العربیه :مطابق برآورد ستارهشناسان، بین ده میلیون تا یک میلیارد سیاهچاله با جرم ستارهای در کهکشان راه شیری وجود دارد، اما تا زمانی که این سیاهچالهها اخلالی در محیط اطراف خود ایجاد نکنند و تاثیری نگذارند، به چشم بشر نامرئی هستند.
با این وجود، نامرئی بودن سیاهچالهها – که به هوای بینور بودن کامل آنهاست – به معنای غیرقابل رصد بودن آنها نیست. اخیرا یک تیم تحقیقاتی بینالمللی برای اولین موفق به کشف سیاهچالهای سرگردان در فاصله 5200 سال نوری از منظومه شمسی شد.
از آنجایی که بشر در حال حاضر ابزاری برای کاوش مستقیم سیاهچاله ندارد، ناچار است اثرات آن بر فضای اطراف خود را رصد کند. مهمترین اثری که یک سیاهچاله بر محیط اطراف خود میگذارد، اثر گرانشی است. سیاهچاله با جاذبه شدید خود حتی اشعه نوری که از نزدیکی آن عبور میکند را خم میکند.
بدین ترتیب، هنگامی که نور یک شیء کیهانی به طرزی غیرقابل توضیح افزایش پیدا میکند و بزرگتر به نظر میرسد، این احتمال شکل میگیرد که میدان گرانشی یک سیاهچاله روی آن تاثیر گذاشته است.
این پدیده «میکرولنزینگ گرانشی» نامیده میشود، و زمانی اتفاق میافتد که جسمی دارای میدان گرانشی، از مقابل یک ستاره دور عبور کند. آن میدان گرانشی باعث انحنای فضا-زمان میشود، و هنگامی که نور ستاره از میدان گرانشی عبور میکند، از انحنای آن پیروی میکند و خم میشود.
دانشمندان با آگاهی از این پدیده، سیاهچاله مذکور را رصد کردند و حتی قادر به اندازهگیری ابعاد آن شدند. تغییرات مشاهدهشده در نور یک ستاره دوردست به تیم تحقیقاتی اجازه داد تا جرم و حرکت سیاهچاله را محاسبه کند. آنها دریافتند این سیاهچاله جرمی حدود 7.1 برابر جرم خورشید دارد، و «افق رویداد» آن 42 کیلومتر است.
این سیاهچاله با سرعت باورنکردنی 45 کیلومتر در ثانیه در کهکشان راه شیری حرکت میکند، که نشان میدهد سیاهچالهای «فراری» است، به این معنی که احتمالاً در اثر انفجار ستارهای که آن را پدیده آورده، به فضا پرتاب شده است.
+8
رأی دهید
-1
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.