علی خامنهای در دیدار با تعدادی، که «مردم استانهای سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی»معرفی شدند، در آغاز سخنانش در بیان آشنایی ۶۰ ساله خود با مردم سیستان و بلوچستان و مناطق جنوب خراسان گفت: اولین مبارزه آشکار بنده با رژیم طاغوت در محرم ۱۳۴۲ در بیرجند انجام و با همراهی محبتآمیز علما و مردم روبرو شد، در رمضان همان سال نیز در زاهدان این حرکت با حمایت علمای هوشیار شیعه و سنی و مردم مومن منطقه ادامه یافت.
وی با اشاره به دوران تبعید در ایرانشهر افزود: این مناطق در همه حوادث از جمله مبارزه با منافقین و تروریستها، دفاع مقدس، برقراری امنیت و ایجاد وحدت، شهدای گرانقدری اعم از شیعه و سنی تقدیم اسلام کردهاند که این واقعیت، شناسنامه درخشان این مناطق است.
بخش هایی از سخنان علی خامنهای
برای من دیدار شما عزیزان خاطرهانگیز است. هم مردم بیرجند و خراسان جنوبی، هم مردم سیستان و بلوچستان. بنده اولین مبارزهی آشکار با رژیم طاغوت را در بیرجند انجام دادم. در ماه محرم سال ۱۳۴۲، یعنی شصت سال پیش. دومین برخورد در زاهدان بود. آن هم در ماه رمضان همان سال ۱۳۴۲.
در بیرجند در روز تاسوعا بنده را بازداشت کردند. بردند بازداشتگاه شهربانی نگه داشتند. مردم بیرجند روز عاشورا میخواستند به شهربانی حمله کنند، بنده را از آنجا بیرون بیاورند. درایت مرحوم آقای تهامی عالم برجسته و درجهی یک بیرجند نگذاشت که این اتفاق بیفتد. گفت این موجب ایجاد مشکل برای فلانی میشود. مردم و علما آن روز همراه بودند با این حرکت، ما تنها نبودیم. یک بیرجند با همهی مردمش، با علمای بزرگش با ما همراه شدند.
ماه رمضان همان سال بنده رفتم زاهدان، آنجا دو عالم بزرگ در زاهدان بودند؛ عالم درجه یک شیعه مرحوم آقای کفعمی بود، عالم درجه یک سنی مرحوم مولوی عبدالعزیز ملازهی بود. بنده را آنجا هم دستگیر کردند آوردند تهران بردند قزلقلعه. مرحوم کفعمی علناً از ما حمایت کرد، مرحوم مولوی عبدالعزیز یک حکمی صادر کرد در جهت همان حرفهای ما.
یعنی اولین حرکت آشکاری که خود این حقیر در مقابلهی با دستگاه طاغوت انجام دادم با همراهی این دو مرکز مهم که امروز مرکز دو استانند با مردمش، با علمایش انجام گرفت.
مسئولان قدر این مردم را باید بدانند و باید خدمت کنند. البته در سیستان و بلوچستان خیلی خدمت شده کار خیلی شده، بلوچستانی که شما امروز میبینید بلوچستان دورهی طاغوت نیست بنده آن روز را دیدهام مردم هیچ چیز نداشتند. از روز اول از روزهای اول کار در این منطقه شروع شد هم در آنجا هم در زابل و سایر مناطق استان. امروز هم دارد کار میشود. باید این کارها با قوت ادامه پیدا کند.
این مسئلهی خط آهن خیلی مهم است؛ اینی که شمال و جنوب شرق کشور با خط آهن متصل بشود این خیلی اهمیت دارد هم برای استان و استانهای در بین راه.
مسئلهی آب زابل خیلی اهمیت دارد. همهی کارها همهی راهها باید پیموده شود برای اینکه حق مردم در مورد آب تأمین بشود.
کارهای زیادی هم پیشروی ما هست که باید انجام بگیرد. اگر آن مصوباتی که در اوائل دههی ۸۰، که بنده آمدم بلوچستان، تصمیمگیری شد اگر دولتها آن مصوبات را عمل میکردند امروز چهرهی استان فرق میکرد. تنبلی شد، بیتوجهی شد از طرف بعضی از دولتها. امروز بحمدالله مشغولند، کار میکنند، تلاش میکنند. بنده امیدوارم و انشاءالله که این امید به نتیجه برسد.