چرا مصرف ویاگرا در مردهای جوان کشورهای عربی خیلی بالاست؟

مطالعات نشان داده است که مصر یکی از بالاترین نرخ‌های استفاده از داروهای ضد ناتوانی جنسی را در جهان عرب داردبی بی سی: ربیع الحبشی در عطاری خود در محله تاریخی باب الشعریه در قلب قاهره، «معجون‌های جادویی»‌اش را نشان می‌دهد.

آقای حبشی با فروش داروهای گیاهی و طبیعی تقویت‌کننده قوای جنسی در پایتخت مصر، شهرتی برای خود دست و پا کرده است. اما در چند سال گذشته، شاهد تغییر در خواسته‌های مشتریانش بوده است.

او می‌گوید: «اکنون اکثر مردان به دنبال قرص‌های آبی رنگی هستند که از شرکت‌های غربی می‌خرند.»

بر اساس مطالعات متعدد، مردان جوان عرب بیش از پیش از داروهایی مانند سیلدنافیل (که با نام تجاری ویاگرا شناخته می‌شود)، واردنافیل (لویترا، استاکسین)، و تادالافیل (سیالیس) استفاده می‌کنند.

علیرغم این شواهد، شاید عجیب نباشد که اکثر مردان جوانی که بی‌بی‌سی در خیابان‌های مصر و بحرین با آنها صحبت می‌کرد، استفاده از دارو برای مشکلات نعوظ یا حتی آشنایی با آن داروها را انکار می‌کردند. حتی برخی از همان اول از صحبت در مورد این موضوع خودداری کردند، زیرا آن را «مغایر با ارزش‌های اخلاقی جامعه» می‌دانستند.

در واقع، بنا به پژوهشی که در سال ۲۰۱۲ انجام شده است، مصر دومین سرانه مصرف داروهای ضد ناتوانی جنسی در جهان عرب را داشت. عربستان سعودی در صدر این فهرست قرار گرفت.

الریاض، روزنامه سعودی که این گزارش را منتشر کرد، در آن زمان تخمین زد که سعودی‌ها سالانه ۱.۵ میلیارد دلار (۱.۲۳ میلیارد پوند؛ ۱.۴۳ میلیارد یورو به نرخ ارز امروزی) برای قرص‌های تقویت‌کننده قوای جنسی هزینه می‌کنند. مصرف عربستان سعودی حدود ۱۰ برابر روسیه بود که جمعیت‌اش در آن زمان پنج برابر عربستان بود.
ربیع الحبشی عطار می‌گوید این روزها مشتریان مرد بیش از هر زمان دیگری داروهای ضد ناتوانی جنسی را انتخاب می‌کنناخیراً، نتایج یک مطالعه توسط نشریه عربی اورولوژی نشان داد که ۴۰ درصد از شرکت‌کنندگان مذکر جوان سعودی در مقطعی از زندگی خود از دارویی مشابه ویاگرا استفاده کرده‌اند.

مصر همچنان در رتبه‌های بالایی قرار دارد. طبق آمار دولتی از سال ۲۰۲۱، فروش داروهای ضد ناتوانی جنسی در این کشور بالغ بر ۱۲۷ میلیون دلار در سال است که معادل ۲.۸ درصد از کل بازار دارویی مصر است.
فشار بر مردان
پیداست که عده‌ای می‌خواهند سهمی از این بازار داشته باشند.

در سال ۲۰۱۴ یک داروی ضد ناتوانی جنسی به نام الفنکوش در فروشگاه‌های مواد غذایی مصر به شکل یک تخته شکلات ظاهر شد. الفنکوش به قیمت یک پوند مصر فروخته می‌شد (۵ صدم دلار به نرخ ارز امروز). مدت کوتاهی پس از عرضه آن به بازار، توزیع الفنکوش متوقف شد و پس از گزارش رسانه‌های محلی مبنی بر فروش آن دارو به کودکان، تولیدکننده آن توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد.

استفاده از داروهای ضد ناتوانی جنسی در بین مردان مسن‌تر از مردان جوان‌تر شایع‌تر است. با این حال، در یمن، داده‌های وزارت بهداشت نشان می‌دهد که این داروها بیشتر توسط مردان بین ۴۰ تا ۴۵ سال استفاده می‌شود.

گزارش‌های محلی حاکی از آن است که از زمان آغاز جنگ داخلی بین شورشیان حوثی و دولت تحت حمایت عربستان سعودی در سال ۲۰۱۵، استفاده از ویاگرا و سیالیس به عنوان مواد تفریحی در مهمانی‌ها به پدیده‌ای در میان مردان جوان تبدیل شده است.

محمد صفاقسی، استاد تونسی اورولوژی و جراحی باروری و ناباروری، در مصاحبه‌ای با بی‌بی‌سی تاکید کرد که این‌گونه داروها «محرک نیستند» و برای درمان بیماری‌هایی هستند که در بیشتر موارد «سالمندان به آن‌ها دچار می‌شوند».

در همین حال، یک کارشناس مسائل جنسی در خاورمیانه می‌گوید که مردان جوان عرب به دلیل فرهنگ رایج به مصرف قرص‌های ضد ناتوانی جنسی روی می‌آورند.

شیرین الفقی، روزنامه‌نگار مصری-بریتانیایی و نویسنده کتاب «سکس و ارگ: زندگی خصوصی در جهان عرب در حال تغییر» توضیح می‌دهد: «دلیل این موضوع شاید مسئله بزرگتری باشد که مردان جوان عرب با آن مواجه هستند.»

خانم الفقی در واکنش به نتایج یک نظرسنجی بزرگ که در سال ۲۰۱۷ با حمایت سازمان ملل در مورد برابری جنسیتی در خاورمیانه انجام شد، توضیح می‌دهد: «تقریباً همه شرکت‌کنندگان مرد از آینده و نحوه تأمین مخارج خانواده‌شان می‌ترسیدند. مردان بسیاری از فشار شدید مرد بودن صحبت می‌کردند، در حالی که زنان شرح می‌دادند که چگونه مردان دیگر مرد نیستند.»

او می‌گوید: «از آنجایی که معنای مردانگی تحت فشار است و توانایی جنسی نیز در فرهنگ مردانگی تنیده شده است، تأکید بیشتری روی عملکرد جنسی وجود دارد.»

خانم الفقی تأکید بر عملکرد جنسی را تا حدی به باورهای نادرست و انتظارات بیش از اندازه ایجاد شده توسط پورنوگرافی نسبت می‌دهد «که تصورات مردان جوان را در مورد آنچه که در مورد مردانگی، «طبیعی» است تغییرمی‌دهد.»
برداشت‌های تاریخی
در حالی که استفاده از داروها برای نیازهای جنسی ممکن است پدیده‌ای مدرن در جوامع عربی به نظر بیاید، مصرف داروهای تقویت قوای جنسی بخشی از فرهنگ عمومی در طول تاریخ عرب بوده است.

ابن قیم الجوزیه، محقق و نویسنده مهم اسلامی قرن چهاردهم، در مجموعه کتاب‌هایش، «مختصر زاد المعاد»، مجموعه‌ای از دستور العمل‌های گیاهی با هدف تقویت میل جنسی را گنجانده است.

شیرین الفقی می‌گوید که در سنت عربی و میراث اسلامی «زنان از نظر تاریخی بسیار قدرتمندتر و دارای میل جنسی بیشتری نسبت به مردان دیده می‌شوند» در حالی که مردان احساس می‌کنند «برای کم نیاوردن نیاز به تقویت عملکرد جنسی دارند».

این تفکر را در دوره امپراتوری عثمانی می‌توان دید. نویسنده‌ای به نام احمد بن سلیمان به درخواست سلطان سلیم اول، که از ۱۵۱۲ تا ۱۵۲۰ حکومت می‌کرد، کتاب «رجوع الشیخ الی صباه» (بازگشت شیخ به جوانی) را نوشت. این کتاب دایرةالمعارفی از داروها و دستور العمل‌های گیاهی برای درمان بیماری‌های جنسی و تحریک میل جنسی زن و مرد بود.

پس از گذشت صدها سال، بسیاری از مردان جوان عرب هنوز به چنین علاج‌هایی روی می‌آورند و بازار این داروها بسیار پررونق است.