زن جوان اوکراینی که دو پای خود را از در انفجار مین روسی از دست داده

یورونیوز: ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین در اوایل ماه آوریل نسبت به مین‌گذاری گسترده نیروهای روس در خاک کشورش هشدار داد. اوکراین ادعا می‌کند سربازان روسی هنگام عقب نشینی یا جابجایی نیروهای خود در این کشور مناطق رهاشده را مین‌گذاری می‌کنند. البته این ادعا هنوز اثبات نشده است اما از سوی دیگر، وجود مین‌های ضدنفر به جای مانده در اوکراین توسط روس‌ها قبلاً توسط دیده‌بان حقوق بشر تأیید شده بود.

اُکسانا بالاندینا، زن جوان اوکراینی۲۳ ساله، روز ۲۷ مارس هنگامی که به همراه همسرش به خانه بازمی‌گشت با راه‌رفتن بر روی یک مین منفجر نشده دو پا و چهار انگشت خود را از دست داد. این زوج ساکن لیسیشانسک در منطقه لوهانسک بودند.

او ماجرا را این‌گونه تعریف می‌کند:‌ «فقط فرصت کردم به او بگویم «عزیزم، نگاه کن!» وقتی مین منفجر شد به من نگاه می‌کرد. به زمین افتادم. صدای بسیار بلندی در سرم پیچیده بود. بعد از آن چرخیدم و لباس‌هایم را کندم. احساس می‌کردم به این ترتیب راحت‌تر می‌توانم نفس بکشم چون نمی‌توانستم هوا را وارد ریه‌هایم کنم.»

شوهرش ویکتور واسیلیو که پشت او راه می‌رفت بدون زخمی شدن جان سالم به در برد. وی ماجرای آن روز تلخ را به خاطر دارد:‌ «وقتی این اتفاق افتاد، انگار یک دقیقه کامل طول کشید. او زخمی شده بود. اگر اوکسانا خودش حاضر نبود، نمی‌دانستم چه کنم. اوکسانا خیلی قوی است. غش نکرد. او بود که گفت چه کار کنیم. وقتی این اتفاق افتاد، هول شدم، نمی‌دانستم چه کنم. تکان نمی‌خورد.»

پس از انفجار مین، این زن جوان ماه‌ها را در بیمارستان‌های مختلف که گاهی زیر گلوله‌باران روسیه بودند سپری کرد. در پایان پزشکان ناچار شدند دو پا و چهار انگشت دست چپ وی را قطع کنند. اکسانا می‌گوید بعد از واقعه دیگر توان زندگی کردن نداشت: «دیگر نمی‌خواستم زندگی کنم. خواهش کردم…من نمی‌خواهم با این حال و روز زندگی کنم. دو فرزند دارم و نمی‌خواستم آن‌ها مرا به این وضع ببینند. نمی‌خواستم باری برای خانواده‌ام باشم.»

اما حمایت اعضای خانواده‌اش در پایان روحیه او را بهتر کرد. در این باره می‌گوید: «با حمایت‌هایی که از من شد، بهتر شدم. باید به زندگی ادامه دهم. زندگی‌ام تباه نشده است. اگر خدا مرا زنده نگه داشت، این سرنوشت من است.»
 بالادینا و واسیلیو در بیمارستاناین زوج جوان ۲۳ ساله، دو کودک ۵ و ۷ ساله دارد که اکنون در کنار پدربزرگ و مادربزرگشان در منطقه پولتوا در مرکز اوکراین در امنیت به سر می‌برند.

اکسانا و ویکتور امیدوارند بتوانند به زودی به آلمان بروند تا بالادینا پای مصنوعی دریافت و فیزیوتراپی را برای راه‌رفتن دوباره آغاز کند. آن‌ها مسیر طولانی پیش رو دارند و می‌گویند تنها می‌توانند به اهداف فوریشان بپردازند. معلوم نیست حمله نظامی روسیه به اوکراین چه زمانی تمام خواهد شد. بالادینا می‌گوید که می‌خواهد به شهر خود بازگردد اما با توجه به جنگ و خرابی‌ها برای فرزندانش نگران است و نمی‌تواند در حال حاضر برای آینده تصمیم‌گیری کند.

دفتر سازمان ملل متحد برای هماهنگی امور بشردوستانه اعلام کرده است که اوکراین بیشترین تعداد مین را هم‌اکنون در خاک خود دارد.

متخصصان دو ماه پس از آغاز تهاجم روسیه هشدار دادند که احتمالاً دهه‌ها برای خنثی کردن هزاران مین و دستگاه انفجاری کاشته‌شده درخاک اوکراین زمان لازم خواهد بود.

اوله بوندار، رئیس خدمات مین زدایی امنیت مدنی اوکراین ادعا می‌کند بیش از ۳۰۰ هزار کیلومتر مربع خاک اوکراین، یعنی تقریباً نیمی از این کشور، به مواد منفجره آلوده شده است. به گفته وی، این مناطق شامل قلمرو منطقه دونتسک، منطقه لوهانسک (شرق) و جمهوری خودمختار کریمه (جنوب)، و همچنین آب‌های دریای سیاه و دریای آزوف می‌شود.