علی کریمی اهل اعتراف اجباری نیست

علی کریمی ثابت کرد اهل اعتراف اجباری نیست.

 

محمدعلی کریمی پاشاکی (زاده ۱۷ آبان ۱۳۵۷) که با نام علی کریمی شناخته شده، بازیکن فوتبال بازنشسته ایرانی است. کریمی در دوران فوتبال حرفه‌ای ۱۸ ساله خود از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۳، سابقه بازی در لیگ‌های ایران، امارات، قطر و آلمان را دارد.

 

علی کریمی که به‌عنوان یک بازی‌ساز دریبل‌زن شناخته می‌شود، با لقب «جادوگر» و «مارادونای آسیا» از او یاد می‌شود. کریمی در سال ۲۰۱۸؛ با کسب ۹۱٪ آراء کاربران سایت رسمی کنفدراسیون فوتبال آسیا، به عنوان بهترین هافبک تاریخ جام ملت‌های آسیا شناخته شد.

 

 کریمی فوتبال حرفه‌ای خود را در سال ۱۳۷۵ با فتح در لیگ دسته دوم فوتبال ایران آغاز کرد و پس از ۲ سال به پرسپولیس پیوست، جایی که در ۳ فصل بازی موفق به ۲ بار قهرمانی در لیگ و یک بار قهرمانی در جام حذفی شد و هم‌زمان با تیم ملی، در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک مدال طلا را به گردن آویخت.

 

کریمی از بهمن ۱۳۷۷ به دلیل هل‌دادن داور در بازی تیم امید به مدت یک سال از حضور در تمام مسابقات باشگاهی و ملی محروم شد، و پس از پایان این مدت دوباره به فوتبال بازگشت و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ نیز حاضر بود.

 

وی در سال ۱۳۸۰ به الاهلی دبی منتقل شد که در فصل ۲۰۰۳–۲۰۰۲، به عنوان «بهترین بازیکن خارجی لیگ برتر فوتبال امارات» انتخاب شد و در فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۳، عنوان «آقای‌گل لیگ برتر فوتبال امارات» و «مرد سال فوتبال امارات» را کسب کرد. کریمی با تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ مقام سوم را کسب کرد و هم‌زمان به عنوان آقای‌گلی این مسابقات (مشترکاً با علاء حبیل از بحرین) دست یافت.

 

او در همین سال (۲۰۰۴) جایزه «مرد سال فوتبال آسیا» را از کنفدراسیون فوتبال آسیا دریافت کرد. در سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۴)، وی به باشگاه بایرن مونیخ در بوندس‌لیگای آلمان پیوست و در ۲ سال حضورش در این باشگاه ضمن انجام ۴۲ بازی رسمی، قهرمانی جام حذفی و بوندس‌لیگا را هرکدام یک بار تجربه کرد.

 

او همچنین در جام جهانی ۲۰۰۶ با ایران حاضر بود و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ نیز بازی کرد.