ویدئویی از اجرای زنده سالار عقیلی پس از ۵۰ کیلو کم کردن وزن

مگه میشه؟ مگه داریم؟ چطوری میشه پنجاه کیلو کم کرد؟ محاله. محاله

حیف فیروز آبادی نیست وگرنه میتونستی کت شلوار قدیمیتو بهش هدیه بدی جلوی آقا بپوشه 😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂

حالا برا خوندن هوا کم نیاری

۱) این آهنگ -که بی‌شک کپی از ملودی‌های ترکی‌ اسلامبولی هست- ملودی رمانتیک خوبی‌ دارد، اما اجرای ایشان چه استودیویی و چه زنده، گوش‌خراش است. هم ایشان صدای‌شان گوش‌خراش است و هم آن شخصی‌ که تیتراژ سریال شب دهم را خواند و از همان زمان تابحال فقط جیغ می‌کشد. / پس از ۵۷، شاخصترین صداها مربوط به علیرضا افتخاری و شهرام ناظری میباشد. پس از آنها، سال ۱۳۷۳، نوای خوش دیگری به جمع پیوست، که محمد اصفهانی هست که شوربختانه پس از ۳ آلبوم اول خود، به بیراهه رفت و دایم ملودیهای عربی‌ و ترکی‌ را باهم مخلوط می‌کند و با لحنی که ایرانی نیست می‌خواند. شهرام ناظری در طول دهه‌ی ۶۰ عالی‌ بود، اما با شروع دهه‌ی ۷۰، با گرایش به خواندن ملودی‌های محلی خود، موسیقی‌ ایرانی را کنار گذاشت. / علیرضا افتخاری (مرد هزارحنجره) در دهه‌های ۶۰، ۷۰، ۸۰ و ۹۰، آثار درخشانی را به‌بهترین‌شکل اجرا نمود، و همچنان هم ممتاز‌ترین خواننده‌ی تاریخ موسیقی‌ ایران است. از اجراهای موفق و جدید او، به آهنگ *جنگل جادو* که در نت هم هست می‌توان اشاره داشت. این آهنگ سرشار از مدلاسیون است که افتخاری ۶۵ ساله، همانند همیشه بسیار حرفه-ای اجرا کرده. ...

۲) می‌دانم که از یک دهه‌ی پیش، تا نام علیرضا افتخاری به‌میان می‌آید، عده‌ای شروع به ناسزا گفتن می‌کنند. یکی‌ از مشکلات بزرگ فرهنگ ایرانی این است که ایرانی‌جماعت از سیاست‌مدار توقع این را دارد که ادیب باشد، و از ادیب و هنرمند، توقع دارد که سیاسی باشد!.افتخاری هیچ‌گاه سیاسی نبوده، مال‌پرست هم نبوده، چراکه با فروش بیش از * ۱۷ میلیون نسخه * که آلب‌وم‌هایش داشتند، می‌بایست اکنون دارای برج تجاری و رستوران‌های زنجیره‌ی و مراکز تفریحی باشد، اما هیچ‌کدام از اینها را ندارد، و تازه مورد ظلم از سوی بازی‌های پولیتیکی نیز قرار گرفت. / زمان بهترین قاضی و دادگر است. آیندگان قضاوت‌های بهتری نسبت به چنین روادیدی خواهند داشت و شناخت حق و حقیقت، و اینکه چه کسی‌ مظلوم و بی‌گناه مورد اهانت قرار گرفت را خواهند فهمید ~

چرا بعضی‌ها اگر از چیزی خوششان نیامد آنرا بی ارزش می‌دانند و خود را در حد پروفسور آن رشته و بزرگترین مفسر می‌کنند!؟مگه آوازهای محلی ایرانی نیستند!؟مگه نمیفهمی‌اگر موسیقی فولکلور نمی‌بود الان چیزی بعنوان موسیقی ایرانی نداشتیم!!روده درازی که نشانه فهم نیست و اول برو یاد بگیر بعد به این اساتید بزرگ بپر!! خوب تقصیر خودت نیست مثل اون آزوفهای نژاد پرست تو خارکیف شدی و یکطرفه فکر میکنی کل علم و حق پیش تو هستش

تا از چیزی سر‌رشته نداشته باشم دربارش‌ نظر نمیدهم. در دوران ۱۲ ساله‌ی مدرسه در ایران، همیشه تک‌خوان گروه سرود بودم، بعد از دیپلم هم سه سال در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی‌، سلفژ و ردیف‌های آوازی کار کردم، در فرهنگسرا هم اجرای آواز و تصنیف داشتم، که اما یک شب پدرم را دعوت کردم به جشنی که بود، تا دید دارم وارد دنیای حرفه‌ای موسیقی‌ میشم، گفت مطرب لازم نداریم و تیشه به ریشم زد. / ببینید مساله این هست، که وقتی‌ یک صدا همچون شهرام ناظری ممتاز و یگانه هست، باید همه سبکی بخواند، اما ایشان موسیقی‌ ارکسترال ملی‌ ایران -که در طول دهه‌ی شصت به‌بهترین‌شکل به‌صورت تصنیف و آواز خواند- را، با شروع دهه‌ی ۷۰ کنار گذاشت و فقط به‌خواندن موسیقی‌ فولکلور‌-محلی روی آورد، در‌صورتی‌که چنین صدای جادویی (شهرام ناظری) می‌بایست سبک دهه‌ی شصت را نیز ادامه می‌داد. اما برای نمونه، علیرضا افتخاری، در طی‌ چهار دهه‌ی متمادی، به‌طور مخلوط و پی‌در‌پی، هم تصنیف سنتی‌ می‌خواند، هم موسیقی‌ ملی‌ ارکسترال، هم آواز فولکلور محلی، و هم ترانه‌های پاپ‌-سنتی‌، به‌بیان دیگر، باغ موسیقی‌ ایرانی را، از هرجهت آبیاری و با‌طراوت نگه داشت.

واقعا پدر مرد و بزرگواری داشتی هموطن و صد البته بهترین نصیحت را بهت کرده و البته گلایه من متوجه شما نبوده و کلا اعتراض دارم به این فرهنگ خودمان که اگر از چیزی خوشمان نیامد نابودش میکنیم و صد البته بعد از انقلاب موسیقی ایرانی به فنا رفت

قصد کش‌دادن بحث رو ندارم، فقط از جهت اطلاع‌رسانی عرض می‌کنم، که اکنون نام فیروز‌آبادی (سید حسن فیروز‌آبادی) رو که در نت نوشتم، معلوم شد که ایشون شهریور سال ۱۴۰۰ فوت شده. ایشون دکتر بود (پزشک) و در جنگ ایران و عراق حضور مستقیم داشت، و به‌همین دلیل دچار عوارض شیمیایی‌ جنگی شده بود، و دارو‌های فراوان مصرف می‌کرد که سبب چاقی‌ش شده بود.