بازیگری که پیراهن بنفشرنگ داره و پشت میز نشسته، آقای "مجید شهریاری" هست که آغاز فعالیت هنریش در نمایش و تاترهای لالهزار، به قبل از ۵۷ برمیگرده، اما فعالیت حرفهای و شهرت کاری را از سال ۱۳۸۳ (تا کنون و آینده)، با بازی در سریالها و فیلمهای طنز بدست آورد، که از سبک طنز رئالیستی و داکومنتالی که در شیوهی بازیگری داره بسیار خوشم میآید - فقط به شرط اینکه آواز نخونه، چون بجای خوندن بیشتر داد میزنه ؛))) - در کل بازیگری بامزه و باورپذیر در ژانر کمدی و طنز هست. / در مورد بازیکن سابق فوتبال - آقای پژمان جمشیدی هم، واقعا نمیدونم چی بگم!. ایشون به هیچوجه کار گیرا و قابلتوجهی به نام بازیگری انجام نمیده، یعنی در چند فیلمی که ازش دیدم، بسیار مصنوعی، ناشیانه و بیمزه هست، اونوقت اسمش رو گذاشتن طناز!؟ و اینهمه هم شهرت کاذب براش در ایران ایجاد شده. بنده بخیل نیستم، شهرت نوش جونش، اما چقدر سلیقهی نسل بعد از ما، تغییر کرده.
2
0
یکشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ - ۱۳:۳۳
پاسخ شما چیست؟
0%
ارسال پاسخ
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.