اتاقی که در آن قدرت‌های غربی تامین سلاح و مهمات برای اوکراین را هماهنگ می‌کنند

کارکنان خدماتی بریتانیا که در آی‌دی‌سی‌سی، پادگان پچ، اشتوتگارت آلمان کار می‌کنندبی بی سی: بی‌بی‌سی اجازه دسترسی نادر به یک مرکز حساس نظامی را دریافت کرده است که در آن قدرت‌های غربی تلاش‌ها برای تامین سلاح و مهمات برای اوکراین را هماهنگ می‌کنند.

در اتاق زیر شیروانی یک پادگان نظامی آمریکایی در شهر اشتوتگارت آلمان، ده‌ها پرسنل نظامی از ۲۶ کشور شبانه‌روز برای تحویل سلاح به اوکراین کار می‌کنند.

از این اتاق، متحدان غربی تا کنون به تحویل نزدیک به ۸ میلیارد دلار (۶.۶ میلیارد پوند) سلاح و مهمات به نیروهای مسلح اوکراین کمک کرده‌اند. آن طور که یک افسر بریتانیایی برآورد کرده است وزن این سلاح‌ها و مهمات ۶۶ هزار تن - معادل ۵ هزار اتوبوس دو طبقه لندن - است.

بیشتر اتفاقاتی که در پادگان پَچ می‌افتد بسیار محرمانه و طبقه‌بندی شده است. از ما خواسته شد هیچ دستگاه الکترونیکی به همراه نداشته باشیم. اجازه نداشتیم از اوکراینی‌هایی که عضو واحد هماهنگی بین‌المللی اهداکنندگان یا آی‌دی‌سی‌سی (IDCC) هستند، فیلم بگیریم یا با آنها حرف بزنیم.

کارکنان نظامی از ده‌ها کشور به تلفن‌ها پاسخ می‌دهند و به صفحه‌نمایش رایانه‌ها با دقت نگاه می‌کنند. از جمله آنها گروهی کم‌شمار از اوکراین به فرماندهی یک ژنرال سه‌ستاره هم هستند. هر روز این فرمانده در ابتدا نیازمندی‌های کشورش را مطرح می‌کند. وضعیت در دونباس بیش از پیش تیره‌و‌تار به نظر می‌رسد، اما اینجا در اشتوتگارت بیشتر احساس فوریت وجود دارد تا وحشت.
هویتزرهای آمریکایی M777 وارد اوکراین شده‌انددور تا دور مجموعه‌ای از میزها، یک گروه کارش پیدا کردن تدارکات است. گاهی کشوری را می‌یابند که مایل به فراهم کردن سلاح است، اما باید کشور دیگری را برای مهمات مناسب یا وسیله‌ای برای انتقال آنها پیدا کنند. آنها اکنون یک پایگاه داده‌ ایجاد کرده‌اند که در آن اوکراینی‌ها می‌توانند اولویت‌های خود را فهرست کنند. کشورهای کمک‌کننده به این اطلاعات دسترسی دارند و تعیین می‌کنند که مایل و قادر به ارائه چه کمکی هستند.

سرتیپ کریس کینگ، افسر ارشد بریتانیا، می‌گوید کمک‌های نظامی از هوا، دریا و جاده و راه‌آهن به مکان‌های مختلف ارسال می‌شود «تا اطمینان حاصل شود که در هیچ نقطه‌ای امکان ناکامی وجود ندارد».

او می‌گوید که روسیه تلاش کرده است حمله به خطوط تدارکاتی را بیشتر کند، اما هیچ وقفه «قابل توجهی» در تحویل آنها بوجود نیامده است.

می‌پرسم که آیا هیچ محموله‌ای مورد اصابت قرار گرفته است؟

او پاسخ می‌دهد: «بله، به گمانم اتفاق افتاده است.»

دریابان دوک هاینتس، فرمانده ارشد ایالات متحده در آی‌دی‌سی‌سی، می‌گوید وظیفه انتقال سلاح و مهمات به آن‌ طرف مرز به اوکراینی‌ها واگذار شده است.

«در لهستان و سایر کشورها، اوکراینی‌ها می‌آیند و آن را دریافت می‌کنند - بنابراین آنها هستند که تعیین می‌کنند تدارکات چگونه از مرز عبور کند». زمانی که سلاح‌ها از مرز رد می‌شود، ممکن است «در عرض ۴۸ ساعت» به خط مقدم برسد.

اخیراً اوکراین هشدارهای نگران‌‌کننده‌ داده است: این‌که تسلیحات ارسالی بسیار کم شده و با تأخیر بسیار به مقصد می‌رسد. روسیه هم به بمباران دونباس ادامه می‌دهد، درخواست کمک بیشتر، گویا روز‌به‌روز از سر استیصال بیشتر است. معاون وزیر دفاع اوکراین می‌گوید که این کشور تا حالا تنها ۱۰ درصد از اقلام درخواستی‌اش را دریافت کرده است.

در اینجا در اشتوتگارت، دریابان هاینتس پیام بسیار متفاوتی دارد: «من مطمئن هستم که مهمات آنها تمام نمی‌شود.»

علیرغم اخبار ناگوار از دونباس، او می‌گوید: «نمی‌گویم که دارند شکست می‌خورند، می‌گویم مواضع خودشان را حفظ می‌کنند.»

خواسته‌های اوکراین در چند ماه گذشته به طور قابل توجهی عوض شده است. آی‌دی‌سی‌سی اواخر فوریه راه‌اندازی شد و تلاش‌های پراکنده به رهبری آمریکا و بریتانیا را متمرکز کرد. در آغاز جنگ، آنها سلاح‌های کوچک و مهمات، مثل موشک‌های ضد تانک و ضد هوایی، می‌فرستادند. حالا، اما، اوکراینی‌ها خواهان سلاح‌های سنگین‌تر هستند: توپخانه، موشک‌اندازهای چندگانه و سامانه‌های دفاع هوایی.

در روزهای اولیه جنگ، آی‌دی‌سی‌سی تلاش کرد تا ذخایر سلاح و مهمات قدیمی شوروی را از کشورهای بلوک شوروی سابق تأمین کند - تسلیحاتی که نیروهای مسلح اوکراین چندین دهه از آن استفاده می‌کردند. سرتیپ کینگ می‌گوید که این ذخایر کم‌کم رو به اتمام است. این روزها فقط یک کارخانه هنوز در اروپا فعال است که مهمات توپخانه ۱۵۲ میلی‌متری سازگار با سلاح‌های شوروی را تولید می‌کند.

به‌تدریج، آنها در حال گذار به تجهیزات ناتو هستند. در چند ماه گذشته بیش از ۱۰۰ هویتزر M777 آمریکا و ۳۰۰ هزار گلوله مهمات ۱۵۵ میلی‌متری به اوکراین ارسال شده است.

این وضعیت چالش دیگر را به همراه دارد: نیروهای اوکراینی باید برای استفاده از سلاح و مهمات آموزش ببینند. آی‌دی‌سی‌سی در حال سازماندهی این کار خارج از اوکراین است. بعضی از سربازان اوکراینی در بریتانیا در حال آموزش کار با توپخانه جدید و موشک‌اندازهای چندگانه هستند. کار با سلاح‌های ساده‌تر را می‌توان از راه دور با استفاده از فیلم‌ها و راهنماهای آموزشی یاد داد.

نه دریابان هاینتس و نه سرتیپ کینگ هیچ‌کدام باور ندارند که این جنگ به‌سرعت تمام خواهد شد. هر دو می‌گویند که آماده می‌شوند تا این کار را در طولانی مدت انجام دهند. وقتی از سرتیپ می‌پرسم تا کی؟ می‌گوید: «چند ماهه نخواهد بود، فکر می‌کنم چند سالی اینجا باشیم.»

اما هستند در ناتو کسانی که می‌پرسند آیا غرب واقعاً برای جنگی آماده است که ممکن است سال‌ها طول بکشد. غرب مطمئناً می‌تواند وحدت، عزم و ذخایر محدود سلاح و مهمات خود را آزمایش کند.

در اشتوتگارت آنها می‌دانند که خطر نمی‌تواند بالاتر از این باشد. دریابان هاینتس ماموریت فراهم کردن سلاح و مهمات برای اوکراین را مهم‌ترین کاری توصیف می‌کند که این فرماندهی از زمان تاسیس ستاد فرماندهی اروپایی ایالات متحده (EUCOM) در سال ۱۹۵۲ انجام داده است.

دریابان کینگ آن را «برهه‌ای تاریخ‌ساز برای یک نسل» توصیف می‌کند و می‌گوید که دوراهی سختی‌ایست: «یا به اوکراین کمک می‌کنیم تا بجنگد، یا این موضوع را می‌پذیریم که در جای دیگری، نه حالا بلکه چند سال دیگر، ناگزیر به جنگ خواهیم شد. اگر حالا اقدامات کافی انجام ندهیم، بذر درگیری‌های آینده را خواهیم کاشت.»