سلمان رشدی: در واقع هیچ خدایی وجود ندارد

یورونیوز: یک سال پیش سوء‌قصد به جان سلمان رشدی صدمات جبران‌ناپذیری از جمله از دست دادن بینایی یک چشم به او وارد آورد، نویسنده «آیات شیطانی» رمان جدید خود را با عنوان «شهر پیروزی» به چاپ رساند. مجله فرانسوی «لو پوئن» به مناسبت چاپ نسخه فرانسه این رمان با او گفتگو کرده است.

سلمان رشدی، نویسنده مشهور و صاحب سبک هندی‌تبار بریتانیایی-آمریکایی در سال ۱۹۸۹ و پس از انتشار کتابی با عنوان «آیات شیطانی» مورد غضب روح‌الله خمینی، رهبر انقلاب ۱۹۷۹ (۱۳۵۷) ایران قرار گرفت. آقای خمینی در فتوایی فرمان قتل و اعدام او را صادر کرد.

آقای رشدی پس از این فتوی سال‌ها به صورت غیابی و با نام «جوزف آنتون» زندگی کرد. وی در سال ۲۰۱۲ اتوبیوگرافی خود از دوران اختفای پس از فتوای مزبور را با عنوان «جوزف آنتون: خاطرات» منتشر کرد. او نام جوزف آنتون از ترکیب نام دو نویسنده مشهور یعنی جوزف کنراد و آنتون چخوف ساخته بود.

این نویسنده پرآوازه روز ۱۲ اوت ۲۰۲۲ در یک رویداد ادبی در موسسه چاتاکوا در غرب ایالت نیویورک مشغول سخنرانی راجع به «آزادی در هنر» بود که هادی مطر، ۲۴ ساله به روی صحنه پرید و با هجوم بر این نویسنده او را از ناحیه گردن و شکم با ضربات چاقو مجروح کرد. آقای رشدی از این حمله جان به در برد اما بینایی یک چشم خود را از دست داد و یک دست او نیز از کار افتاده است.

سلمان رشدی چهارماه پس از این رویداد از رمان جدید خود پرده برداشت. این رمان که پیش از سوء‌قصد مزبور به رشته تحریر درآمده «شهر پیروزی» نام دارد و روایتگر داستان حماسی زنی در قرن چهاردهم میلادی در بخشی از هند امروز است.

مجله لو‌پوئن به مناسبت انتشار نسخه فرانسوی این اثر برای نخستین بار در فرانسه با سلمان رشدی گفتگوی مفصلی در چهار بخش انجام داده که خلاصه‌ای از آن در این مطلب آورده شده است.

لوپوئن: شما می‌گویید «کلمات تنها برندگان هستند»، اما با این حال از زمان سوء قصد به شما در ماه اوت سال گذشته، بارها گفته شده که کتاب «آیات شیطانی» دیگر چاپ نخواهد شد...

سلمان رشدی: راهی برای اطلاع از آن ندارم، اما شاید همین‌گونه باشد، امیدوارم که این اتفاق نیفتد. استادان تاریخ من پیوسته به من آموختند که همین که بفهمیم یک رویداد در زمان وقوع چگونه اتفاق افتاده است به اندازه کافی پیچیده است تا سراغ این که اگر فلان اتفاق نمی‌افتاد یا دیرتر اتفاق می‌افتاد چه می‌شد نرویم. این تخیل است...

لوپوئن: اما «آیه‌های شیطانی» هم تخیلی است. چرا صحبت‌ درباره اسلام آنقدر پیچیده است؟

سلمان رشدی: نه فقط اسلام. هر دینی که سیاسی شود. به نظر من ما باید بین ایمان فردی که مردم آن را به عنوان امری شخصی می‌پندارند و دین سیاسی که مثل هر امر سیاسی دیگری به کار همه کار دارد، تمایز قائل شویم. ما باید در این مورد تمایزی روشن قائل شویم و این امری بسیار ساده است.  

لوپوئن: در نخستین حضور عمومی خود پس از سوءقصد، در ماه مه در مراسم انجمن قلم آمریکا گفتید «تروریسم نباید ما را به وحشت بیاندازد. خشونت نباید ما را منصرف سازد». نظرتان راجع‌به قرآن‌سوزی‌ها در سوئد به بهانه آزادی بیان چیست؟

سلمان رشدی: من همیشه شدیدا مخالف سوزاندن هر کتابی بوده‌ام، هرچه می‌خواهد باشد. جمله معروف هاینریش هاینه در نمایشنامه مشهور او با نام المنصور که به قرآن‌سوزی مسیحیان در گرانادا اشاره دارد را به یاد بیاوریم: «آن‌جا که کتاب‌ها سوزانده شوند، انسان‌ها هم سوزانده خواهند شد.»

لوپوئن: از زمانی که نزدیک بود جان خود را از دست بدهید، گویا همه به شما علاقه پیدا کرده‌اند. این را چطور توضیح می‌دهید؟

سلمان رشدی: فکر می‌کنم آن اوایل که این فتوا صادر شد، مردم آن را واقعی نمی‌پنداشتند و فکر می‌کردند اقدامات امنیتی که هزینه زیادی هم دارد، بیهوده است. این که من کشته نشدم باعث شد مردم فکر کنند که خوب کسی به دنبال کشتن من نیست. اگر غیر از این بود که تا به حال کشته شده بودم! از زمانی که نزدیک بود بمیرم، یک جور «اوه، انگار واقعی بود» به وجود آمد. پس از پانزده ضربه چاقو، همه‌چیز به گونه‌ای بهتر شد. بنابراین، با این وجود خیلی خوب است که پس از این حمله همه این‌چنین مهربان شدند. چون همیشه این‌طور نبوده است....

لوپوئن: دیگر کسی نمی‌گوید تقصیر شماست که این کتاب را نوشتید و نباید چنین چیزی می‌نوشتید...

سلمان رشدی: کسانی که از این حرف‌ها می‌زدند، سکوت پیشه کردند، چون فهمیدند حرف‌هایشان نمود خوبی ندارد. حتی اگر درقالب مقاله یک استاد دانشگاه کلمبیا و یا شخصی اینگونه مبنی بر این‌که آزادی بیان این روزها به یک ایده نومحافظه‌کارانه بدل شده و نو‌محافظه‌کاران برای دفاع از این آرمان از من استفاده کرده‌اند چنین حرف‌هایی زده شده باشد، واقعیت این است که چنین حرف‌ها و مواضعی فاجعه‌بار است. زیرا اگر چپ‌های «اصلاح‌طلب» دفاع از آزادی بیان را کنار بگذارند، آن را عملا به دشمن واگذار کرده‌اند و در این صورت بسیاری فرصت توجیه فرقه‌گرایی و نژادپرستی را می‌یابند...

لوپوئن: در کتاب جدیدتان (شهر پیروزی) زنان در خط مقدم داستان و حتی در موضع قدرت قرار دارند. آیا قصد شما نوشتن رمانی فمینیستی بود؟

سلمان رشدی: درواقع بدم هم نمی‌آید اگر چنین برداشتی از آن شود! در این رمان زنی از ترجیحش بر نگاه متفاوت مردان به زنان می‌گوید. این رمان برگرفته از حال روز کنونی هند است، هند نارندرا مودی، جایی که با توجه به خشونت روزافزون علیه زنان، موقعیت آنان به شدت در حال تضعیف است. می‌خواستم داستانی عظیم با ریشه‌های تاریخی بنویسم که توانایی جهانی شدن داشته باشد. یکی از جنبه‌های جذاب نوشتن رمان تاریخی این است که حتی اگر ماجراهای داستان شما در هفتصد سال پیش اتفاق افتد، در واقع شما به صورت پنهانی رمانی درباره حال می‌نویسید.

لوپوئن: هومر همین را می‌گوید...

سلمان رشدی: اما واقعیت دارد؛ شما می‌توانید ایلیاد را همچوم یک داستان کاملا معاصر بخوانید.

لوپوئن: در «شهر پیروزی» نسب دختران، اگرچه خارق‌العاده است اما بر دودمان پسران که بسیار معمولی است غلبه ندارد. چه چیزی در پادشاهی بیسانگا فاسد است؟

سلمان رشدی: همان‌طور که می‌دانید داستان از زمانی آغاز می‌شود که «پامپا» در کودکی شاهد خودسوزی مادرش در آتشی است که جنازه پدرش در آن می‌سوزد. بیوگان چون مردانشان کشته‌شده بودند، دست به خودکشی می‌زدند. این واقعیتی در هند بود. در واقع این بریتانیایی‌ها بودند که بیوه‌سوزی را لغو کردند. پامپا از این اتفاق چنان وحشت‌زده است که با خود می‌گوید: «دیگر هرگز و سپس تلاش می‌کند تا مردمش را قانع کند که حکم‌رانی زنان امری ممکن است. اما مسئله این است که مردم برای چنین چیزی آمادگی ندارند. حتی فکر نمی‌کنم مردم آمریکا اکنون آماده یک رئیس جمهوری زن باشند. البته که مثال نقض در تاریخ بسیار وجود دارد. مثلا ایندرا گاندی، آنگلا مارکل، مارگارت تاچر و....

لوپوئن: کامالا هریس شانسی ندارد؟

سلمان رشدی: نه متاسفانه، با این که من هوادار واقعی او هستم اما فکر می‌کنم شهرت او در این چهار سال اخیر روبه افول رفته است. دقیق‌تر بگویم، من گزینه‌ای را در جناح راست می‌بینم...

لوپوئن: چه کسی؟

سلمان رشدی: نیکی هیلی... البته این موضوع من را می‌ترساند. ولی مساله ترس من نیست. این مساله که هنوز یک زن می‌تواند حکومت کند موضوع اصلی است.

لوپوئن: در رمانتان پیوند جالبی میان قلم پر و پرنده برقرار می‌سازید. این که یکی از دیگری می‌آید اتفاقی نیست زیرا هر دوی آن‌ها شما را قادر به پرواز می‌سازد. آیا شما ادبیات را همیشه این‌گونه می‌بینید؟

سلمان رشدی: تصویر پرواز؟ بله، می‌توانید چنین بگویید. من وقتی می‌نویسم شادتر و نیرومندترم. زمانی که کتابی در ذهنم نیست احساس می‌کنم چیزی در دنیا اشتباه است و تنها هنگامی که سر میزم می‌نشینم و می‌نویسم آن سر جایش قرار می‌گیرد و شکلی درست پیدا می‌کند.  

لوپوئن: آیا کاهش اقبال به مطالعه در بین جوانان و یا حتی کنار رفتن کتاب در مقابل دیگر اشکال روایتگری، شما را به عنوان نویسنده نگران نمی‌کند؟

سلمان رشدی: یکی از چیزهایی که من در طول این نزدیک به پنجاه سال حضور در دنیای ادبیات آموخته‌ام این است که ادبیات مانند هرچیز دیگری در این دنیا تابع مد است و مدها هم همان‌طور که می‌دانید، می‌آیند و می‌روند.

لوپوئن: کارل لاگرفیلد می‌گوید: «مد همان‌چیزی است که از مد می‌افتد.»

سلمان رشدی: راست می‌گوید. وقتی شروع به انتشار کارهایم کردم، ما یعنی کازئو ایشی گورو، مارتین آمیس، یان مک‌ایوان، ژنت وینتراستون، آنجلا کارتر و من گروهی جوان نویسنده بودیم که مثل خواننده‌هایمان تشنه کتاب‌های جاه‌طلبانه و جدید و تا حدود وحشی بودیم. به نظر می رسد که اکنون دوره و زمانه بسیار محافظه کارانه‌تر شده و مردم خواهان کتاب‌های ساده تر و به‌ویژه واقع‌گرایانه‌تر هستند. گویی مردم کم کم نسبت به تخیل بی‌اعتماد شده‌اند. این درحالی است که تمام هدف تخیل برای یک نویسنده ابداع چیزهای جدید است.

من شخصا هیچ‌وقت به فکر نوشتن یک خودزندگی‌نامه (اتوبیوگرافی) نیفتاده‌ بودم. چه‌کسی به همچین چیزی علاقه داشت؟ و ناگهان متاسفانه زندکی من برای دیگران جالب شد. همان‌طور که به شما گفتم اکنون قصد دارم تنها با هدف ارائه نسخه خود از ماجرا، یک اتوبیوگرافی درباره سوءقصد بنویسم. و بدون جدایی از کار رمان‌نویسی خود که درواقع «خودزندگی‌نامه تصوراتم» و آن‌چه ترجیح می‌دهم است. پس برای من، کاهش آشکار در مطالعه تنها یک مد و گذراست. نسل جدیدی خواهد آمد و طعم ادبیات را دوباره کشف خواهد کرد.  

لوپوئن: حتی برغم سلطه هوش مصنوعی؟ مغز انسان بسیار انعطاف‌پذیر و در حال حاضر در برای تمرکز طولانی مدت با مشکل مواجه است. به نظر شما او همچنان قادر خواهد بود برای زمانی طولانی بر روی چیزی تمرکز کند و آیا هوش مصنوعی جایگزین نویسندگان نخواهد شد؟

سلمان رشدی: من در این مورد متخصص نیستم. اما متن‌هایی که هوش‌ مصنوعی تولید کرده را خوانده‌ام، فاقد طنز و شاعرانگی است.

لوپوئن: درحال حاضر بله...

سلمان رشدی: بله درحال حاضر، کار ما تمام است و در این مورد من خوشحالم که ۷۵ ساله‌ام و نه ۲۵ ساله. اما فکر می‌کنم شعرا و داستان‌نویسان هنوز اندکی فرصت دارند. خطر فوری فیلمنامه نویسان سینما و تلویزیون را تهدید می‌کند. زیرا واضح است که به وسیله هوش مصنوعی می‌تواند تمام سریال‌های نت فلیکس را در آینده تامین کند و این کم و بیش یکی از مسائل اعتصابات فعلی هالیوود است.

لوپوئن: شما همچنان طرفدار پروپاقرص «هزار و یک‌شب» و شخصیت «شهرزاد» هستید. اما آیا هنوز هم به نظر شما داستان‌سرایی می‌تواند جان انسان‌ها را نجات دهد و مرگ را دفع کند؟ چون حداقل در مورد خود شما برعکس عمل کرده و داستان‌هایتان برای شما خطر جانی به همراه داشته است.

سلمان رشدی: همه‌چیز به این بر می‌گردد که زندگی را چگونه برای خود معنا می‌کنید. به نظر من، از منظر یک نویسنده قمار بیشتر در مورد جاودانگی است....

واضح‌تر بگویم. اگرتنها با هدف پرفروش بودن و پول‌دار شدن می‌نویسید، آنچه گفتم را فراموش کنید. اما اگر نویسنده‌ای از نوع دیگر هستید، آن‌گونه که من تلاش می‌کنم باشم، شما می‌خواهید آثارتان بیش از شما زندگی کنند و حتی پس از مرگتان خوانندگان را به خود جلب کنند. مارتین آمیس، دوست فقید من می‌گفت: «هرآنچه انجام می‌دهیم برای این است که یک ردیف کتاب در قفسه کتاب‌ها باشیم و بتوانیم بگوییم، ببینید از این‌جا تا آن‌جا منم.» به نظر من این توصیف دقیقا حقیقت ما را به تصویر می‌کشد. نام من اکنون بر ۲۲ کتاب است و می‌توانم بگویم «از اینجا تا آنجا منم.»

لوپوئن: بیست و دو کتاب و سه‌چهارمش پس از فتوا نوشته شده است. تروریست‌ها شکست خوردند....

سلمان رشدی: می‌توانیم این را بگوییم. «آیات شیطانی» تنها پنجمین اثر چاپ شده من بود. پس بله، از این بابت آن‌ها شکست خوردند. اما خوب، آن‌ها تا حدودی هم زندگی من را از بین بردند. اما درست است. نتوانستند زندگی هنری من را نابود کنند. فکر می‌کنم اگر کسی رمان‌های من را بدون اطلاع از ماجرای زندگیم بخواند، نتواند تاثیر فتوای ۱۹۸۹ را در آن‌ها بیابد. شاید به این خاطر است که خیلی زود به راه‌های مختلفی که فتوا ممکن است زندگی من را نابود کند فکر کردم.

نخست، از طریف فیزیکی: ممکن بود کسی من را بکشد و زندگی فیزیکی من را به عنوان یک هنرمند نابود کند. اما فتوا حتی اگر کسی من را نمی‌کشت می‌توانست روان من را از بین ببرد. مثلا من را به نویسنده «کتاب‌های ترسناک» تبدیل کند. کتاب‌هایی که ‌آن‌ها را برای خودداری از مشکل پیدا کردن با مردم می‌نوشتم. یا من را به نویسنده «کتاب‌های انتقام» بدل می‌ساخت و من آن‌ها را با هدف حمله به کسانی که به من حمله کردند می‌نوشتم. اما در هر صورت من به «مخلوق آن رویداد» بدل می‌شدم و فردیتم به عنوان یک هنرمند از بین می‌رفت.

تنها راهی که می‌توانستم از آن رویداد نجات پیدا کنم این بود که به تلاش برای بدل شدن به نویسنده‌ای که همیشه می‌خواستم باشم ادامه دهم و وقتی شما پنج کتاب نوشتید، به صورت کلی می‌دانید چه‌طور نویسنده‌ای هستید. به خودم گفتم: «به این مسیر می‌روم و نمی‌گذارم هیچ‌کس من را از آن منحرف سازد.»

نخستین کتابی که پس از فتوا نوشتم «هارون و دریای قصه‌ها» بود. در این کتاب به نوعی می‌خواستم به پسرم توضیح دهم که چه بر سر بابا آمده است. اما نخستین کتاب مخصوص بزرگسالان من بعد از فتوا «آخرین آه عرب مغربی» نام داشت. من حتی اگر هیچ اتفاقی هم برایم نیفتاده بود می‌توانستم آن را بنویسم. نکته مهم درمورد این کتاب این بود که نخستین کتاب من درباره هند بود بدون این‌که بتوانم به آن‌جا سفر کنم. من آن را در تبعید نوشتم و این که مردم ممکن بود گمان برند که ارتباطم را از دست داده‌ام به وحشتم می‌انداخت.

لوپوئن: شما در حقیقت اکنون به یک نماد تبدیل شدید. با این سلمان رشدی نمادگونه چگونه زندگی می‌کنید؟

سلمان رشدی: چنین بحثی را پیش‌تر با روبرتو ساویانو (نویسنده رمان مشهور گومورا که همچنان در معرض تهدید به مرگ از سوی مافیای ایتالیا زندگی می‌کند. سلمان رشدی یکی از نخستین مدافعین اوست.) داشتم. گویا بخشی از وجودم بر این باور است که جنگ هنوز پایان نیافته و بخشی دیگر در اتاق نشسته‌است سعی می‌کند راجع‌به چیزهای جالبی خیال‌پردازی کند. و باور کنید که من کاملا ترجیح می‌دهم دومی باشم. یک شخص به جای یک ایده، زیرا که ایده‌ها کتاب‌های خوبی نمی‌نویسند. اما افسوس گویا جهان نقشه‌های دیگری برای من دارد...

لوپوئن: پیش‌تر گفته بودید احساس می‌کنید فتوا را پشت سر گذاشتید. اکنون اشخاص دیگری هدف قرار گرفته‌اند و اتفاقی برای شما نخواهد افتاد. آن‌چه بر شما گذشت نشان داد که اشتباه می‌کردید.

سلمان رشدی: اشتباه می‌کردم و نمی‌کردم. پیش‌تر باید از خود در برابر تروریسم دولتی ایران محافظت می‌کردم. اما به نظر می‌رسد که این مساله دیگر امروز محلی از اعراب ندارد. من با ماموران سرویس‌های اطلاعاتی صحبت کردم و هیچ‌کدام قائل به وجود چنین تهدیدی نبودند. اما این چیزها نمی‌تواند شما را از شر یک «بچه دیوانه» در امان بدارد. تا آنجایی که اکنون می‌دانم سوءقصد کننده تنها بوده و در هیچ گروهی عضویت نداشته است. چطور می‌توانید از خود در مقابل یک بچه دیوانه محافظت کنید؟ این موضوع امنیت را به یک مساله جدی بدل می‌کند. درحالی که در بیست سال گذشته هیچ مشکلی پیش نیامده بود.  

لوپوئن: نگاه شما به جنگ اوکراین در دروازه‌های اروپا چیست؟ این نیز جدال روایت‌هاست؟

سلمان رشدی: بله و این وحشتناک است. با توجه به این که مسئول این جنگ شخص کاملا بی‌وجدانی است، ما حتی در این مرحله هم نمی‌دانیم جنگ به کدام سو می‌رود. در رویدادی که انجمن قلم آمریکا در سازمان ملل برگزار کرد با یک نویسنده اوکراینی گفتگوی بسیار جالبی داشتم. او چیزی به من گفت که تا به‌حال هیچ کس از آن سخنی نگفته بود: «زبانی که پوتین با آن مردم روسیه را خطاب قرار می‌دهد، مملو از اصطلاحات عامیانه گولاک است. او لغاتی را به کار می‌گیرد که زندانیان اردوگاه‌های کار اجباری از آن‌ها استفاده می‌کردند.  با این کار خود را در چشم مردم قربانی، انسان خوب و کسی که در محاصره شیادین قرار گرفته جا زده و آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.»
سلمان رشدی در مراسم انجمن قلم آمریکالوپوئن: بهترین چیزی که برای فرزندانتان به‌جا می‌گذارید چیست؟

سلمان رشدی: خداناباوری (آتئیسم). آن‌ها حداقل به اندازه من خداناباور هستند.

لوپوئن: چرا خداناباوری بهترین چیز است؟

سلمان رشدی: چون خدایی وجود ندارد و هرچه زودتر آن را بفهمید بهتر است.

لوپوئن: اما ایمان به خدا می‌توان یاری رسان هنگامه پریشانی باشد؟

سلمان رشدی: این تفاوت میان خیال و واقعیت است. در واقع، هیچ خدایی وجود ندارد. هرچه هم در زندگیشان اتفاق افتد، آن‌ها باید بر این موضوع واقف باشند. چون می‌دانم که در اوت گذشته هر دوی آن‌ها بسیار شوکه شدند و فکر می‌کنم خیالشان اکنون خیلی راحت شده است. امیدوارم که پدرشان را قرص و محکم‌تر از دشمن بیابند.

لوپوئن: چه سخنی با نسل آینده دارید؟

به آن‌ها می‌گویم، در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که افق دید افراد به نظر باریک می‌آید. آن‌ها تنها اطراف خود را می بینند. با این حال، تمام زندگی من وقف وسعت بخشیدن به افق‌های دید شد. به همین خاطر هم هست که برای مثال همیشه به دانشجویان می‌گویم: « متونی به زبانی غیر از زبان خود را بخوانید. متونی خارج از حاشیه امن خود بخوانید. تنها درباره افرادی که شبیه شما هستند و مثل شما فکر می‌کنند مطالعه نکنید. ما رسانه‌های اجتماعی را که چون هیولاهایی هستند به حال خود رها کردیم و نمی‌دانیم آن‌ها ما را با خود به کجا می‌کشانند و نابودمان می‌سازند. اما کتاب‌ها همچنان می‌توانند جهان‌گشا باشند. من خوشبین هستم. اوضاع بهتر خواهد شد. اما شاید عمر من کفاف ندهد.
+236
رأی دهید
-30

  • قدیمی ترین ها
  • جدیدترین ها
  • بهترین ها
  • بدترین ها
  • دیدگاه خوانندگان
    ۸۱
    گفتگوگر - پیتزبورگ، ایالات متحده امریکا

    من وقتی امثال سلمان رشدی را می بینم مطمئن تر میشوم که چقدر پیروان مذاهب باریک فکر و ابله و عقب افتاده اند
    15
    135
    یکشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۲ - ۰۰:۴۵
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۵
    Humpy - سیدنی، استرالیا

    اون هایی که عقلشون میرسه که خدایی وجود نداره احتیاجی به حرف های ایشون ندارن , داستان انقدر بچه گونس که احتیاجی به استدلال نداره, اون هاییکه اعتقاد داران, با این حرفا اعتقادشونو تغیر نمیدن, فقط با عث شد چششو از دست بده ,یسری از این روشن فکر ها با آدم های معتقد هیچ فرقی ندارن, فقط به ی چیزه متفاوتی اعتقاد دارن و هیچ احترامی برای اعتقاده بقیه قائل نیستن, اینم نتیجش, اگه یذره محترمانه تر و با سیاست تر حرف هاشو میزد هم حرف هاش تا ثیر بیشتری داشت هم کور نمیشد , شا ید هم برای جلبه توجه و فروشه بیشتر اینکارو کرده بوده, کلا از این تیپ آدم ها چه دین دار چه بی دین خوشم نمیاد
    106
    15
    یکشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۲ - ۰۱:۲۹
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۵۷
    ایران کهن - هوستن، ایالات متحده امریکا

    دقیقا. حرف دل منو زدی.
    9
    59
    یکشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۲ - ۰۱:۴۴
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۳۹
    کیانپور - ونکوور، کانادا

    خمینی و رشدی هر دو عاملان امپراطوری شیطان (بریتانیا بودند) دقت کردید که هر دو هندی بودند. دو نفر هندی تبار که توسط بریتانیا به کار گرفته شدند و باعث اختلاف دو ملت شدند. کار خمینی فقط نمایش بود. او هرگز نمی خواست رشدی را بکشد چون به راحتی بدون جنجال می توانست این کار ار بکند. کما اینکه در همان دوران خیلی از شخصیتهای اپوزیسیون ایران کشته شدند و آب از آب تکان نخورد. رشدی یک نویسنده معمولی بود که دنبال جنجال بود و خمینی هم به او کمک کرد . تا مشهور و ثروتمند شود. در پایان توصیه می کنم کتاب حقارت سلمان رشدی را بخوانید (نویسدنده این کتاب از مخالفان نظام است و چند بار زندان رفته)
    154
    22
    یکشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۲ - ۰۲:۱۹
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۷۴
    Butler - سیدنی، استرالیا

    برای اسلام زده ها هیچ کس حق اظهار نظری در باره الله (که به سهو خدایش میخوانند) ندارد بجز خودشان. چون آنها هستند که میتوانند ....کاریهای محمد و الله را ماست مالی کنند.
    9
    75
    یکشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۲ - ۰۳:۵۴
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۶۱
    یا فاطمه زهرا - کپنهاگ ، دانمارک

    تو بی‌سواد که نعوذبالله منکر خداوند متعال هستی، پس غلط می‌کنی که از وجودیت شیطان صحبت میکنی. زیرا شیطان را کسی قبول دارند که خداپرست میباشد.
    189
    22
    یکشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۲ - ۰۶:۰۳
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۳۷
    azadi2011 - تورنتو، کانادا

    اسلام پشتونی و گورکانی چگونه به هند راه یافت؟ بین هندوها، مسیحیان هند و مسلمانان هندو پاکستان در تمام طول تاریخ چه جنگ هایی که بر پا شده است، و در تمام دنیا هرکجا که نگاه کنید و این جنگ ها هست، جای پای حکومت های مغولی که اسلام مغولیسم را گسترش دادند را پیدا می کنید، هر جا جنگ است، و هرجا خونریزی و و وحشت است، آنجا یک مغول با کلاه خود سوار بر اسب و شمشیر ذوالفقاری در دستش را پیدا می کنید، این را تاریخ می گوید
    141
    20
    یکشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۲ - ۰۶:۱۱
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۳۴
    Ofogh2022 - لس انجلس، ایالات متحده امریکا

    من هم باور ندارم کتابهای سلمان رشدی حاصل نویسندگی شخص خاصی باشد خود بخود بلکه خود بخود نوشته و بوجود امدن و شخص سلمان رشدی شخصیت خیالی و دروغ محض و اصلا همچین شخصی وجود ندارد
    113
    13
    یکشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۲ - ۰۷:۲۰
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۹
    Nagonsar - مونیخ ، آلمان

    چیه کره سبک شارلاتان انگار پول‌هایی که فتوای باجناق سیکزادت با فتواش برات جور کرد ته کشیدند به امید یک فتوای دیگر به جفت انداختن افتادی
    26
    4
    یکشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۲ - ۱۳:۰۵
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۴
    Adamat7775 - خارکف، اوکراین
    مطرح ساختن پرسش، اشکالی نداره، پس می‌گم./ برام جالب هست که از چند‌سال پیش، در تمام دنیا، یک‌سری مسایلی که شبیه به‌هم و همچون حلقه‌های زنجیر هستن، پی‌در‌پی اتفاق می‌افتن - انگار یک سناریونویس، متن می‌نویسه، می‌ده دست کشورها، و می‌گه این متن رو با دکوپاژ و میزانس لازم، کارگردانی و به‌انجام برسونید. / پارسال که سوقصد به سلمان‌رشدی شد و بنا به‌گزارش‌ها -و عکس‌هایی‌ اکنون او با عینک مخصوص- یک چشمش رو از دست داد، چند وقت بعدش، در ایران مساله‌ی تیراندازی ساچمه‌ای به چشم معترضان مطرح و عکس‌هایی‌ -چه گریم چه واقعی‌- از آن پخش می‌شد. مساله‌ی شک‌برانگیز این هست که اگر حتا انگشت انسان به چشم‌ش برخوردی کوچک کنه، چشم بسیار درد می‌گیره، چون چشم که از آهن نیست، دیگه چه برسه به این‌که بگن با تفنگ ساچمه‌ای به چشم شلیک کردن، که در این‌صورت، ساچمه باید رد شه بره به مغز و طرف فوت شه. / گمان نمی‌‌کنید که بین این اتفاقات -چه ماجرای حمله به چشم سلمان‌رشدی (و حال صحبت کتاب تازه او) و چه چشم معترضان در ایران- یک ارتباطی‌ هست؟ یعنی هر کدوم برای رسیدن به اهداف خود، ساختگی بودن.
    18
    0
    یکشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۲ - ۱۵:۱۹
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۹
    Nagonsar - مونیخ ، آلمان
    یا فاطمه زهرا - کپنهاگ ، دانمارک
    چرا سیفون تو مسثشیدت نمیشه یک بار برای همیشه از سایت ایرانی‌ها
    0
    16
    یکشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۲ - ۱۵:۳۵
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۶۱
    یا فاطمه زهرا - کپنهاگ ، دانمارک
    Nagonsar - مونیخ ، آلمان
    مه خوش داروم تو این سایت چکر کنم.
    6
    0
    یکشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۲ - ۱۹:۰۷
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۸۱
    گفتگوگر - پیتزبورگ، ایالات متحده امریکا
    Humpy - سیدنی، استرالیا
    اینکه در پیدایش هستی خالقی وجود داشته و یا نداشته است را هنوز دانشمندان کشف نکرده اند پس بحث درباره ی وجود خالق و عدم ان به جائی نمی رسد اما با یقین 100% خدای مورد ادعای ادیان بقدری بچه گانه است که به درد قانع کردن یک کودک 5 ساله هم نمی خورد. تمام داستان پیدایش هستی در ادیان تصور ادمیان فوق العاده بیسواد است و تمام ان تصورات مطلقا پوچ و بی ارزش هستند
    1
    6
    دوشنبه ۱۳ شهریور ۱۴۰۲ - ۱۴:۱۱
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۶۱
    یا فاطمه زهرا - کپنهاگ ، دانمارک
    گفتگوگر - پیتزبورگ، ایالات متحده امریکا
    همچین میگی دانشمندان که انگاری حرفاشون حجته. اونا هم خلق شده، همانند بقیه. اگر میتونی از قرآن فقط یه اشکال بگیر. اگر هم نتونستی که میدونم نمیتونی، اینجا باید سه بار متوالی نوشته بزنی، #اشتباه کردم، غلط کردم، معذرت خواسته میکنم#. تا بقیه بهت بخندن.
    6
    1
    ‌سه شنبه ۱۴ شهریور ۱۴۰۲ - ۱۰:۲۰
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۸۱
    گفتگوگر - پیتزبورگ، ایالات متحده امریکا
    اولا 95 درصد از مزخرفات قران ترجمه و اقتباس از تورات یهودیان است. مزخرفات تورات هم بیش از 100 نفر نویسنده دارد و چیزی از اسمان ها به زمین نازل نشده است. از دیدگاه من سرتاسر قران چرندیات یهودیان است که به عربی ترجمه و در دهان الله خدای سنگی عربستانی ها نهاده شده است و مطلقا حتی 4 خط حرف خارق العاده در قران پیدا نمی کنی. با این همه شما عقیده داری تمام قران اندیشمندانه است. برای من فقط 4 خط حرف استثنائی از قران بیاور. نامردم اگر 100 دلار مشتلق برایت به دانمارک نفرستم. فقط 4 خط
    2
    6
    ‌سه شنبه ۱۴ شهریور ۱۴۰۲ - ۱۲:۵۵
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۴
    Adamat7775 - خارکف، اوکراین
    یا فاطمه زهرا - کپنهاگ ، دانمارک
    ۱) در مورد کامنتی که خطاب به استاد گفتگوگر نوشتید، لازم دیدم تا من نیز دیدگاهی مطرح کنم. (عاجزانه خواهشمندم که ما، با نزاکت کامل، با یکدیگر نوشتار داشته باشیم) با سپاس. / بنده در خانواده‌ای مذهبی‌ بزرگ شدم، که از سن ۱۰ تا ۲۰ سالگی، همه‌ی دستورات شیعه رو کامل انجام دادم. از کلاس سوم دبستان تا چهارم دبیرستان نیز، هم تک‌خوان گروه سرود مدرسه، و هم قاری قرآن صبح‌گاهی‌ بودم، سال ۱۳۷۶ نیز، در کل تهران مقام اول قرائت قرآن رو کسب کردم. جالب هست که بگم، یک سال قبل از مهاجرتم به اینجا، سال ۱۳۸۰ که سری اول *زیر آسمان شهر* پخش می‌شد و این سریال بسیار محبوب شده بود، یک شب از محل کار حوالی ۹ شب به منزل رسیدم. با عجله وضو گرفتم تا نماز بخوانم. زیر آسمان شهر معمولا حوالی ۱۵؛۲۱ از کانال سه پخش می‌شد. مشغول خواندن نماز بودم که تیتراژ شروع شد، بی‌اختیار نماز رو قطع کردم و برگشتم سمت تلویزیون. از فردای آن‌روز، با خود گفتم که نه خدا بازیچه است و نه من که بنده‌ی او می‌‌باشم، و بدین‌ترتیب، تمام این مناسبات دینی را پس از ۱۰ سال کنار گذشتم، و فقط به خدا باور دارم ~ (ادامه...)
    1
    6
    ‌سه شنبه ۱۴ شهریور ۱۴۰۲ - ۱۴:۵۱
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۴
    Adamat7775 - خارکف، اوکراین
    یا فاطمه زهرا - کپنهاگ ، دانمارک
    ۲) در دوران دبیرستان، در کتاب بینش اسلامی(کتاب دینی)، نوشته بودند که خدا بسیط است و مرکب نیست، یعنی دارای تغییر حالت نیست و ثابت می‌باشد (یعنی دارای خشم و سپس آرام‌شدن و همچنین حس‌هایی‌ مشابه آن نیست). اما از سوی دیگر، در کتاب مقدس مسلمانان، بارها عنوان‌شده که قوم یا اقوامی، دچار خشم خدا شدند و هلاک شدند، و یا بارها گوش‌زد شده که اگر به دستورات عمل نکنید، آن‌گاه به خشم خدا گرفتار می‌شوید. خب این مورد آن مساله‌ی بسیط بودن و مرکب نبودن خدا را نقض می‌کند. مورد دیگر اینکه، -بهتر می‌دانید- که در ترکیب واژگانی اله اکبر، اکبر صفت برتر است، یعنی‌ اله بزرگ‌تر است. از جهت زبان‌شناسی‌، زمانی‌ صفت برتر به‌کار برده می‌شود که مورد روی سخن، بین همجنسان و همنایان خود بررسی‌ و *برتر* باشد، پس اله اکبر، نشان‌گر این است که خدای مسلمانان، از دیگر خدایان بالاتر و بزرگ‌تر است. / مگر نه اینکه ما به یگانگی خدا (پروردگار) باور و ایمان داریم؟ پس اله اکبر، گویا همتایان دیگری نیز برای خدای مسلمانان درنظر گرفته، که ایشان بین بقیه آنها، بزرگ‌تر محسوب می‌‌شوند.
    1
    6
    ‌سه شنبه ۱۴ شهریور ۱۴۰۲ - ۱۴:۵۲
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    نظر شما چیست؟
    جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.