شعرخوانی یک دختر ایرانی در وصف ایران: «چو پرچم ز گیسو برافراشتم جهان را به‌ این کار واداشتم»

درود برشرف شیر زنان و شیر مردان ایران زمین. ننگ و نفرت بر دشمنان منحوس میهن عزیزمان از جمله مزدوران کثیفی که منفی داده اند.

هزار آفرین به شیر دختران میهنم.

تا یکی مثل این شیر دختر از نسل جوان را داریم نگرانِ چرت نوشتن های پیرزن مفلوک چپول نباشید که روزانه در انتقاد از پهلوی مثوی هفتاد من کاغذ روانه این سایت میکند.

(به این شیر دختر هزار آفرین - که گوید به ضحاکِ ایرانزمین) (من از نسلِ دختانِ رودابه ام - پر از آب کردم من آفتابه ام!) ( بریزید آبش به جایی که سوخت - به این پیرزن که شرف را فروخت!)( به آن چپ که میهن رو بر باد داد - به آخوند مردم کُشی یاد داد) ( بریزید آبش که آرام شید - نسوزید چون شاه آمد جدید) ( همه مردمان پهلوی خواستند - وکالت بدادند و بر خواستند) ( نه ازچپ اثر ماند، نه از شیخِ پیر - نه از آن مجاهد، خبیثِ کبیر!)

درود فراوان به این خانم زیبا ایرانیم که خیلی خوب شعرخوانی کرد ! فاطی یاد بگیر از خانمهای ایرانی که با شعر و رها کردن و نشان دادن گیسوان خود به جنگ اخوندهای اهریمن میروند.