چگونه مردم امپراتوری بزرگ چین معتاد به تریاک شدند؟

در قرن هجدهم میلادی تقاضای بریتانیا برای اثر محرک یک فنجان چای با قاچاق غیر قانونی یک ماده مخدر دیگر تامین شد: تریاک.

در قرن هجدهم میلادی تقاضای بریتانیا برای اثر محرک یک فنجان چای با قاچاق غیر قانونی یک ماده مخدر روانگردان دیگر تامین شد: تریاک.

به گزارش فرارو به نقل از گاردین، تریاک از آن پس به عنوان یک ماده اعتیادآور و تغییر دهنده کارکرد ذهن به عنوان سلاحی از سوی یک امپراتوری برای تحت انقیاد درآوردن امپراتوری‌ای دیگر مورد استفاده قرار گرفت.

در دهه ۱۷۹۰ میلادی بخش عمده چای مورد نیاز بریتانیا از چین وارد می‌شد و کمپانی هند شرقی سالانه حدود ۱۰ هزار تن برگ چای را از شرق آسیا به لندن صادر می‌کرد. با این وجود، یک مشکل عمده در این عرضه و تقاضا وجود داشت: چین چندان علاقه‌ای به کالا‌های امپراتوری بریتانیا در ازای واردات چای بریتانیایی‌ها از آن کشور نداشت.

امپراتور "چیان لونگ" در سال ۱۷۹۳ میلادی در نامه‌ای خطاب به "جورج سوم" پادشاه وقت بریتانیا نوشت: "امپراتوری آسمانی ما همه چیز را به وفور در اختیار دارد. در نتیجه، ما نیازی به واردات تولیدات بربر‌های خارجی در ازای محصولات مان نداریم". در نتیجه، چنین وضعیتی بریتانیا با کسری تجاری عظیم مواجه شد.

تنها کالای اروپایی مورد علاقه چین پول نقد در قالب نقره بود. بنابراین، در سراسر نیمه دوم قرن هجدهم حدود ۹۰ درصد از صادرات تجاری بریتانیا به چین شمش بود. دولت بریتانیا در تلاش بود تا نقره کافی برای ادامه این تجارت جمع آوری کرده و کمپانی هند شرقی نگران حفظ سود خود بود. پس از مدتی کمپانی هند شرقی دریافت که می‌تواند کالای دیگری را به چینی‌ها ارائه دهد کالایی که چینی‌ها آن را دوست داشتند: تریاک.

تریاک به دلیل دارا بودن ترکیبات ضد درد مورفین و کدئین احساس گرمی از آرامش و جدا شدن از محیطی که فرد در آن قرار دارد را در او ایجاد می‌کند. سومریان از هزاره سوم پیش از میلاد مسیح خشخاش را برای تهیه تریاک در بین النهرین زیر کشت برده بودند و به آن لقب گیاه شادی بخش را دادند.

استفاده از تریاک در خاورمیانه و هم چنین مصر ادامه یافت و این ماده مخدر در طب یونان باستان دست کم در قرن سوم پیش از میلاد شناخته شده بود. تا قرن هشتم پس از میلاد مسیح تاجران عرب تریاک را به هند و چین برده بودند و در فاصله قرون دهم و سیزدهم میلادی تریاک به سرتاسر اروپا راه یافته بود.

تریاک در اوایل دهه ۱۸۰۰ در بریتانیا به عنوان کالایی قانونی مبادله می‌شد و بریتانیایی‌ها سالانه بین ۱۰ تا ۲۰ تن از آن را مصرف می‌کردند و پودر تریاک با نام لودانوم در الکل حل می‌شد و به صورت رایگان به عنوان آرام بخش در دسترس بود و در داروی سرفه برای نوزادان نیز کاربرد داشت. حتی شخصیت‌های ادبی اواخر قرن هجدهم و نوزدهم از جمله لرد بایرون و چارلز دیکنز نیز تحت تاثیر تریاک قرار گرفته بودند.

چینی‌ها نیز به مصرف تریاک عادت کرده بودند. آنان احتمالا نخستین بار با صرف تریاک در قرن هفدهم در فورموسا (تایوان) مستعمره وقت هلند آشنا شده بودند. سپس پرتغالی‌ها در قرن هجدهم تریاک را از گوا در هند به گوانگژو صادر کردند. بنابراین، اگرچه کمپانی هند شرقی تقاضای اولیه برای تریاک را در چین ایجاد نکرد، اما به افزایش تقاضا دامن زد. کمپانی هند شرقی به سادگی بر روی ویژگی کلیدی ماده اعتیادآور سرمایه گذاری کرد: زمانی که مشتری‌ای برای محصول تان پیدا کردید اطمینان حاصل خواهید کرد که مشتری تان دوباره برای تهیه محصول به شما مراجعه می‌کند.
در نهایت تجارت چین و بریتانیا تبدیل به مبادله کافئین با تریاک شد. به دلیل آن که مصرف تریاک برای مصارف غیر دارویی در چین غیر قانونی بود کمپانی هند شرقی برای آن که امپراتور چین مجبور به واکنش تند نشود از شرکت‌های مستقل به عنوان واسطه برای تجارت تریاک به چین استفاده کرد. کمپانی هند شرقی از این طریق تلاش کرد خود را از قاچاق تریاک به چین مبرا سازد. البته این کار با کمک رشوه دادن به مقام‌های فاسد حکومتی در چین امکان پذیر شد.

نقطه اوج تجارت تریاک از سوی بریتانیا به چین در سال ۱۸۰۶ میلادی بود و کسری تجاری معکوس شد. معتادان گسترده چینی به تریاک در آن زمان به طور دسته جمعی برای دریافت تریاک به قدری پول پرداخت می‌کردند که بریتانیا از فروش تریاک بیش از هزینه خرید چای درآمد به دست می‌آورد. مقدار تریاک وارد شده به چین توسط کمپانی هند شرقی در فاصله سال‌های ۱۸۲۰ تا ۱۸۲۸ میلادی به میزان سه برابر افزایش یافت و در سال ۱۸۳۲ میلادی دو برابر افزایش یافته بود و به حدود ۱۵۰۰ تن در سال رسید. امپراتوری بریتانیا که در سالیان نخست گسترش خود در اقیانس اطلس از گیاه اعتیادآور دیگری به نام تنباکو استفاده کرد اکنون از گیاه دیگری به نام خشخاش به عنوان ابزاری برای انقیاد بر امپراتوری‌ای دیگر (چین) استفاده کرده بود.

ارزیابی‌ها نشان می‌دهد تا سال ۱۸۳۰ میلادی حدود ۴ تا ۱۲ میلیون مرد چینی به تریاک معتاد شده بودند. وضعیت به قدری وخیم شد که "دائو گوانگ" امپراتور وقت چین در سال ۱۸۳۹ میلادی به واردکنندگان مواد مخدر اعلان جنگ داد و "لین زکسو" دیوانسالار سالم و اخلاق گرا را منصوب کرد تا تجارت تریاک را در استان ساحلی گوانگژو منوقف کند.

 "لین زکسو" تریاک ضبط شده را که بسیار باارزش بود با مخلوط کردن با آب و آهک در گودال‌های بزرگ دفع کرد. مخازن مواد مخدر به قدری زیاد بودند که سه هفته به طول انجامید تا تمام محتوای آن از بین برود. لین بر این باور بود که وظیفه‌ای شرافتمدانه را در قبال میهن اش انجام داده، اما رخداد‌های بعدی باعث برخورد دو امپراتوری با یکدیگر و شکستی تحقیرآمیز برای چین شد.

بریتانیا در پاسخ به این اقدام دیپلماسی "قایق‌های توپدار" را در پیش گرفت. حدود ۴ هزار سرباز بریتانیایی و ۱۶ کشتی به چین اعزام شدند و جنگی سه ساله از سال ۱۸۳۹ تا ۱۸۴۲ میلادی درگرفت. بریتانیا از فناوری کشتی جنگی دارای موتوربخار ساخته شده از آهن پیشروی کرد که برای چینی‌ها ناشناخته بود. بریتانیایی‌ها دهانه رودخانه گوانگژو را مسدود کرده و بنادری از جمله شانگهای و نانجینگ را تصرف کردند.

چینی‌ها در مقابل تسلیحات با فناوری بالای آن زمان بریتانیا و آموزش نظامی مناسب نیرو‌های بریتانیایی شکست خوردند. در ژوئیه ۱۸۴۲ میلادی سربازان بریتانیایی مسیر کانال بزرگ واردات غلات به چین را بستند. پکن در معرض خطر قحطی قرار گرفت و دائوگوانگ مجبور به مصالحه با بریتانیا شد. معاده نانجینگ برای او تحقیر آمیز بود چرا که چین مجبور به پرداخت غرامت هنگفتی برای تریاکی شد که پیش‌تر مصادره کرد.

هم چنین، چین مجبور شد هنگ کنگ را به بریتانیا واگذار کند و طبق مفاد معاهده پنج بندر از جمله کانتون گوانگژو و شانگ‌های در دسترس بازرگانان بریتانیایی قرار گرفتند. بریتانیایی‌ها از این حجم از امتیاز نیز راضی نبودند. در سال ۱۸۵۶ میلادی جنگ دوم تریاک رخ داد و دسترسی بازرگانان خارجی به چین افزایش یافت و تجارت تریاک در آن کشور قانونی شد. در نتیجه آن وضعیت طبقه متوسط و نخبگان شهری چین نیز معتاد شدند. زمانی که ژاپن در سال ۱۹۳۷ به چین حمله کرد ۱۰ درصد از جمعیت ۴۰ میلیون نفر به تریاک معتاد بودند. تنها پس از تسلط مائوئیست‌ها بر چین در سال ۱۹۴۹ میلادی بود که با فرمان مائو اعتیاد شدید به تریاک در چین متوقف شد.
+26
رأی دهید
-4

  • قدیمی ترین ها
  • جدیدترین ها
  • بهترین ها
  • بدترین ها
  • دیدگاه خوانندگان
    ۴۴
    Momijii - توکیو، ژاپن

    لعنت بذات شیطانی بریتانیا ، تریاک رو برای چینی ها و آخوند رو برای ایرانیها راست و ریس کرد که دو ملت رو بَرده خودش بکنه ، چین که قسر در رفت ولی این ننگ آخوند ترکمون زده بر تاریخ و فرهنگ تقریباً چهار قرن اخیر ایران تا به امروز !!
    2
    56
    شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۲ - ۰۸:۱۵
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۴
    الفارد - وردینگ، انگلستان
    Momijii - توکیو، ژاپن. داداش تو تمام این داستان چین کجا قسر درفت؟ تقریبا ۱۴۰ یا ۱۵۰ سال تاوان این مسئله رو پس دادند. درست است که از اعتیاد پس از به قدرت رسیدن مائوئیست ها در بحبوحه و پسامد جنگ جهانی دوم‌ رها شدند اما هنگ کنگ تا سال ۱۹۹۹ تحت اختیار انگلیسی ها بود. و اما بزرگترین مشکل ما اکثریت نادان و اقلیت خائن چه در اپوزیسیون و چه در داخل است و تا زمانی که وضع و اوضاع به این صورت باشد تغییری در وضعیت مملکت ما صورت نخواهد گرفت. تمام دغدغه حکومت برای افزایش جمعیت و فقر روز افزون هم همین موضوع است. برای اینکه این حکومت ۱۵۰ میلیون انسان تحصیل کرده و آزاده نمی‌خواهد بلکه به عکس ۱۵۰ میلیون گوسفند پاپتی لنگ بند و تهی مغز نیاز دارد که کنترل آنان راحت باشد.
    1
    19
    شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۱:۰۰
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۴
    Momijii - توکیو، ژاپن
    الفارد - وردینگ، انگلستان
    رفیق ، صحبت از حال حاضره ، تاوان استعمار انگلیس برای چین پایان یافته و هنگ کنگ هم که به چین بازگردانده شد! ولی مملکت ما تا ذوب شدگان در اسلام شیعه و بندگی آخوند فریبکار و اهریمن صفت سر لوحه زندگیش هست ، آش همین آش و کاسه هم همین کاسه است !
    0
    9
    شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۴:۵۹
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۹
    Nagonsar - مونیخ ، آلمان
    Momijii - توکیو، ژاپن
    تریاک را هم در زمان حکومت صفوی صیغهزادهای مدرن وارد جامعه‌ ایران کرد اوایل تریاک را بین نروم با کمک دربار صفوی به صورت مجانی به مردم ناآگاه میدادند و سوخته ان را می‌خریدند. با این روش هیلیها معتاد شدند بعد از حصول اطمینان از اعتیاد مصرف کننده ها یهو تریاک مجانی قیمتش برابر طلا شد. خود خمینی عباس صفوی پایگزار سقت پرستی در ایران در حالت نعشگی بود که علی پرستی و مردار پرستی مسلک ایران کرد
    2
    7
    شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۵:۵۹
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۵۹
    ضدبشر - گراتس، اتریش
    خیلی ها به تریاکی بودن رضاشاه ایراد گرفتند . انزمان خیلی ها تریاکی بودند و منع قانونی وجود نداشت .
    3
    4
    شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۶:۱۲
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۴
    الفارد - وردینگ، انگلستان
    Momijii - توکیو، ژاپن
    متاسفانه ربط زیادی به اسلام و شیعه ندارد به جز اینکه طبقه حاکم بعد از بلوای ۵۷ مذهبی‌بوده اند. باید برای رهایی از خریت چاره ای اندیشید و گرنه از این چاله به آن چاه و از آن‌یکی به یکی عمق تر خواهیم‌افتاد. در ضمن شاید چین از قید و بند اعتیاد و استثمار رها شده باشد اما آن هم نوعی از حکومت دیکتاتوری است.
    0
    2
    شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۲ - ۲۰:۲۹
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    نظر شما چیست؟
    جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.