چرا انسولین در آمریکا دارویی گران محسوب می شود ؟

 داروی انسولین یورونیوز: بحث پیرامون مهار قیمت‌ رو به رشد انسولین در کنگره ایالات متحده آمریکا همچنان بی‌ نتیجه مانده است. قیمت این داروی ۱۰۰ ساله در دو دهه گذشته بیش از سه برابر شده است و بیماران دیابتی این کشور را مجبور به پرداخت هزاران دلار در سال برای این داروی نجات‌بخش کرده است. دموکرات‌ها در حال بررسی محدود کردن قیمت انسولین برای برخی گروه‌ها هستند گرچه مشخص نیست پیشنهاد نهایی چگونه خواهد بود و چه تعداد از مصرف کنندگان این دارو را در بر می‌گیرد.
چند میلیون نفر در آمریکا نیازمند انسولین هستند؟
طبق گزارش انجمن دیابت آمریکا، تقریبا ۸.۴ میلیون آمریکایی از انسولین استفاده می‌کنند. تمام افراد مبتلا به دیابت به انسولین نیاز ندارد اما برای برخی از گروه‌های دیابتی این دارویی مهم است. برای بیش از یک میلیون بیمار مبتلا به دیابت نوع یک، دسترسی منظم به انسولین ضروری و حیاتی است و بدون آن می‌میرند.

دکتر رابرت گابای، مدیر ارشد بخش علمی و پزشکی انجمن دیابت آمریکا می‌گوید: «مردم به انسولین نیاز دارند. این یک گزینه نیست و هیچ کسی نباید بین داروی حیات‌بخش یا غذا یا اجاره تصمیم بگیرد.»

انسولین همچنین به کنترل سطح گلوکز در بیماران مبتلا به انواع دیابت کمک می‌کند. برخی از مصرف‌کنندگان انسولین این دارو را به دلیل هزینه‌های آن جیره‌بندی کرده‌اند و در نتیجه عوارض متعددی برای سلامتی به همراه دارد.
انسولین چقدر گران است؟
قیمت انسولین در ایالات متحده آمریکا متفاوت است. برخی از افراد دارای بیمه خصوصی ماهانه صدها دلار برای این دارو می‌پردازند. مطالعه‌ای که ماه گذشته از سوی بنیاد خانواده کایزر منتشر شد، نشان داد که برای اکثر ذینفعان مدیکر [برنامه ملی بیمه اجتماعی] هزینه هر نسخه انسولین در سال ۲۰۲۰ به طور متوسط ۵۴ دلار بوده است که از سال ۲۰۰۷ تقریبا ۴۰ درصد افزایش داشته است. ۲۲ ایالت از ۵۰ ایالت آمریکا نیز هزینه عرضه ۳۰ روزه انسولین را بین ۲۵ تا ۱۰۰ دلار محدود کرده‌اند. هر فرد ممکن است در هر ماه تا شش ویال انسولین مصرف کند.

این هزینه باعث شده است که برخی از انسولین کمتری نسبت به تجویز پزشک استفاده کنند یا پرداخت هزینه‌های مراقبت پزشکی دیگر را به تعویق بیندازند.
چرا انسولین گران است؟
تنها سه شرکت سانوفی، الی‌لی‌لی و نوو نوردیسک در آمریکا انسولین تولید می‌کنند بنابراین بازار انسولین در این کشور رقابتی نیست.

دکتر جینگ لو، استاد پزشکی در دانشگاه پیتسبورگ گفت: «آن‌ها از لحاظ پیشینه تاریخی قیمت‌های محصولات مربوط به خود را با توجه به رقیب‌های دیگر افزایش داده‌اند. بنابراین فشار قیمت گذاری زیادی وجود نداشته است.»

دکتر لو اضافه کرد که تولید یک داروی ژنریک [عمومی] برای انسولین کار آسانی نبوده است زیرا تولیدکنندگان جدید باید موانع نظارتی و سوالاتی را درباره نحوه طبقه‌بندی داروی ژنریک برطرف کنند. قرار است یک انسولین ژنریک در سال ۲۰۲۴ با قیمتی بیش از ۳۰ دلار در هر ویال وارد بازار شود که می‌تواند مقداری از قیمت را کاهش دهد.

دکتر گابای گفت با این حال، یک محصول بیوژنریک [داروهایی مشابه با داروهای بیولوژیک تولید شده از سوی سازنده اولیه] انسولین که سازمان غذا و داروی آمریکا سال گذشته تایید کرد، گران‌تر از آن چیزی است که پیش از آن انتظار می‌رفت.
دموکرات‌ها چه برنامه‌ای برای تعین محدوده قیمتی انسولین دارند؟
دموکرات‌های آمریکا سقف ماهانه ۳۵ دلار را برای کسانی که زیر مجموعه مدیکر یا بیمه‌های خصوصی هستند پیشنهاد کرده بودند اما این پیشنهاد در سنا با اقبال روبرو نشد.
چرا تعیین محدوده قیمتی برای انسولین مشکل است؟
سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان باید توجه کنند که انسولین نه تنها گران می‌شود بلکه تعداد افرادی که از آن استفاده می‌کنند نیز در حال افزایش است.

طبق برآورد دفتر بودجه کنگره آمریکا، یک طرح دو حزبی که در اوایل سالجاری پیشنهاد شد می‌توانست قیمت انسولین را محدود کند اما همین اقدام ممکن است در دهه آینده حدود ۲۳ میلیارد دلار هزینه داشته باشد. طبق تجزیه و تحلیل این دفتر، در حالی که این طرح، هزینه‌های انسولین را برای بسیاری از بیماران کاهش می‌دهد، هزینه‌های دولتی و حق بیمه‌های پرداخت شده از سوی مدیکر و بیمه‌های خصوصی را افزایش می‌دهد و این یکی از دلایلی است که تعیین محدوده قیمتی می‌تواند بحث برانگیز باشد.

لو گفت: «اگر شرکت بیمه سلامت شما به‌طور داوطلبانه بگوید کسی که در طرح ما، انسولین می‌گیرد مجبور نیست بیش از ۲۵ دلار را از جیب بپردازد، سوال این است که باقیمانده آن را چه کسی پرداخت می‌کند.» وی ادامه داد: «این بدان معناست که هزینه این شرکت‌ها افزایش می‌یابد به این معنی که آن‌ها حق بیمه را برای همه افزایش می‌دهند.»

طبق آمارها قیمت انسولین در ایالات متحده آمریکا پنج تا ۱۰ برابر بیشتر از دیگر کشورها است. به‌طوریکه این قیمت در برخی از کشورهای اروپایی زیر ۱۰ دلار است که سهم بالایی از آن از سوی بیمه‌ها پرداخت می‌شود.

از سوی دیگر پایگاه خبری تحلیلی دارو و سلامت ایران (فانا) هفت ماه پیش در گزارشی اعلام کرده بود که قیمت انسولین قلمی در طول یک سال در ایران سه برابر شده است. این در حالی است که در یک دوره زمانی این نوع از انسولین در ایران پیدا نمی‌شد و بسیاری را دچار مشکل کرده بود.