نجات یافتن ده‌ها کارگر به دام افتاده در تونلی در هند بعد از ۱۷ روز

بی بی سی: امدادگران در هند توانسته‌اند ۴۱ کارگر به تله افتاده در یک تونل در هیمالیا که ریزش کرده بود را بعد از ۱۷ روز نجات دهند.

معدنکاران آخرین بخش از راه مسدود شده در این تونل ۴.۵ کیلومتری، واقع در ایالت اوتاراکاند، را با دریل دستی حفر کردند.

مردان به دام افتاده با برانکارهای چرخدار از یک لوله به قطر ۹۰ سانتیمتر خارج شدند و برای ارزیابی وضع سلامتی به بیمارستان منتقل شدند. کسی در این حادثه مجروح نشده است.

تلاش نفس‌گیر برای آزادی کارگران از تونل سیلکیارا که در روز ۱۲ نوامبر ریزش کرد بارها با مانع روبرو شد.

این ماموریت نهایتا عصر سه‌شنبه به لطف تلاش‌های گروهی از معدنکاران که در مسیرهای باریک تخصص دارند به ثمر رسید. آنها برای ایجاد حفره در صخره از دریل دستی استفاده کردند.

دروپادی مورمو، رئیس جمهور هند، در شبکه اجتماعی «ایکس» نوشت که از شنیدن خبر آزادی این مردان «نفس راحتی کشیده و خوشحال است.» خانم مورمو همچنین از تلاش‌های امدادی که گفت با موانع متعددی روبرو شد به عنوان «گواهی بر مقاومت انسانی» تمجید کرد.

کارگران موقع خروج از تونل با غریو شادی و روبان‌هایی از گل روبرو شدند.

دوستان، خانواده و محلی‌ها که در بیرون تونل جمع شده بودند مراسم آتش‌بازی برگزار و شیرینی توزیع کردند.

تماس با مردان به تله افتاده از همان مراحل اولیه عملیات با کمک واکی-تاکی برقرار شد و اکسیژن، غذا و آب از طریق یک لوله باریک مجزا در اختیار آنها قرار گرفت.

تونل سیلکیارا بخشی از یک پروژه ۱.۵ میلیارد دلاری برای ایجاد خطوط ارتباطی میان مکان‌های مهم زیارتی هندوها در هیمالیاست.

از زمانی که رانش زمین باعث شد بخشی از تونل تخریب شود، تیم‌های امداد سعی کردند حدود ۶۰ متر آوار از جنس سنگ و فلز را که میان مردان و دهانه تونل قرار داشت بشکافند. هدف ایجاد یک خروجی افقی با نصب لوله‌هایی در دل زمین بود.

تلاش برای بریدن میله‌های آهنی در دل آوار بارها به مشکل خورد و سست بودن خانک هم پیشرفت را کند می‌کرد. جمعه گذشته، مقام‌ها گفتند که کارگران ظرف چند ساعت آزاد خواهند شد، اما همان زمان ماشین حفاری از کار افتاد.

بعد از آن بیش از ۲۰ معدنکار به اصطلاح «سوراخ موش» برای ایجاد حفره با دریل دستی و باز کردن مسیر به سوی کارگران به دام افتاده مستقر شدند.

این گروه که برای عبور از حفره‌های باریک آموزش دیده‌اند، از ابزارهای دستی برای حفاری چند متر باقی مانده تا کارگران استفاده کردند.

امدادگران بعد از آن با طناب، نردبان و برانکارد وارد تونل شدند و در بیرون هم ۴۱ آمبولانس برای انتقال این مردان به بیمارستان در فاصله حدودا ۳۰ کیلومتری مستقر شد.

امدادگران همچنین شروع به دریل عمودی از بالای کوه کردند تا مسیر جایگزینی باز کنند.

کارگران به دام افتاده از برخی از فقیرترین ایالتهای هند می‌آیند.
یکی از امدادگران به بی‌بی‌سی گفت که «لحظه‌ای که آخرین بخش آوار برداشته شد، غریو شادی در تونل بلند شد.»«مردان به دام افتاده شروع به دست زدن کردند و فریاد شادی سر دادند. بعد مقام‌ها از آنها خواستند آرامش خود را حفظ کنند و صبور باشند. به آنها گفتند: یکی یکی شما را خارج می‌کنیم.»

دولت ایالت اوتاراکاند در بیانیه‌ای گفت که عملیات نجات «به لطف علم و خدا» موفق بود.

گفته می‌شود این مردان که عمدتا در دهه ۲۰ زندگی هستند حال خوبی دارند.

در این مدت تمام توجه مردم هند به عملیات نجات بود و برای آنها دعا می‌کردند.

در روز ۲۱ نوامبر اولین تصاویر از مردان به دام افتاده منتشر شد. این تصاویر با کمک دوربین‌هایی که از طریق یک لوله باریک به داخل فرستاده شده بود گرفته شد.

فعالان محیط زیست و بومیان، سرعت بالای ساخت و ساز را عامل فرونشست زمین در ناحیه می‌دانند و می‌گویند که به ریزش تونل دامن زد.

منطقه اوتاراکاند که سرچشمه رود گنگ است تامین کننده آب و غذای بیش از ۶۰۰ میلیون نفر در هند است. اینجا سرزمینی با جنگل‌ها، یخچال‌ها و چشمه‌هاست.

در این پروژه دو تونل اصلی - تونل سیلکیارا و یک تونل کوتاهتر ۴۰۰ متری در چامبا - ساخته می‌شود. تونل‌هایی برای خط آهن و ایجاد پروژه‌های برق آبی از بخش‌های دیگر این پروژه به نام «چار دهام» است.