ویدیویی از زنان با پوششی شبیه اعضای سازمان مجاهدین خلق در خیابان‌های تهران

حالم از کلمه مرگ بر این و اون که شاخص ایران اسلامی است بهم میخوره .فقط یک کشور دمکراتیک در دنیا نام ببر که در آن چپگرا وجود نداشته باشد . فراموش نکن .از ۴۰ ساعت کار در هفته ؛ تا حقوق بیکاری تا حق بیمه و اعتصاب و حق اولاد و تغذیه کودکان در مدارس همه ریشه در اندیشه چپ و سوسیال دمکراتیک دارد . من خود را چپ تعریف نمیکنم اما هیچ جامعه سالمی بدون وجود تفکرات چپ نمیتونه وجود داشته باشد . همانطور که هیچ جامعه سالمی بدون لیبرالیسم نمیتونه عینیت داشته باشد . برای همین جوامع کاملا سوسیالیستی به منجلاب رفتند . و جوامع کاملا راستگرا به فاشیسم و نازیسم

گمان نکنی که اکثریت مردم ایران به این سه طایفه وابسته هستند، ولی به مرگ محکوم کردن دیگران، ان هم به جرم اینکه یک اندیشه ای دارند، از بین بردن آرزوی مردم ایران در داشتن یک کشور آزاد و دموکراتیک است، متن زیر را پیشتر برای دوست شما نوشتم که به جای جواب دادن گفت: خفه! حالا شما جواب بدهید تا بدانیم 57 تی چه کسی است!

دوست عزیزم . گور بابای دین و مذهب و اندیشه و چپ و راست و فرقه . سوال من این هست مردم هر جامعه ای بدور از تفکرات ماورایی آیا نمیتونن مثل یه انسان ساده با هم و در کنار هم زندگی و آسایش و تفریح داشته باشن ؟ همیشه یه گروه میخ طویله باید وجود داشته ؟ نتیجه میگیریم انسان ساده و آرام بودن بینهایت سخت هست . موفق باشید عزیزم

شما گویا تصمیم خود را گرفته ای و »تغییرناپذیر« تصمیم داری سه طایفه را در ایران ( و شاید در خارج هم! ) به قتل برسانی! آنهم سه گروه بسیار بزرگ از جامعه ی ایران، شاید بالغ بر ده میلیون نفر باشند! منظورت از »مرگ« چگونه مرگی است؟! اعدام؟! با محاکمه یا بدون محاکمه؟! به جرم طرفداری هم؟! مانند خلخالی؟ می توانی لطفا خودت بدون »ترس« بگویی که آن جکومت« وحشت« که می خواهی بر پا کنی نامش چیست؟ پادشاهی؟( پادشاهی خودت؟ )، حکومت دموکراتیک با آزادی احزاب؟! تک حزبی مانند کره شمالی؟! کپی دیگری از جمهوری اسلامی؟ پرسش ها را به ترتیب جواب بده، برای 80 میلیون ایرانی، در ضمن من از هیچ گروهی نیستم ولی »یک ایرانی« هستم که دوست دارم زنده باشم

۱) افرادی که توسط مکتب‌های "ایسم‌دار" شستشوی مغزی می‌شوند، -از آن‌جا که قدرت تحلیل مسایل و تصمیم‌گیری را به‌شکل انفرادی از دست داده و تبدیل به برده‌ی چشم‌و‌گوش‌بسته‌ی آن مکتب ایسم‌دار می‌‌گردند-، همگی‌شان چه زن چه مرد، از جهت شکل ظاهری صورت و بدن نیز شبیه به یکدیگر می‌شوند. / نکته‌ی بدتر از آن، گروهک‌هایی‌ هستند که سیستم مکتب ایسم‌دار را با سیستم مکتب دینی‌مذهبی‌ مخلوط و آن‌را به خورد بردگان خود می‌دهند (برای نمونه، کاری که گروهک منافقین کوردل خرع، انجام داد - یعنی آمد و کامونیسم را با مذهب مخلوط کرد که نتیجه‌اش شد معجونی سیاه‌رنگ و ویرانگر). / الهه خواننده‌ی قدیمی‌ ایران، مدتی‌ را با مجاهدین خرع بوده که اما خوشبختانه به‌خود می‌آید، و چند سال قبل از ۲۰۰۷ -که در ایران فوت شد- به ایران بازمی‌گردد. قبل از فوت شدن، حدود ۱۸ سال پیش ایشان در ایران به بیان خاطره‌ای از دوران پیوستن به گروهک منافقین را تعریف کرد که همان زمان در فضای نت ایرانی انتشار یافت -و گرامیان بهتر در جریان هستند-، اما باز‌گویی خاطره‌ی مرحومه الهه، خالی‌ از درس و عبرت نیست ~ (ادامه...)

۲) یک شب که "الهه" در زمان زندگی‌ با منافقین در مجلس شام با حضور مریم رجوی و سایرین شرکت داشته، از آن‌جا که لباس میهمانی پوشیده بوده، کفش نوی او کمی‌ برای‌اش بزرگ بوده، از این‌رو یک تکه کاغذ را تا می‌کند و در کفش خود -به احتمال زیاد، پشت پاشنه‌ی پا- قرار می‌دهد. --- هنگام شام، کاغذ تاشده، پای ایشان را اذیت می‌کند، برای همین او خم می‌شود پایین میز، و کاغذ را در می‌آورد. در این لحظه یا مریم رجوی و یا یکی‌ از سرکرده‌های گروهک منافقین، این صحنه را می‌بیند -و گمان می‌کنند که او کاغذ یادداشت محرمانه‌ای را بین خود و شخص دیگری رد‌و‌بدل کرده است!!!-، و از این‌رو یا در همان مجلس یا بعد آن، از طرف گروهک منافقین، از الهه سوال‌هایی‌ می‌شود که این کاغذ چه بوده است؟! و او با چه کسی‌ محرمانه می‌خواسته رمز‌گونه صحبت کند؟!. --- خوشبختانه الهه از این مورد و برداشت متوهم‌گونه منافقین ناراحت می‌شود و سپس از آن‌ها جدا‌شده و به ایران باز‌می‌گردد. ~ (ادامه. پی‌نوشت)

۳) افرادی غیر‌-روس که -چه زمان شوروی و چه پس از فروپاشی آن- در جایی‌ چون شرق اکراین و روسیه زندگی‌ کرده باشند، خوب می‌دانند که چنین سیستم متوهم‌گونه‌ای (که منافقین از سیستم و بخش منفی‌ آموزه‌های کامونیسم وام‌گرفتند) در مناسبات زندگی‌ سبک روسی وجود دارد؛ "شک داشتن به افراد، اشتباه گرفتن افراد با یکدیگر، در هر مساله‌ای اپتدا نیمه‌ی خالی‌ لیوان را به‌عنوان معیار و سنجه قرار دادن، از چیزی بی‌ارزش واهمه و ترس برای خود و مخاطب ایجاد ساختن، مثبت را منفی‌ دیدن و سپس با هزار‌و‌یک طرفند و آزمایش‌های احمقانه سعی‌ در امتحان گرفتن از شخص برای رسیدن به این‌که او باید ثابت کند که پیش‌فرض منفی‌ بودن او باید به مثبت تبدیل شود!، و چنین مناسبات مشابه احمقانه‌ای"، همگی‌ محصول بخش منفی‌ آموزه‌های کامونیسم بوده که همچنان هم در جامعه‌ی روس وجود دارد (چون زادگان و پرورش‌یافتگان دوران کامونیسم، همچنان هستند و جوان‌تر‌هاشان تا نیم قرن دیگر نیز وجود خواهند داشت)، اما زادگان پس از فروپاشی -به‌ویژه آن‌هایی‌ که پس از سال ۲۰۰۰ به‌دنیا آمدند، دیگر خوشبختانه چنین سبک فکری متوهم‌گونه‌ای ندارند.

گرامی به باور من ، مجموعه ای از تفکرات ، ایدئولوژی های مختلف برای پویایی هر جامعه ای مهم است ، اگر در همین غزه ، بعد از به قدرت گرفتن حماس در ۱۶ سال پیش ، شرایط دمکراتیک وجود داشت ، لیبرالیسم ، عقل گرایی رشد پیدا می‌کرد ، چپگرایان میتوانستند جلوی فناتیسم اسلامی بایستند ، اومانیست ها میتوانستند خشونت را نقد کنند ، اینگونه غزه به منجلاب خشونت و نفرت فرو نمی رفت ، بالانس در جامعه مهم است ،

کامنت های جالبی بود ، در اواسط دهه ۸۰ میلادی برای اولین بار به پاریس رفتم ، در اون زمان پاریس پر از فعالان و طرفدراران مجاهد بود ، بعدها بسیاری به دستور رجوی به عراق رفتند ، خلاصه از مجاهدی که ۶ سال ساکن پاریس بود سوال کردم که برای رفتن به موزه اور مرا راهنمایی کند ، با افتخار گفت که من تاکنون هیچ موزه ای در اینجا نرفته ام ، و مبارز وقت این‌کار ها را ندارد ، در همان لحظه بی فرهنگی ، فرقه گرایی را در این جماعت احساس کردم ، کسانی که به هنر و فرهنگ علاقه ندارند نمیتوانند گزینه خوبی باشند

سپاس از توجه شما، و همچنین دیدگاه‌هایی‌ که همیشه نگارش می‌فرمایید، و خاطره‌ی مستند قابل تاملی که اکنون بیان داشتید. / خوش‌بختانه در روزگار کنونی، جهان به این بلوغ فکری رسیده که دیگر نباید برده‌ی هیچ گروه و مسلکی شد، که تمام سردمداران چنین مکتب‌هایی‌، با به‌کارگیری انرژی طرفداران‌شان و به‌قلاده‌انداختن هواداران خود، فقط اهداف شخصی‌شان -و یا بهتر بگوییم، عقده‌های درونی‌شان- را پیش می‌برند.

این شعار رو اولین بار یاسی جوون ببخشید ملکه یاسمین دادند. و با این شعار مانیفیست سلطنت طلب ها رو بطور واضح و شفاف بیان کردند. کسانیکه هنوز به قدرت نرسیده چوبه های دار مخالفین خود را در ذهنشان برپا ساخته اند. به نظر من صدها سخنرانی و بیانیه هم نمی توانست اینطور شفاف ماهیت سلطنت طلب ها را نشان دهد.این سلطنت طلب ها سفر اشرف پهلوی به شوروی و کادوی پالتوی پوست گرفتن از استالین یادشون رفته احتمالا