گزارش آزار سیستماتیک در ژیمناستیک بریتانیا: «آنچه اتفاق افتاده، کودک آزاری بود»

بکی دوونی(راست) و خواهرش الی پیش از این می‌ترسیدند اظهار‌نظر کنند
گزارش این آزار که اخیرا منتشر شد از ورزشکارانی می‌گوید که با استخوان‌های شکسته ناچار به تمرین بودند و برای نیاز به دستشویی تنبیه می‌شدند و مورد آزار مربی‌ها قرار می‌گرفتند و تحت فشار شدید و اضافی برای حفظ وزن خود بودند.

در سال ۲۰۲۰، دوونی و خواهر کوچک‌ترش الی گفتند رفتار آزارنده در آموزش ژیمناستیک «نهادینه» و «پذیرفته و عادی» شده است.
الی دوونیروز جمعه، بکی دوونی گفت او شاهد «تغییر بزرگی» در ورزش این کشور است.

او در توییتر نوشت: «پیش از آنکه فرصت پیدا کنم آنچه دیروز اعلام شد را به طور کامل بخوانم و دریابم مایل نیستم هیچ پاسخی بدهم».

«بیست‌و‌چهار ساعت بعد با شور و شادی باید بگویم: ما سرانجام شنیده شدیم. برای من مانند حمایت و تائید خودم و بسیاری از ورزشکاران دیگری است که مدت‌هاست مشکلات فرهنگ رایج در ورزش را تحمل کرده‌اند. ورزشی که در زندگی برایم عزیز‌ترین است. سرانجام همه به حقیقت پی بردند، هر چند ممکن است به طور مستقیم نفعی به افرادی که چنین تجربه‌های تلخی داشتند نرسد اما جای امیدواری است که اگر توصیه‌ها و تدبیر‌ها به کار بسته شود نسل بعدی ژیمناست‌ها درامان بمانند و پیش ‌بتازند».

گزارش ۳۰۶ صفحه‌ای وایت به سرپرستی آنا وایت، حقوقدان و همکاری سازمان ورزش بریتانیا با هزینه بالغ بر ۳ میلیون پوند تهیه شده و در آن بیش از چهار‌صد مورد شواهد گوناگون گرد‌آوری شده است.

در میان این شواهد بیش از ۴۰ ٪ از رفتار‌های آزارگرانه جسمی مربی‌ها شکایت کرده و بیش از۵۰ ٪ به آزار‌های روانی و عاطفی اشاره کرده بودند و حدود ۳۰ مورد دعوی آزار جنسی داشتند و بیش از ۲۵ ٪ به مقررات شدید و اضافی برای کنترل وزن اشاره کرده‌اند.

دوونی اضافه می‌کند: «امسال من شاهد تغییر بزرگی در سطوح بالای ژیمناستیک این کشور بوده‌ام. اتحاد و هماهنگی میان همه به‌وجود آمده است و تمایل خالصانه‌ای که اجازه می‌دهد برنامه‌های پرورش ورزشکاران در پیوند با مربیان پیش برود. اگر ورزشکاران و مربیان صدای‌شان شنیده شود برای همه آنها شرایط بهتری فراهم می‌شود».

«راستش را بخواهید ورزشکاران دیگر در فعالیت‌های ورزشی ملی نباید وزن شوند مگر در موارد بررسی رشد بدنی یا دلایل پزشکی و توصیه می‌شود مقدار کافی غذا و نوشیدنی در اختیار آنها قرار گیرد. مهم این است که صدای ورزشکاران شنیده شده است و من با شور و هیجان فراوان در انتظار آینده ژیمناست‌های جوان این کشور هستم».

فدراسیون جهانی ژیمناستیک (اف‌آی‌جی) هم رضایتمندی خود را از تلاش‌های ژیمناست‌های بریتانیایی در جهت بهبود این ورزش اعلام کرد.

این فدراسیون می‌گوید: «فدراسیون جهانی ژیمناستیک بر این باور است که مدیریت جدید ژیمناستیک بریتانیا تغییرات لازم و ضروری را برای اطمینان از دراولویت قرار دادن سلامت ورزشکاران انجام داده است».

یکی از نمایندگان چند ژیمناست هم به بخش ورزشی بی‌بی‌سی گفت ورزشکاران از نتیجه این گزارش احساس حقانیت و حمایت می‌کنند.

هر‌چند اکنون که اذیت‌و‌آزار تائید شده است آنها نمی‌دانند روز دوشنبه که با این افراد در باشگاه‌ها برخورد کنند آنها چه واکنشی در برابر این برخورد ژیمناست‌های بریتانیایی از خود نشان خواهند داد.
«این کودک‌آزاری بود»
واکنش گزارش وایت «این تمرین سخت‌گیرانه یا کمی بدرفتاری نبوده است».

نیکول پاویر، ژیمناست سابق به بخش ورزش بی‌بی‌سی گفت «محکوم کردن گزارش وایت نشان می‌دهد که "کودک‌آزاری" ورزشکاران به‌راستی اتفاق افتاده است».

در طول تهیه این گزارش (۲۰۰۸ تا ۲۰۲۰) بیش از ۷۵٪ از اعضای سازمان ژیمناستیک بریتانیا کودکان زیر ۱۲ سال بوده‌اند.

او می‌گوید: «این رفتار‌ها تمرین سخت‌گیرانه یا کمی بدرفتاری نبوده است، این کودک‌آزاری ورزشکاران در سنین پایین بوده است. چنین رفتاری اثر ماندگاری بر باقی زندگی آنها هم از جنبه جسمی و هم جنبه روانی خواهد گذاشت».

پاویر از اولین ژیمناست‌هایی بود که در سال ۲۰۲۰ درباره تجربه‌هایی که از سرگذرانده با بی‌بی‌سی گفتگو کرد و گفت در دو سال گذشته من از ورزشکاران "مصرانه" خواسته‌ام که ادعا‌های خود را به طورعلنی مطرح کنند.

او می‌گوید: «من فکر می‌کنم شروع خوبی است و سنگ‌بنای تغییر فرهنگ کودک‌آزاری در آینده ورزش ژیمناستیک فعلی است».

«و گزارش لعنتی! وایت در زمینه ورزش امیدوارم باعث شود ژیمناستیک بریتانیا روی پای خود بایستد و تغییرات مثبتی کند».

«این گزارش نشان می‌دهد که موضوع فقط وجود چند سیب کرمو نیست که می‌خواهند به ما بباورانند، حالا با اعلام عمومی و شنیدن صدای یکدیگر می‌بینم که آزار، فرهنگ رایج است و کودکانی که در باشگاه‌ها مورد کودک‌آزاری قرار می‌گیرند فراوان هستند».

جنیفر مک‌ایوین (پینچز)، ژیمناست المپیک ۲۰۱۲ لندن می‌گوید گزارش وایت چهره عریان «خیانت سازمان‌یافته به ژیمناست‌ها» را در بریتانیا آشکار کرد.

مک‌ایوین از کمپین ژیمناست‌های خواهان تغییر است و می‌گوید خواندن این گزارش «ناراحت‌کننده و تکان‌دهنده» است اما محتوای آن هیچ برای افراد گروه ما تازگی ندارد.

او به بخش ورزش بی‌بی‌سی می‌گوید: «بی‌تردید با دیدن آنچه سالیان دراز گفته بودیم بر روی کاغذ احساس حقانیت می‌کنیم، آنچه بر کاغد آمده است برای ژیمناست‌ها آینه‌ای از تجربه‌های خود آنهاست. حالا می‌دانند که تنها نبوده‌اند و این مهم‌ترین بخش از جنبش مبارزه برای تغییر است».

او می‌گوید با مشاهده پیشنهاد‌های این گزارش «انگیزه» پیدا کرده است و سارا پاول، مدیر اجرایی جدید سازمان ژیمناستیک بریتانیا این گزارش را نقطه ‌عطف سرنوشت‌سازی نامیده است.

اگرچه کمپین ژیمناست‌ها برای تغییرمعتقد است پیشنهاد‌های گزارش که تأکید بر دفاع و ایمنی، سلامتی، رسیدگی به شکایت‌ها، استاندارد‌ها و مقررات و آموزش‌ها و مدیریت و نظارت دارد هنوز تا آنچه لازم است انجام شود راه درازی دارد.

در بیانیه می‌گویند: «بدون تغییر بنیادی و اساسی یک ژیمناست دیگر در معرض خطر قرار می‌گیرد و این پیشنهادات تا جایی که می‌خواهیم به آن برسیم راه درازی در پیش دارد».

«ما خواهان محدودیت کامل ساعات آموزشی ورزشکاران و تصویب قوانین حقوقی در برابر کودک‌آزاری هستیم».
«ورزش نمی‌تواند جوابگوی هزینه‌ها باشد»
علاوه بر ۱۷ پیشنهاد در این گزارش وایت می‌گوید ورزش تحت نظارت گام آشکاری در مسیر صحیح است.

او می‌گوید: «چند رسوایی ورزشی دیگر باید روی دهد که دولت‌های وقت دریابند نیاز به حمایت از کودکان شرکت‌کننده در ورزش‌ها وجود دارد، عرصه‌ای که مربیان سیستم نظارتی همسان و هماهنگی ندارند و بیشتر شکایت‌ها از سوی مرجع مستقلی رسیدگی نمی‌شود».

پیش از این هم درخواست‌هایی برای ورزش تحت نظارت مطرح شده بود، در سال ۲۰۱۷، بارونس گری تامسون پیشنهاد کرد نهادی ایجاد شود که افراد دولتی جوابگوی وظیفه نظارت و مراقبتی که دارند باشند.

او روز پنج‌شنبه به بخش ورزش بی‌بی‌سی گفت: «من معتقدم این نهاد باید به طور کامل مستقل باشد، چون هزینه این گزارش و منابع انسانی و مالی آن را نمی‌توان انتظار داشت که ورزش قادر به پرداخت آن باشد».

«من فکر می‌کنم گام بعدی برای ورزش مسئولانه ایجاد نوعی نهاد مستقل است. به نظر من این نهاد می‌تواند به سرعت تشکیل شود. چند بار؟ چند بار دیگر باید ورزش با چنین تجربه‌هایی روبه‌رو شود؟ این اتفاق‌ها هولناک است».

«گاهی باید خودتان در آن موقعیت باشید، من به همه دست‌اندر‌کاران دولت در زمینه ورزش می‌گویم که فکر کنید این اتفاق‌ها برای فرزند خود شما افتاده است، چه احساسی داشتید اگر می‌دانستید این تجربه‌های تلخ برای یکی از نزدیکان شما اتفاق افتاده است و به همین دلیل فکر می‌کنم باید هم‌اکنون دست‌به‌کار شویم».