گفت‌وگوی صدای آمریکا با کارگردان سریال «تهران»؛ دنیل سیرکین: عاشق ایران و ایرانیان هستم

 دنیل سرکینصدای آمریکا: بخش فارسی صدای آمریکا در آستانه آغاز پخش فصل دوم سریال «تهران» با کارگردان این مجموعه حادثه‌ای گفت‌و‌گو کرده است.

پخش فصل دوم این سریال جاسوسی حادثه‌ای به ماجراهای مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران می‌پردازد و یکی از موفق‌ترین محصولات شبکه اینترنتی اپل است که فصل نخست آن موفق به دریافت جایزه امی بین‌المللی برای بهترین سریال درامای سال شد، از جمعه ششم ماه مه (۱۶ اردیبهشت) از شبکه اینترنتی «اپل تی‌وی» آغاز می‌شود.

«تهران» با الهام از رویدادهای واقعی ساخته شده است و مأموریت یک هکر سازمان موساد به ایران را روایت می‌کند که می‌خواهد به نیروگاه‌های هسته‌ای ایران ضربه بزند.

در فصل دوم، مأموریت این هکر اسرائیلی همچنان ادامه دارد و نیروهای امنیتی ایران تلاش می‌کنند تا او را دستگیر کنند.

نیو سلطان، شان‌ توب، شروین آل‌نبی، آرش مرندی، شیلا اُمی، و گلن کلوز هنرمند مشهور آمریکایی از جمله بازیگران فصل دوم هستند.
گلن کلوزدنیل سیرکین، کارگردان این سریال که از جمله عوامل اصلی شکل‌گیری این مجموعه حادثه‌ای است، در گفت‌وگو با بخش فارسی صدای آمریکا درباره این اثر توضیحاتی داد.

پرسش: حکومت ایران از سریال «تهران» انتقاد می‌کند. به گفته آنها «تهران» یک سریال ضد ایرانی و بخشی از پروپاگاندای اسرائیل علیه ایران است. پاسخ شما چیست؟

پاسخ: ما در یک کشور دموکراتیک زندگی می‌کنیم و فعالیت هنری داریم و هرگز کسی به ما نمی‌گوید که باید چه نوع سریالی بسازیم. هیچ‌کسی از ما نخواسته است که پروپاگاندا (پروژه تبلیغاتی) تولید کنیم.

ما اسرائیلی هستیم و می‌خواستیم یک سریال سرگرم‌کننده درباره موساد تولید کنیم که قدرت تخیل سراسر جهانیان را برانگیزد و در پس‌زمینه آن به درگیری ناگوارمان با ایران اشاره شود.

ما تصمیم گرفتیم که این سریال، اثر‌ محترمانه‌ای برای ایران و ایرانیان باشد. در جریان تولید این مجموعه با بسیاری از آنها در نقاط مختلف جهان ملاقات کردیم؛ مردمانی که بسیاری از آنها مجبور به ترک کشورشان شده‌اند، ولی در عین حال از ما می‌خواستند رویکرد محترمانه‌ای در قبال ایران و ایرانیان داشته باشیم.

مردم - فارغ از نوع حکومت - عاشق خانه، کشور، و سرزمین مادری خود هستند و این برای ما قابل احترام است. بنابراین فکر نمی‌کنم که ما یک سریال تبلیغاتی ساخته باشیم، نه اصلا چنین چیزی نیست.
شان‌ توبپرسش: سال‌ها است که به دلایل مختلفی مشکلات سیاسی میان ایران و اسرائیل وجود دارد، ما قصد نداریم وارد مسائل سیاسی شویم. ولی آیا تنش‌های میان دو کشور تأثیری روی داستان شما داشته است؟ چه رویکردی در این زمینه دارید؟

پاسخ: به هر حال ما دیدگاه‌های سیاسی خود را داریم و در دنیایی سیاسی زندگی می‌کنیم. حکومت‌های ایران و اسرائیل دشمنان یکدیگر هستند ولی ما سعی می‌کنیم تحت تأثیر رویدادهای سیاسی قرار نگیریم.

با این حال وقتی درباره آن چه که موساد در ایران انجام می‌دهد می‌خوانید، یا وقتی می‌خوانید که ایران می‌گوید که چه کارهایی با اسرائیل خواهد کرد، این امر بر سریال ما نیز تاثیر می‌گذارد. سریال ما باید با واقعیت هماهنگ باشد، و نباید غیرواقعی و تخیلی باشد.

به هر حال سریال باید به نوعی واقعیت را به تصویر بکشد و در غیر این صورت ما مخاطب‌مان را از دست می‌دهیم.

ما به عنوان افرادی که در جوامع دموکراتیک و جهان آزاد زندگی می‌کنیم، اگر فکر کنیم یا احساس کنیم که بی‌عدالتی‌هایی در ایران وجود دارد که می‌توانیم در چهارچوب یک اثر دراماتیک به آنها اشاره کنیم، حتما این کار را انجام می‌دهیم.

به همین صورت، ما به عنوان افرادی دموکراتیک، اگر احساس کنیم سازمان موساد ما که از ما محافظت می‌کند، کارهای اشتباهی انجام می‌دهد، یا درگیر بازی‌های کثیفی شده است، اجازه داریم که اگر به پیشبرد داستان کمک می‌کند، به آن هم بپردازیم؛ چون ما در حال تولید فیلم هستیم.

ما جاسوس نیستیم و بمب نمی‌سازیم، بلکه در حال تولید یک اثر دلهره‌آور بین‌المللی هستیم، این پاسخی است که برای پرسش شما دارم.
نیو سلطانپرسش: سریال «تهران» در ایران ممنوع است ولی بسیاری از ایرانیان داخل کشور فصل نخست این سریال را به صورت غیرقانونی از طریق شبکه‌های اجتماعی یا دی‌وی‌دی تماشا کردند و آن را بسیار پسندیدند. پیامی برای طرفداران ایرانی سریال «تهران» دارید؟

پاسخ: من عاشق ایران و ایرانیان هستم، مدت‌ها است که زبان فارسی می‌خوانم، صحبت به این زبان برای من دشوار است؛ ولی تا حد زیادی آن را می‌فهمم.

آرزو می‌کردم که قادر بودم به این زبان زیبا صحبت کنم، ای‌کاش بیشتر با این فرهنگ زیبا آشنا بودم.

ما واقعا تلاش می‌کنیم ایرانیانی که این سریال را تماشا می‌کنند، خود را در این مجموعه ببینند و احساس کنند که به آنها احترام گذاشته شده است.

علی‌رغم انتقاداتی که درباره حکومت ایران داریم، همچنان به صلح باور داریم ‌و رویای روزی را در سر می‌پرورانیم که دو ملت ما دوباره با یکدیگر دوست باشند. اسرائیلی‌ها و ایرانیان تا پیش از انقلاب سال ۱۹۷۹ (۱۳۵۷) با هم دوست بودند و من دلیلی نمی‌بینم که این دوستی دوباره برقرار نشود. این رویای من است.