جراحی «مخفیانه» یک زندانی سیاسی در اهواز؛ موسی برزین: خلاف اصول اساسی حقوق بشر است

 یک زندان در ایران - آرشیوصدای آمریکا: در پی «جراحی مخفیانه»‌ ایوب غیبی‌پور، زندانی سیاسی در اهواز، یک حقوقدان به صدای آمریکا گفت که بی‌توجهی مقامات قضایی و جلوگیری از ارائه خدمات درمانی به موقع، موجب می‌شود اکثر زندانیان با مشکلات جدی جسمی مواجه شوند یا در مواردی جانشان را از دست بدهند.

موسی برزین، وکیل دادگستری و حقوقدان ساکن آنکارا، روز پنج‌شنبه ۲۸ دی در گفت‌وگو با بخش فارسی صدای آمریکا درباره «جراحی دیرهنگام و مخفیانه» ایوب غیبی‌پور، زندانی سیاسی، با بیان این که محرومیت زندانیان از حق درمان «رنج مضاعف» برای آنان است، تأکید کرد: «حق سلامت حقی است که نمی‌شود از هیچ کس، حتی کسی که شدیدترین جرایم را مرتکب شده و در زندان است، سلب کرد.»

او با بیان این که ایوب غیبی‌پور «در زندان دچار شکم‌درد شدیدی شده» و این درد «از چند وقت قبل وجود داشته و چندین بار هم به مسئولان زندان گفته بوده»، گفت که مقامات قضایی «بدون معاینه فقط به او مسکن داده‌اند که درد را حس نکند تا این که واقعا وضعیت سلامت او خیلی وخیم شده» و بعد برده‌اند تحت‌الحفظ به صورت مخفیانه تحت یک عمل جراحی قرار» داده‌اند.

به گفته این وکیل دادگستری مقامات مسئول این زندانی سیاسی را «بدون اطلاع خانواده» جراحی کرده‌اند و روشن نیست «دقیقا چه عملی» بر روی او انجام شده و پس از عمل نیز «دوباره در حالی که وضعیت خوبی نداشته او را به زندان بازگردانده‌اند.»

این حقوقدان درباره فشارهای مقامات قضایی جمهوری اسلامی بر زندانیان، به‌ویژه زندانیان سیاسی و مدنی از جمله فاطمه سپهری، گفت که بنا بر قوانین «هدف از مجازات محدودکننده آزادی یا همان زندان این است که محکوم مدت خاصی را در جامعه حضور نداشته باشد»، اما «به جز این نمی‌شود رنج مضاعفی را بر زندانی وارد کرد.»

او با بیان این که در صورت نیاز زندانی، او باید در بهداری زندان درمان شود و اگر نیاز به جراحی یا امکانات بیشتر بود، باید به مراکز درمانی انتقال داده شود، توضیح داد: «حق سلامت را نمی‌شود از هیچ کس، حتی کسی که شدیدترین جرایم را مرتکب شده و در زندان است، سلب کرد. در آیین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها هم آمده که درمان زندانیان بر عهده سازمان زندان‌ها است.»

برزین همچنین تأکید کرد که در صورت نیاز مقامات قضایی باید به زندانیان بیمار «مرخصی استعلاجی» بدهند و افزود: «اکثر زندانیان که با مسائل جدی جسمی در زندان مواجه می‌شوند و یا منجر به مرگشان می‌شود، این طوری است که مسئولان در زمان لازم امکانات درمانی را در اختیار آنان قرار نمی‌دهند.»

به گفته این حقوقدان، «این بر خلاف قوانین و مقرراتی است که در داخل کشور وجود دارد و بر خلاف استانداردهای جهانی و اصول اساسی حقوق بشر است.»

ایوب غیبی‌پور که ۲۲ آبان ۱۴۰۱ با «یورش مأموران به خانه‌اش در اهواز، همراه با ضرب و شتم مقابل چشم اعضای خانواده» بازداشت شده، توسط دادگاه انقلاب اسلامی مرکز استان خوزستان به «۳۵ سال حبس» محکوم شد؛ البته این حکم در دادگاه تجدید نظر به «۱۵ سال حبس» تغییر یافت.

گروه مشاوران حقوقی دادبان روز چهارشنبه گزارش داد که وضعیت جسمی ایوب غیبی‌پور زندانی سیاسی که در زندان شیبان اهواز به سر می‌برد، پس از «یک عمل جراحی دیرهنگام و مخفیانه»، «وخیم» شده است.

این «جراحی مخفیانه» در پی آن انجام شد که «پس از مدت‌ها درد و عفونت شکم و بی‌توجهی مقامات زندان» به وضعیت ایوب عیبی‌پور، حال او به قدری وخیم شد که پانزدهم دی، در حالی که «از شدت عفونت بی‌هوش» شد، «بدون اطلاع خانواده به بیمارستان انتقال یافت و تحت عمل جراحی قرار گرفت.
کوتاهی در درمان زندانیان و محرومیت آنها از حق درمان، پیش از این موجب جان باختن برخی از آنها، از جمله بکتاش آبتین شاعر زندانی و فرامرز جاویدزاد شهروند یهودی در زندان شده و برخی از آنها از جمله جواد روحی، معترضی که حکم اعدامش پس از صدور لغو شد، نیز به طرز مشکوکی در زندان جان باخته‌اند. برخی ناظران، این موارد را مصداق «قتل سیستماتیک زندانیان سیاسی» دانسته‌اند.