قبل از این عمل که در سال ۲۰۱۱ انجام شد٬ لین تمام وقت کار میکرد و با دوستانش برای تعطیلات به خارج از کشور سفر میکرد، اما اوقات او به دلیل میگرن تلخ شده بودپس از تحقیقات اداره بهداشت آقای الجمال در سال ۲۰۱۳ تعلیق شد و برای کار به لیبی رفت.
برای اولین بار، سه نفر از جراحانی که با آقای الجمال کار میکردند با بیبیسی صحبت کردند.
مارک (نام مستعار) به بیبیسی گفت حالا میخواهد در این مورد صحبت کند چون نگران است که هیئت بهداشت هنوز هم «از درسهای گذشته نیاموخته باشد».
او گفت: «من در آن زمان نگرانیهایم را مطرح کردم، اما گفتند ساکت باشم.»
او افزود: «هنوزهم بخشی از من احساس گناه میکند که کار بیشتری در این مورد انجام ندادم. ولی خب من برای پیگیری این مسئله رتبه پایینتری داشتم.»
مارک میگوید که پرستاران، جراحان ارشد و مدیران از اوایل سال ۲۰۰۹ میدانستند که الجمال در شیفتهای کاری اغلب در بیمارستان نبوده و مشغول انجام کارهای خصوصیاش بود.
به گفته او آقای الجمال هر هفته انجام عمل بیماران را به جراحان جوان و تازهکار بدون نظارت یک جراح ارشد واگذار میکرد.
سام الجمال رئیس بخش جراحی مغز و اعصاب در بیمارستان ناینولز در داندی بودپس از تحقیقات اداره بهداشت آقای الجمل در سال ۲۰۱۳ تعلیق شد و برای کار به لیبی رفتمارک میگوید یک بارناظر روند جراحی روی یکی از بیماران آقای الجمال بود که توسط یک جوان تازهکار انجام میشد. او به خاطر میآورد که جراح جوان به طور تصادفی نخاع بیمار را قطع کرده بود.
در آن لحظه مارک میدید که مایع نخاع بیمار در حال سرازیر شدن است و او و یکی دیگر از جراحان دوان دوان به دنبال یک جراح ارشدترفرستاده شدند. آن بیمار به طور دایمی معلول شد.
این سه جراح به بیبیسی گفتند که آقای الجمال از تصویربرداریهای پزشکی برای تشخیص و درمان بیماران خودداری میکرد زیرا «بسیار مغرور بود و این کار باعث صرفهجویی در هزینهها برای او میشد.»
در نتیجه تخمین زده میشود که به دلیل عدم استفاده از تصویربرداری با پرتو ایکس، آقای الجمال در جاهای اشتباهی روی ستون فقرات دستکم ۷۰ بیمار عمل انجام داده است. بسیاری از این بیماران به گونه دائمی معلول شدهاند.
سخنگوی اداره بهداشت تیساید به بیبیسی گفت: «مدیر پزشکی و مدیر اجرایی اداره در ماه آوریل با دبیر کابینه و مقامات محلی تیساید دیدار کردند تا در مورد نگرانیهای بیماران پروفسور الجمال بحث کنند.»
او افزود: در این جلسه توافق شده است که خدمات بهداشت و درمان تیساید با دولت اسکاتلند در مورد گامهای بعدی برای حمایت از این بیماران همکاری کنند.