العربیه :«عروس دریایی یال شیری» بزرگترین نمونه از گونه خود است، و بزرگترین نمونه شناختهشده آن در سال 1870 در سواحل ایالات ماساچوست آمریکا از آب گرفته شد، که قطر سرِ آن 210 سانتیمتر و طول بلندترین بازوهایش به حدود 36 متر میرسید.
این جانور عظیمالجثه در آبهای سرد شمالی اقیانوس اطلس، اقیانوس آرام، و قطب شمال زندگی میکند، و از بازوهای نیشدار خود برای شکار ماهی، زئوپلانکتون، دیگر موجودات دریایی و حتی عروسهای دریایی کوچکتر استفاده میکند.
پرندگان دریایی، ماهیهای بزرگ مثل آفتابماهی اقیانوسی، دیگر گونههای عروس دریایی، و لاکپشتهای دریایی عموما به بچهها یا نمونههای کوچکتر این عروس دریایی حمله میکنند، و نمونههای بالغ آن، به خاطر اندازه عظیم و فراوانی بازوهای گزنده، قابل خوردن نیستند.
برخورد انسان با عروس دریایی یال شیری میتواند باعث درد موقت و قرمزی موضعی پوست بشود. در صورت تماس با تعداد زیادی از بازوها، مراقبتهای ویژه پزشکی توصیه میشود. بر اساس مشاهدات، نیش این موجود برای انسان کشنده نیست، اما در صورت برخورد غواصان با آن در آبهای عمیق، نیش آن میتواند باعث شوک دادن به غواص و غرق شدن او بشود.
بر اساس گزارشهای خبری، در ژوئیه سال 2010 حدود 150 نفر که برای شنا کردن و موجسواری به سواحل ایالت نیوهمپشایر آمریکا رفته بودند، در برخورد با بقایای بیشمار یک عروس دریایی یال شیری متلاشیشده گزیده شدند. دانشمندان میگویند از آنجایی که این جانوری عظیم است، تمام آن بقایا به احتمال زیاد متعلق به یک عروس دریایی بوده است.
عروس دریایی یال شیری یک حضور چشمگیر هم در عالم ادبیات دارد. در داستان کوتاه «ماجرای یال شیر» از مجموعه داستانهای کارآگاهی شرلوک هلمز، یک استاد دانشگاه در حال شنا کردن میمیرد، و پیش از مردن فریاد میزند: «یال شیر!» ابتدا سوءظن متوجه رقیب عشقی این استاد میشود، اما کارآگاه بزرگ در آخر داستان کشف میکند که عروس دریایی عظیمالجثه عامل این قتل بوده است.
+6
رأی دهید
-1
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.