کشته شدن مهسا امینی در روز ۲۵ شهریور نقطه آغاز اعتراضاتی با شعار «زن، زندگی، آزادی» بود که معترضان در جریان آن خواستار تغییرات اساسی در شرایط زندگی خود و نظام حکومتی کشورشان شدهاند.
زنان، جوانان و دانشجویان در خط مقدم این حرکت قرار داشتهاند.
ایران در واقع در این سه ماه شاهد گستردهترین و طولانیترین تظاهرات علیه جمهوری اسلامی بوده است. این اعتراضات از حمایت وسیع ایرانیان خارج از کشور و همبستگی دولتها و شخصیتهای برجسته سیاسی، اجتماعی، علمی و هنری سراسر جهان برخوردار شده است.
همزمان نهادهای نزدیک به حکومت به تهدید معترضان ادامه می دهند، اما منتقدان می گویند که اگر حکومت به خواستههای عمومی تن ندهد باید منتظر «انفجار عظیمی» باشد.
در جریان برخورد خشونتآمیز نیروهای مسلح دولتی با معترضان، چند صد نفر کشته و چندین هزار نفر بازداشت و زندانی شدهاند. این برخوردها در سیستان و بلوچستان و نواحی کردنشین مرگبارتر از سایر مناطق ایران بوده است.
حکومت سعی کرده است مخالفان را به تجزیه طلبی متهم کند و در مقابل با شعارهایی که حاکی از همبستگی ملی است روبرو شده؛ شعارهایی مثل «از کردستان تا تهران جانم فدای ایران».
اقدامات حکومت ایران در این سه ماه محکومیت و اقدامات مجامع بینالمللی را در پی داشته؛ نشست ویژه شورای امنیت سازمان ملل، تشکیل هیئت حقیقت یاب شورای حقوق بشر سازمان ملل برای بررسی نقض حقوق معترضان و لغو عضویت جمهوری اسلامی ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل از جمله اینهاست.
در این مدت، ارتباط اینترنتی در بسیاری از نقاط ضعیف و در مواردی قطع بوده است.
قدیمی ترین هاجدیدترین هابهترین هابدترین هادیدگاه خوانندگان