سینه سپر کردن جوانان در آمل مقابل ماموران نیروی انتظامی بدون ترس از احتمال شلیک

ما ایرانی ها همیشه یک نسل میکس داریم. سال ٥٧ یه نسل دیوانه و مفتخور و شکم سیر که خوشی زیر دلش رو زده بود پیدا شد و شورش کرد، بعد بچه های ١٣ -١٤ ساله و جوونهای تربیت شده زمان شاه که حاصل اموزش و پرورش نوین ١٢-١٣ سال اخیر سلطنت بودن، رفتن جنگ و شجاعتها نشان دادن مثال زدنی. حالا هم یه سری شیعه سان بی بته بی صفت ترسو داریم که اگر اون تفنگ رو ازشون بگیرن از موش هم ترسو ترن و یک نسل شیک پاسارگادی داریم که بیست ساله اش خبرنگار خبره بی بی سی رو قهوه ای میکنه و بدون اسلحه میره توی شکم یک بی ناموس بنام پلیس و لباس شخصی

دست مریزاد که خون آرش کمانگیر از خطه طبرستان هنوز در رگ نواده‌های او از این دیار همچنان می‌جوشد و با بی‌باکی به وسعت دریا و شجاعتی فراتر از اقیانوس، به سلاخ‌های حکومت خون و جنون اسلامی می‌غُرند: تو را با نبرد دلیران چکار/ برو دوش ضحاک مار هفت سر بکار...

درود بر شما دلیران فقط کمی رعایت کنید چون شما اینده ایران هستید برای ایجاد کشوری اباد وصلح طلب