برنامه ناسا برای فرستادن فضانورد به سیاره مشتری یا قمرهای زحل تا ۸۰ سال دیگر

بی بی سی :جهش بزرگ بعدی انسان؟ شاید قمر‌های زحل یا سیاره مشتری باشد.

اگر همه‌چیز مطابق برنامه پیش می‌رود، در پایان سال ۲۰۲۴ انسان‌ می‌تواند برای اولین بار پس از ۵۰ سال قدم بر کره ماه بگذارد.

مأموریت ناسا که برنامه فضایی آرتمیس نام دارد اولین مأموریت با سرنشین از زمان آپولو ۱۷ است که در سال ۱۹۷۲ بر سطح ماه فرود آمد.

آرتمیس اولین گام برای مأموریت‌های آینده به سیاره مریخ است، بنابر آخرین اطلاعات تا پایان قرن حاضر انسان قصد دارد به جاهای دور‌تری در فضا هم سفر کند.

این پژوهش که تیم ناسا در آزمایشگاه پیش‌رانش جت (جی‌پی‌ال) روی آن کار می‌کند اعلام کرده است که سفر به قمر‌های سیاره مشتری و مریخ پیش از شروع قرن ۲۲ انجام خواهد شد.
یک گزارش ناسا توصیه می‌کند که انسان‌ها باید اروپا، یکی از قمرهای مشتری را به عنوان مقصد احتمالی برای مأموریت فضایی دهه‌های آینده انتخاب کننددر گزارش ناسا آمده است که انسان تا ۸۰ سال دیگر می‌تواند اروپا، یکی از قمر‌های مشتری را به عنوان یکی از مقصد‌های مأموریت‌ با ‌سرنشین در‌نظر بگیرد.

آنها می‌گویند قمر‌های تیتان و انسلادوس که به دور سیاره زحل می‌گردند و قمر‌های اروپا و کالیستو که به دور سیاره مشتری می‌گردند هدف اکتشافات فضایی ۸۰ سال آینده خواهند بود.

برای مأموریت‌های فضایی به سیاره مشتری و زحل باید در نظر داشت که این دو سیاره غول‌های گازی هستند و با شرایطی که دارند حتی با فناوری‌های پیشرفته ارسال سرنشین و فضا‌نورد حتی در مأموریت‌های آینده دشوار است.

علاوه بر آن در این گزارش آمده است که قرن ۲۳، قرن سفر‌های فضایی با‌ سرنشین به فضا‌های دوردست و فرا‌خورشیدی است، سیاره‌هایی که همانند زمین و سیاره‌های دیگر منظومه شمسی گرد ستاره‌های دور‌دست می‌گردند.

در این گزارش می‌خوانیم برای مأموریت‌های فضایی به کهکشان‌های دیگر که چندین سال نوری با ما فاصله دارند شاید ناچار باشیم ۴۰۰ سال دیگر یعنی تا پایان قرن ۲۴ صبر کنیم.

این تحقیق که عنوان جذاب "اجتناب از فیلتر بزرگ: بازه زمانی پیش بینی شده برای گسترش انسان در خارج از جهان" را دارد ، ۶۰ سال اخیر سفرهای فضایی بشر را تحت عنوان "عصر فضا" مورد بررسی قرار داده است.

این پژوهش که عنوان جذاب "عبور از فیلتر بزرگ: برنامه زمانی پیش‌بینی‌شده برای اکتشافات انسان در جهان بی‌انتها" را دارد، ۶۰ سال سفر‌های فضایی اخیر انسان بررسی کرده است.

می‌بینیم که فناوری از زمانی که روسیه اولین کاوشگر به نام اسپوتنیک ـ ۱ را به مدار زمین فرستاد چقدر پیشرفت کرده است و دانشمندان حالا می‌توانند برنامه‌های سفر فضایی صد‌ها سال آینده را پیش‌بینی کنند.

هر چند در این گزارش هم هشدار داده شده است که سفر به جهان‌های دور‌دست فقط در‌صورتی امکان دارد که انسان‌ها بتوانند جلوی فاجعه‌هایی که روی زمین در جریان است بگیرند، مانند فاجعه‌هایی که بر اثر دگرگونی‌های اقلیمی در سراسر جهان اتفاق می‌افتد.

این رویداد‌های احتمالی که اختر‌شناسان آن را "فیلتر بزرگ" می‌نامند شامل رویداد‌هایی مثل جنگ‌ها و حتی همه‌گیری‌ها می‌شود، رویداد‌هایی که به طور آشکاری بر پیشرفت انسان در آینده اثر خواهند گذاشت.
در این گزارش آمده است که در چند‌صد‌سال آینده دور شدن از زمین "برای بقای طولانی‌مدت نسل بشر حیاتی و مهم است".

در این متن با فهرست کردن کارهایی که باید انجام شود آمده است که انسان‌ها برای رسیدن به ستاره‌ها و سیاره‌های دور‌دست در کهکشان باید بتوانند با سرعت نور یا نزدیک به سرعت نور سفر کنند.

اما اکنون و در ۸۰ سال باقیمانده از این قرن، پژوهشگران می‌گویند هدف باید منظومه شمسی باشد با سیاره‌ها و قمر‌های فراوانی که دارد. "برای فضانوردان که می‌خواهند در فضا‌های دوردست به اکتشاف و ماجراجویی بپردازند بهتر است در قرن ۲۱ از منظومه شمسی شروع کنند".
برنامه تخمینی سفر‌های فضایی: