزدیکی الیگودرز لرستان و از استادان تکاوری در ارتش شاهنشاهی بود که پیش از انقلاب ۵۷ مربی بسیاری از سربازان دوره رنجر (کلاه‌سبزها) بود. اما چیزی که نام او را در جریان جنگ ایران و عراق برجسته کرد، فرماندهی عملیات موفق کربلای ۷ در منطقه حاج عمران در کوهستان‌های استراتژیک اربیل عراق در اسفند ۶۵ و زمانی بود که فشارها برای «انحلال ارتش و ادغام آن در سپاه» شدت یافته بود.

در مراسم نکوداشت او که پیش از مرگش برگزار شده بود، بعضی از شاگردان او در ارتش به روحیه سربازی و ایران‌دوستی او در کنار دوری کردنش از پست و مقام و ارتقا درجه اشاره کرده‌ بودند؛ مواردی که پس از درگذشت او در شبکه‌های اجتماعی مورد اشاره گروهی از کاربران قرار گرفته است و بعضی او را از آخرین بازمانده‌های «نسل طلایی تربیت‌شده در ارتش شاهنشاهی» می‌دانند.

غضنفر آذرفر در سال ۱۳۱۸ در استان لرستان متولد شد . در سال ۱۳۳۶ به دانشکده افسری رفت و در دوره رنجری کلاه سبزها و جنگ‌های ویژه نمره ممتاز گرفت. او در سال ۱۳۳۹ به ارتش شاهنشاهی پیوست. او با درجه ستوانی و پس از طی دوره‌های تکاوری به انگلستان اعزام شد و دوره‌های ویژه رزم در کوهستان را با موفقیت گذراند . او پیش از انقلاب ۵۷ فرمانده ایرانی نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در مرز لبنان و اسرائیل بود.

در مراسم نکوداشت غضنفر آذرفر که پیش از مرگش برگزار شده بود ، بعضی از شاگردان او در ارتش به  «روحیه سربازی و ایران دوستی» او در کنار « دوری کردن از پست و مقام و ارتقاء درجه » اشاره کرده بودند ؛ مواردی که پس از درگذشت او در شبکه های اجتماعی مورد اشاره گروهی از کاربران هم قرار گرفته است

و بعضی او را از «آخرین بازمانده های نسل طلایی تربیت شده در ارتش شاهنشاهی » توصیف کرده اند.