زهرا رهنورد، نقاش و نویسنده که همراه همسرش میرحسین موسوی از زمستان ۱۲ سال پیش در حبس خانگی به سر برده، در پیامی خطاب به «آقایان حکمرانان» نوشته «دیگر طاقت رنج و درد هموطنانم را ندارم. بیائید مرا هم بکشید یا تسلیم خواست مردم شوید».
خانم رهنورد، رییس سابق دانشگاه الزهرا که در دوره جمهوری اسلامی به دانشجویان دختر اختصاص داشته، نوشته است: «مهسا و سارا و نیکا، مهرشاد و اسرا و آیلار و حمیدرضا و آدینهنژاد و دیگران، و دانشآموز و دانشجو را کشتید و زندان کردید. از بلوچستان و زاهدان تا کردستان را به خاک و خون کشیدید، از شمال تا جنوب و چهارگوشه ایران را غرق خون، تیر و تفنگ و باتوم کردید».
او نوشتهاش را با «به نام خدای رنگینکمان» که یادآور فیلمی از کیان پیرفلک، کودک ۹ ساله، که با تیراندازی ماموران جمهوری اسلامی در ایذه کشته شد آغاز کرده و با شعار «زن، زندگی، آزادی» که شعار اصلی اعتراضات ضدحکومتی دو ماه اخیر بوده، به پایان رسانده است.
این نوشته کنار یک نقاشی است که در آن زنی دیده میشود که موهایش را چیده است؛ اقدامی که حرکت نمادینی از این اعتراضات بوده و با همراهی چهرههای مشهور بینالمللی، شهرت جهانی هم پیدا کرده است.
زهرا رهنورد، همسرش میرحسین موسوی، نخستوزیر جمهوری اسلامی در دهه ۱۳۶۰، و مهدی کروبی، رییس سابق مجلس شورای اسلامی، که به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ و سرکوب اعتراضهای پس از آن اعتراض داشتهاند، از بهمن ۱۳۸۹ درحصر خانگی به سر بردهاند.