اشیای پرنده ناشناخته در آسمان؛ روایت‌های مشاهده آدم فضایی‌ها و سفینه‌های اسرارآمیز
+6
رأی دهید
-2
آرشیو بی‌بی‌سی فیلم‌هایی را از کودکانی نشان می‌دهد که توضیح می‌دهند سال ۱۹۷۷ چه چیزهایی دیده‌اندبی بی سی: یک بشقاب پرنده که در کنار یک مهمان‌خانه دیده شده بود، یک شکل ۷ فوتی شبیه فرازمینی‌ها که از بوته‌ای بیرون آمده و شیء پرنده ناشناخته‌ای «به شکل سیگار برگ» نزدیک حیاط یک مدرسه.اینها فقط بخشی از ۴۵۰ مورد گزارش‌شده از برخورد با فرازمینی‌های از یکی از بزرگ‌ترین مشاهده آنها در بریتانیا در روستایی دورافتاده در ولز است.
روستای براد هیون از آن زمان «مثلث برمودا»ی دیده شدن سفینه‌های رازآمیز و موجودات عجیب توصیف شده است.
ساکنانی که این برخوردها را در طول فقط یک سال در اواخر دهه ۷۰ میلادی گزارش کرده‌اند اخیرا قصه‌های‌شان را در سریال مستد نتفلیکس موسوم به «برخوردها» ساخته شرکت تولیدی استیون اسپیلبرگ تعریف کردند.
همه این اتفاقات در سال ۱۹۷۷ رخ داد که اوج جنگ سرد بود و جنگ ستارگان، برخورد نزدیک از نوع سوم – نخستین فیلم علمی-تخیلی پرفروش اسپیلبرگ – سینماها را در تسخیر خود داشت.
مدیر مدرسه براد هیون از اینکه نقاشی‌های شاگردان‌اش این قدر به هم شبیه بودند تعجب کرده بودتوجه به چیزهایی خارج از این دنیا بسیار زیاد بود – و این روستای واقع در غرب ولز موقعی که ۱۶ بچه مدرسه‌ای ادعا کردند که در آسمان پمبروکشر یک شیء ناشناس پرنده را دیده‌اند، تبدیل به تیتر اخبار بین‌المللی شد.«مثلث براد هیون» چیست؟
در آن ایام، بچه‌ای به بی‌بی‌سی گفته بود که: «سفینه فضایی شبیه یک سیگار برگ بود که گنبدی بالای‌اش داشت و چراغ زردرنگ، نارنجی مایل به قرمزی هم بالای آن بود.»
بچه دیگری گفت که فقط شیء ناشناس پرنده را ندیده است و افزود که: «مردی را دیدم ولی صورت‌اش را نمی‌توانستم ببینم چون خیلی دور بود.»
حالا ۴۵ سال بعد، آن کودکان ده ساله که رؤیت اشیاء عجیب را موقع ناهارشان در مدرسه ابتدایی براد هیون گزارش کرده بودند، هنوز اصرار دارند که این شیطنتی بچه‌گانه نبوده است.
دیوید دیویس ۵۷ ساله می‌گوید ابتدا که دوستان مدرسه‌اش به شتاب از زمین بازی به کلاس آمدند و ادعا کردند سفینه‌ای فضایی را دیده‌اند شک داشته است.
او می‌گوید: «برای من کل داستان چرند بود چون به خیال من بشقاب پرنده وجود نداشت. اینها را فقط می‌شد در فیلم‌های علمی-تخیلی بد دهه ۱۹۵۰ یا روزنامه‌های زرد دید.»
او که انتظار داشت این همه هیاهو را به عنوان قصه‌بافی کودکان رد کند، خودش بیرون رفت تا با چشم خودش ببیند – و هنوز هم از دیدن چیزی که مدعی است شاهد آن بود حیرت‌زده است.
دیوید دیویس می‌گوید اشیاء ناشناس پرنده موضوعی است که در تمام زندگی‌اش «غلبه» داشته استاو می‌گوید: «این چیز از پشت درخت‌ها ناگهان جلوی من سبز شد.»«چیزی شبیه سیگار برگ به رنگ نقره‌ای و به درازای ۴۵ فوت بود و آن لحظه فقط این فکر به ذهنم رسید که باید فرار کنم.»
«وقتی دروغ می‌گویید مادرها می‌توانند آن را تشخیص بدهد و [مادر من] کاملاً مطمئن بود که من راست می‌گفتم.»
رالف لوئلین مدیر مدرسه، از دانش‌آموزان خواست که وقتی به مدرسه برمی‌گردند چیزی را که دیده بودند نقاشی کنند و گزارشی درباره آن بنویسند و بچه‌ها را از هم جدا کردند تا مطمئن شود از روی دست هم نمی‌نویسند.
نقاشی دانش‌آموزان در کتابچه شیء ناشناس پرنده سال ۱۹۷۷ در مدرسه براد هیوندیوید می‌گوید: «مثل این روزها نبود. شبکه‌های اجتماعی و گوشی‌های موبایل وجود نداشتند در نتیجه مجالی برای همدستی میان بچه‌ها نبود.»آقای لوئلین بعداً به بی‌بی‌سی گفت که برنامه اخبار روز بی‌بی‌سی کودکان گزارش خبری جان کریون را نشان می‌دهد که همه توصیف‌ها در آن «مشابه هم» هستند.
اشیاء ناشناس پرنده دیگر در کجا دیده شدند؟
مشاهده سفینه فضایی در میدان مدرسه فقط اولین مورد از اتفاق‌هایی بودند که یک دانش‌آموز سابق مدرسه آنها را حوادث «بسیار عجیب» می‌خواند.
با سرازیر شدن رسانه‌ها به این روستای کوچک، افراد محلی دیگر هم برخورد نزدیک با سفینه‌ها و موجودات عجیب را گزارش کردند.
مشاهدات دانش‌آموزان براد هیون جنجالی رسانه‌ای به پا کردچند ماه پس از مشاهدات حیاط مدرسه، رز گرانویل صاحب هتلی که چند صد متر پایین‌تر در ساحل زندگی می‌کرد گزارش داد که سفینه‌ای فضایی را هنگام رفتن به رختخواب دیده است.فرانسین دخترش به یاد می‌آورد که: «از پنجره نگاه کرد و دید این شیء به نوعی معلق است.»
«این دو موجود از آن بیرون آمدند. کمی لرزان به نظر می‌رسیدند.»
رز گزارش کرده بود که اینها «دست‌ها و پاهای بسیار درازی داشتند» بدون هیچ علامت مشخصه‌ای در صورت. گرانویل‌ها گفتند که سفینه فضایی یک علامت سوختگی و شیاری روی زمین در محل فرود به جا گذاشته بود.
فایل‌های مجهول از سوی دولت بعداً نشان داد که رز به نماینده پارلمان محلی‌اش در کاغذ یادداشت با سربرگ هتل هیون فورت نامه نوشته بود و توضیح داده بود که این حادثه «باعث اضطراب و آشفتگی من شده است و به هیچ وجه تمایلی به برخوردی دیگر ندارم.»
یکی دو ماه بعد، و چند مایل آن طرف‌تر در اطراف شبه‌جزیره مارلوز، مارک مورستون ادعا کرد که هنگامی که به تنهایی مشغول پیاده روی بوده نه فقط یک سفینه فضایی را دیده است بلکه گفت با موجودی هم چهره به چهره شده است.
مارک مورستون گفت که با موجودی هفت فوتی که وسط جاده جلوی او ایستاده بود چهره به چهره شده استاو که مدعی بود بالای پشته‌ای نزدیک خانه‌اش یک «بشقاب وارونه را در تلالوء نور» دیده است بعداً توصیف کرد که صدای خش‌خشی را در پرچین پایین جاده شنیده است.مارک گفت: «این چیز از میان بوته‌ها بیرون آمد. حدود ۷ فوت ارتفاع داشت و لباسی نقره‌ای رنگ به تن داشت و صورت‌اش یک نقاب موتور سیکلت بود.»
«با خودم فکر کردم «این آدم نیست، محال است آدم باشد». و بعد شروع کرد به راه رفتن به سمت من و به خودم گفتم «امکان ندارد چنین اتفاقی بیفتد».
«خیلی ترسیده بودم. داشت راه می‌رفت در نتیجه پا به فرار گذاشتم.»
روز بعد مارک با پدرش به صحنه برگشت و گفت که یک جای پای بزرگ را در میان گِل‌ها پیدا کردند که «خیلی بزرگ‌تر جای پای انسان عادی بود».
براد هیون یک تفریحگاه کوچک ساحلی با جمعیتی کمتر از هزار نفر استعمو و عمه مارک بعداً به یک گزارشگر تلویزیونی گفتند که یک موجود نقره‌ای رنگ و بدون مشخصه به ارتفاع ۲.۴ متری را بیرون خانه‌باغ دور افتاده‌شان دیده بودند.این حادثه به پلیس در اطلاع داده شد و افسری که تلفن این خانواده را جواب داده بود بعداً گفت: «در تمام ۲۶ سال خدمتم، خانواده‌ای ندیدم که به اندازه آنها ترسیده باشند.»
چرا تهیه‌کنندگان اسپیلبرگ مستندی درباره شیء ناشناس پرنده ولزی ساختند؟
چیزی که باعث شد این منطقه موسوم به «مثلث براد هیون» شود حادثه رازول ولزی نبود بلکه بیشتر مشاهده موارد متعددی از بشقاب‌پرنده‌ها بود که باعث رواج این اسم شد.
فیلمسازان در اروپا در به در دنبال خبری از بیرون از این جهان بودند ولی این خبر ولزی «باورنکردنی» را انتخاب کردند چون فقط یک برخورد نبود.
یان موتسکین، کارگردان «برخوردها» که خانه فیلمسازی امبلین تلویزیون اسپیلبرگ به سراغ‌اش رفته بود می‌گوید: «صدها نفر گفته بودند که چیزی دیده‌اند.»
«این توده بحرانی با داشتن ۴۵۰ نفر هم خیلی عظیم است و هم سرگرم‌کننده.»
منتقدان گفته‌اند که سفینه‌های فاقد توضیح هواپیماهایی بوده‌اند که راهی پایگاه نیروی هوایی براودی در همان نزدیکی بوده‌اند. ولی کسانی که می‌گویند اینها اشیاء ناشناس پرنده بوده‌اند اصرار دارند که اینها جت نبودند.
برخورد با یک شیء ناشناس پرنده چه اثری روی شما می‌گذارد؟
یان می‌گوید که بسیاری از آدم‌هایی که علنی در سال ۱۹۷۷ درباره برخورد نزدیک حرف زده‌اند از بازگو کردن ماجرا هیچ سودی نبرده‌اند.
در واقع، بعضی‌ها دچار مشکلاتی هم شدند – از جمله دیوید دیویس.
دیوید می‌گوید: «چیزی که دوست نداشتم این بود که باعث جلب توجه زیادی به من شد.»
«چهار سال اول مدرسه متوسطه من هولناک بودند و تقریباً هر روز کتک می‌خوردم.»
«بیشتر اوقات از من می‌خواستند بگویم که شیء ناشناس پرنده را ندیده‌ام و دروغ گفته‌ام. ولی نمی‌توانستم به اصولم پشت کنم و موقعی که دروغ نمی‌گفتم بگویم دروغ گفته‌ام.»
این قصه بیرون از این جهان بالاخره توجه آمبلین را جلب کرد. آمبلین یک خانه فیلمسازی است که به خاطر ساختن فیلم‌های پرفروش علمی تخیلی از قبیل ای‌تی، بازگشت به آینده، جنگ دنیاها، مردان سیاه‌پوش و پارک ژوراسیک شهرت دارد و ماجرای براد هیون بخشی از این سریال چهار قسمتی تازه است.
۴۴
Adamat7775 - خارکف، اوکراین
تا قبل از قرن بیست‌و‌یکم، بحث موجودات شگفت‌انگیز و همچنین فرازمینی، تب داغی بود که عرصه‌ی محصولات فرهنگی، بویژه مجلات و فیلم‌ها را در تسخیر خود داشت، چراکه زمینه را برای جذب مخاطب فراهم می‌ساخت. در آن دوران دهه‌های ۷۰، ۸۰ تا میانه ۹۰ میلادی، در کنار شواهد دیده شدن موجودات غول‌آسا، همچنین بحث بشقاب‌پرنده‌ها و اجسام آسمانی نیز بسیار داغ بود. اما پس از ورود عصر دیجیتال، در طی دو دهه اخیر، سال‌بسال این موارد کمتر شده و دیگر آدم‌فضایی‌ها و اشیا و موجودات ناشناخته، انگار وجود خارجی ندارند. این مهم می‌تواند نشان آن باشد که تمامی آن موارد، توسط نویسندگان و ناشران، با ترفندهای ژورنالیستی - صحنه‌سازی و مونتاژ عکس و تصویر ایجاد می‌شدند، تا بازار جراید و رسانه‌ها را داغ نگه دارند. اما حال که عصر دیجیتال، پا را از سرعت نور هم فراتر گذاشته، نسل بی‌حوصله و عجول امروزی را نمی‌توان با چنین ترفندهایی سرگرم نموند، از این روست که دیگر هیچکس نه موجود عجیب‌وغریبی می‌بیند، و نه ساکنانی از سیارات دیگر را.
1
1
چهارشنبه ۰۶ دی ۱۴۰۲ - ۱۵:۵۳