آیا ستارگان تنها از درون جو زمین قابل مشاهده هستند؟

العربیه: آیا تابحال به این فکر کرده‌اید که چرا در تصاویر معروفی که فضانوردان آپولو از روی سطح ماه از سیاره زمین گرفتند، آسمان سیاه و بی‌ستاره است؟ آیا این واقعه به این خاطر است که ستارگان را فقط می‌توان از درون جو زمین مشاهده کرد؟

پاسخ این است که برای دیدن ستارگان لزوما به اتمسفر نیاز نیست، و دلیل بی‌ستارگی تصاویری که از سطح ماه از زمین گرفته شده، تنظیمات خاص دوربین‌های فضانوردان بوده که برای عکس‌برداری از ستارگان تنظیم نشده بودند.

باید به خاطر بیاوریم که طی دهه‌های شصت و هفتاد میلادی قرن بیستم که چندین سفینه آپولو به ماه سفر کردند، دوربین دیجیتالی هنوز اختراع نشده بود. فضانوردان در آن زمان از دوربین‌های فیلم‌دار استفاده می‌کردند، که الان سال‌هاست به طور گسترده منقرض شده است.

نحوه نوردهی فیلم دوربین روی عکسی که می‌گرفت تاثیر می‌گذاشت. فیلم امولسیونی حساس به نور است که روی پلاستیک قرار داده شده است. وقتی که پلاستیک با باز شدن لنز دوربین در معرض نور قرار می‌گیرد، یک تغییر شیمیایی در آن ایجاد می‌شود، و تصویر را به صورت نگاتیو روی امولسیون ثبت می‌کند.

میزان نور همیشه یکسان نیست. عکاس باید هنگام تصویربرداری وضعیت دیافراگم لنز و سرعت شاتر، که هر دو مقدار تابش نور را کنترل می‌کنند، را در نظر بگیرد. دیافراگم کوچکتر و سرعت شاتر بیشتر یعنی نور کمتری به فیلم می‌رسد.

طبق یک قاعده کلی، هر چه شیء مورد تصویربرداری روشن‌تر باشد، دیافراگم باید کمتر باز شده و شاتر تندتر باز و بسته شود. در غیر این صورت، نور بیش از حد به فیلم برخورد می‌کند و باعث می‌شود تصویر نهایی تار شود.

هدف فضانوردانی که به ماه سفر کرده بودند، در فوکوس قرار دادن زمین و تصویربرداری هرچه دقیق‌تر از آن بود، بنابراین دوربین‌های خود را طوری تنظیم کرده بودند که زمین، و نه ستاره‌های دور و کم‌نور، را ثبت کند. به همین دلیل است که در تصاویر آنها ستاره‌ای به چشم نمی‌خورد.

با این وجود، برخی عکس‌‌های نه‌چندان مشهور برداشته‌شده از سطح ماه هم وجود دارد که در آنها می‌توان ستارگان را مشاهده کرد. مسافران آپولو در جریان عکاسی آزمایشی، شاتر دوربین را برای مدت طولانی‌تری باز گذاشتند. در این عکس‌ها می‌شود نقاط ریز روشن را در پشت حباب‌های درخشان بزرگ، که زمین و ماه باشند، مشاهده کرد