درگذشت برلوسکونی؛ بیادماندنی‌ترین لباس‌ها، گاف‌ها و لحظه‌ها از نخست‌وزیر اسبق ایتالیا

 برلوسکونی در سال ۲۰۰۰ میلادی یورونیوز: سیلویو برلوسکونی نخست وزیر اسبق ایتالیا روز دوشنبه دوازدهم ماه ژوئن بر اثر سرطان خون در سن ۸۶ سالگی درگذشت، ‌با این حال خاطرات عجیب و غریبی از خود به جای گذارده که در کنار اشتباهاتی که مرتکب شده‌ است، می‌تواند جالب باشد.

سیلویو برلوسکونی همواره به خاطر شوخی‌ و رسوایی‌هایش بر سرزبان‌ها بود بنابراین یادآوری وی بدون ذکر گاف‌های او تقریبا غیرممکن است. به کار بردن طنز، چه خوب و چه بد، مشخصه و برند تجاری این سیاست‌مدار بود.
مسیح عالم سیاست
برلوسکونی هرگز آدمی نبود که خودش را دست کم بگیرد بطوریکه او اعتماد به نفس را به سطح کاملا جدیدی رساند. او در یک گردهمایی انتخاباتی پیش از انتخابات سراسری سال ۲۰۰۶ گفت «من عیسی مسیح سیاست هستم، یک قربانی. من همه چیز را تحمل می‌کنم و خودم را فدای همه می‌کنم.»

 قداستی که البته باید بدان با شک و تردید نگریست.
خشم نازی
سال ۲۰۰۳ احتمالا بدترین تاریخ شروع ریاست دوره‌ای اتحادیه اروپا برای ایتالیا بود. برلوسکونی در پارلمان اتحادیه اروپا در استراسبورگ سخنرانی کرد و با مقایسه مارتین شولز، نماینده آلمانی پارلمان اروپا با یک «کاپو» به معنی نگهبان اردوگاه کار اجباری نازی، همه را مات و مبهوت کرد.

آقای شولز در حقیقت برلوسکونی را مورد سوال قرار داده بود.
فنلاند یا ایتالیا
سیلویو برلوسکونی در مورد غذا هم اظهارات تند و تیزی داشت. او در سال ۲۰۰۱ در انتقاد از پیشنهاد فنلاند برای میزبانی از مقر سازمان ایمنی غذایی اروپا گفت که اتحادیه اروپا باید ایتالیا را به جای فنلاند انتخاب کند، چرا که به گفته او «شهر پارما ایتالیا با غذای خوب مترادف است. فنلاندی‌ها هیچ چیزی در مورد غذا نمی‌دانند.»

اتحادیه اروپا سرانجام تصمیم گرفت مقر این آژانس را شهر پارمای ایتالیا قرار دهد، اما برلوسکونی در ادامه باز هم خشم فنلاندی‌ها را برانگیخت چرا که در اظهار نظری گفت که برای متقاعد کردن نخست وزیر فنلاند برای صرف نظر از میزبانی سازمان ایمنی غذایی اروپا، مجبور شد «از تمام مهارت‌های پلی‌بوی خود استفاده کند». این بار فنلاند سفیر ایتالیا را احضار کرد.
کلاه با طراحی موزی
تونی بلر، نخست وزیر وقت بریتانیا در اوت ۲۰۰۴، به برلوسکونی در تفرجگاه پورتو روتوندو در استان ساردینیای ایتالیا پیوست. برلوسکونی با پوشیدن لباسی سراتاپا سفید از جمله سربندی که بر روی آن تعدادی موز چاپ شده بود از تونی بلر استقبال کرد. ظاهرا برلوسکونی این سربند را برای پوشاندن موهای تازه کاشته‌شده‌اش استفاده کرده بود. این یکی از به یاد ماندنی‌ترین ظاهرهای برلوسکونی است.
برلوسکونی با کلاهی با طرح موزی«اوبامای برنزه»
در انتخابات سال ۲۰۰۸، باراک اوباما تازه به عنوان اولین رئیس‌جمهور سیاه پوست ایالات متحده انتخاب شده بود. برلوسکونی در یک کنفرانس مطبوعاتی در این رابطه گفت که راحت می‌شود با اوباما کنار آمد، زیرا او «جوان، خوش تیپ و... برنزه است.» بسیاری از خنده منفجر شدند، اما بسیاری از بقیه جهان این جوک را آنقدرها هم خنده‌دار ندانستند.

این دو سیاستمدار سرانجام در سال ۲۰۰۹ در نشست «گروه بیست» در شهر پیتسبرگ در ایالت پنسیلوانیای آمریکا با یکدیگر ملاقات کردند و در آنجا با میشل اوباما عکس گرفتند. در این عکس به نظر می‌رسد برلوسکونی از ظاهر همسر رئیس جمهوری آمریکا تمجید می‌کند و به نظر می‌رسد باراک اوباما آن چنان هم از این تعریف خوشش نیامده است.
سیلویو برلوسکونی، باراک اوباما و میشل اوباما در ضیافت شام گروه ۲۰زمین‌لرزه لاکوئیلا
سال ۲۰۰۹ میلادی بود که زمین لرزه‌ای ویرانگر شهر تاریخی «لاکوئیلا» در مرکز ایتالیا را لرزاند. بر اثر این حادثه، صدها تن کشته و هزاران نفر آواره و بی‌خانمان شدند. در همین موقع بود که برلوسکونی در جریان بازدید از اردوگاه نجات یافتگان زمین‌لرزه به شوخی گفت که این افراد باید بی‌خانمانی موقت خود را به عنوان «اردوی تعطیلات» در نظر بگیرند.
بحران اقتصادی؟ چه بحرانی؟
به سال ۲۰۱۱ میلادی می‌رسیم. اروپا درگیر بدترین بحران مالی از زمان «رکود گسترده اقتصادی جهان» در سال‌های پیش از جنگ جهانی دوم است و ایتالیا هم به طرز ناگواری با ناتوانی در پرداخت هزینه‌های خود مواجه شد. هر چند گویی برلوسکونی این بحران را جور دیگری می‌دید. او در سخنرانی خود در نشست «گروه بیست» در شهر کن فرانسه گفت که خیلی هم جای نگرانی وجود ندارد چرا که اگر به اطراف نگاه کنید «غذاخوری‌ها پر از جمعیت هستند و رزرو بلیت هواپیما تقریبا غیرممکن است.»

کمتر از دو هفته طول نکشید که وی مجبور به استعفا شد و جای خود را به یک دولت فن‌سالار داد تا با تمهیدات موسوم به «خون و اشک» منابع مالی ایتالیا را احیا کند.
سیلویو برلوسکونی، نخست وزیر ایتالیا، قبل از بریدن کیک در «روز بدون مالیات» با چاقو نقش دزد دریایی را بازی می کندمهمانی‌های موسوم به «بونگا بونگا»
برلوسکونی در مورد اینکه شب سال نو خود را چگونه گذرانده است در یک تماس تلفنی شنود شده در سال ۲۰۰۹ می‌گوید: «دیروز عصر بیرون از اتاقم صف بود... یازده نفر بودند: من فقط کار هشت نفر را ساختم چونکه نمی‌توانستم بیشتر از این ادامه دهم، نمی‌توان به همه چیز رسید.»

میهمانی‌های موسوم به «بونگا بونگا» مهمانی‌های شبانه‌ای بودند که دادستان‌ها معتقد بودند که این دورهمی‌ها با انگیزه‌های جنسی بوده و زنان برای شرکت در آن‌ها پول دریافت کرده و اغوا شده بودند. برخی از شاهدان در مورد این مجالس گفته بودند که دختران به طرز تحریک‌آمیزی خود را برای نخست‌وزیر وقت ایتالیا برهنه می‌کردند.
دیدگاه او در مورد همجنسگرایان
او در سال ۲۰۱۰ در نمایشگاه خودرویی در شهر میلان گفت: «من اینطوری هستم، گاهی اوقات به دختران زیبا نگاه می‌کنم. اما بهتر است به دختران علاقه داشته باشیم تا همجنس گرا باشیم.»
عینک آفتابی در مجلس
البته زدن عینک آفتابی در صحن مجلس خیلی هم برای آقای برلوسکونی لحظه شرم‌آوری نبود، چرا که او تازه یک عمل جراحی چشم انجام داده بود. اما قیافه این چنینی او مسلم است که می‌تواند برای صفحه اول هر روزنامه ای مناسب باشد.