مصرف برنج سفید بسیار رایجتر از برنج قهوهای است زیرا ماندگاری طولانیتری دارد. با این حال، برنج سفید عاری از بسیاری ریزمغذیهاست و افراط در مصرف آن، خطر ابتلا به دیابت را افزایش میدهد.
بهگزارش بیزینس اینسایدر؛ در حالی که بیشتر کالری برنج سفید و قهوهای از کربوهیدراتها تامین میشود، برنج سفید دارای شاخص گلیسمی بالاتری نسبت به برنج قهوهای است. این بدان معناست که یک وعده برنج سفید باعث افزایش سریعتر قند خون میشود، که بهگفته متخصصان دانشکده پزشکی هاروارد، تقریباً همان تاثیر خوردن شکر خالص را دارد.
برنج سفید و قهوهای گونههای متفاوتی نیستند. تنها تفاوتشان در این است که برنج قهوهای دو قسمت مشخص دارد که برنج سفید فاقد آن است. سبوس و جوانه. یکی از نکات منفی این است که چربی موجود در سبوس و جوانه باعث میشود برنج قهوهای زودتر از برنج سفید فاسد شود. میانگین ماندگاری برنج قهوهای حدود شش ماه است.
در مقابل، برنج سفید همان چیزی است که پس از صیقل دادن دانه و حذف سبوس و جوانه باقی میماند. این کار باعث میشود برنج سفید سریعتر پخته شود و ماندگاری بیشتری داشته باشد. البته طی این فرایند، بسیاری از مواد مغذی برنج از بین خواهد رفت.
الیزابت رایان، متخصص تغذیه و محقق دانشگاه ایالتی کلرادو میگوید: وقتی سبوس و جوانه برنج را حذف میکنید، این مواد مغذی را نیز از بین بردهاید: کلسیم که برای سلامت دندانها و استخوانها مهم است. چربیهای غیراشباع سالم که برای سلامت قلب و عروق مهم هستند. فسفر، که با کلسیم همکاری میکند تا استخوانها و دندانهای قوی را تشکیل دهد. ویتامینهای B1 (تیامین) و B3 (نیاسین) که به عملکرد صحیح سیستم عصبی کمک میکند. پروتئین که به عضلهسازی کمک میکند و برای رشد و تکامل ضروری است. منیزیم که برای عملکرد صحیح عصبی، در میان بسیاری از فواید دیگر مهم است.
تحقیقات رایان نشان داده است که مواد مغذی موجود در سبوس برنج میتواند به محافظت در برابر سرطان روده بزرگ کمک کند. سبوس، برنج قهوهای را غنی از ترکیباتی به نام فیتوکمیکالها میکند که خواص آنتیاکسیدانی و ضدالتهابی دارند.
همچنین برنج قهوهای فیبر و پروتئین محلول و نامحلول بیشتری نسبت به برنج سفید دارد. این فیبر یک پریبیوتیک خوب است، به این معنی که به تغذیه میکروبیوم روده سالم کمک میکند.