چرا صحبتهای «علی اف» تا این حد ستیزه جویانه شد؟

«انتخاب» / سجاد کامروا: الهام علی اف، رئیس جمهور آذربایجان اخیرا در گفت و گو با یک رسانه ترکیه ای درباره ادعای ورود ۶۰ کامیون ایرانی به منطقه قره باغ در تابستان امسال گفته است که «این اولین باری نیست که کامیون‌های ایرانی به صورت غیرقانونی به منطقه قره باغ سفر می‌کنند. این چیزی است که به طور مداوم در جریان دوران اشغال [قره باغ توسط ارمنستان] رخ می‌داده است». 
 
او گفته است: «ما اطلاعاتی داشتیم اما قطعاً مثل زمان حال، اطلاعاتمان واضح نبود. با توجه به این موضوع، ما از کانال‌های مختلف نارضایتی خود را از عبور غیرقانونی ابراز داشتیم اما این رویه ادامه داشت».
 
علی‌اف همچنین گفت که در صورتی که ورود کامیون‌های ایران به قره باغ ادامه پیدا کند، باید مالیات پرداخت کنند.
 
علی اف همچنین در خصوص رزمایش‌ نظامی ایران در مرز جمهوری آذربایجان اظهارنظر کرد و گفت: «این یک رویداد بسیار تعجب‌آور است. هرکشوری می‌تواند هرگونه رزمایش نظامی را در قلمرو خود انجام دهد. این حق حاکمیتی آن‌ها است اما چرا حالا و چرا در مرز ما؟ چرا زمانی که ارامنه در جبرائیل، فضولی و زنگلان بودند، چنین رزمایش‌هایی در کار نبود؟ چرا پس از آزادسازی این زمین‌ها پس از سی سال اشغال برگزار می‌شود؟»
 
این اظهارات با واکنش مقام های ایرانی روبرو شده است. سعید خطیب زاده سخنگوی وزارت امور خارجه در واکنش به اظهارات الهام علی اف، گفته است:در حالیکه روابط خوب و محترمانه‌‌ای میان دو کشور وجود دارد و مسیرهای معمول ارتباطات میان دوطرف در بالاترین سطح وجود دارد، بیان آن به این شیوه مایه تعجب است.
 
او افزود ه است: در این زمینه و موضوعات دیگر مرتبط با آن، در دیدار دو وزیر امور خارجه در حاشیه نشست اخیر مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، رایزنی های جدی و دقیقی صورت گرفت و توافق شد در یک بستر مناسب این گفت‌وگو ها ادامه پیدا کند. او گفت: جمهوری اسلامی ایران همواره مخالفت خود با هرگونه اشغال سرزمینی را اعلام داشته و بر لزوم احترام به تمامیت ارضی کشورها و مرزهای شناخته شده بین المللی تاکید کرده است. ضمن آنکه رعایت حسن همسایگی و همجواری از مهمترین موضوعاتی است که انتظار می رود از سوی همه همسایگان مورد توجه قرار گیرد.
 
خطیب زاده افزود: مانور انجام شده ازسوی کشورمان در مناطق مرزی شمال‌غرب یک موضوع حاکمیتی است و برای آرامش و ثبات کل منطقه انجام می شود. البته روشن است که جمهوری اسلامی ایران، حضور هرچند نمایشی رژیم صهیونیستی در نزدیکی مرزهای خود را تحمل نخواهد کرد و دراین رابطه هر اقدامی را که برای امنیت ملی خود لازم بداند انجام خواهد داد.
 
اما ماجرا چیست؟ شاید بهتر باشد موضوع را از موقعیت سرزمینی کشور آذربایجان آغاز کنیم.

 
(نقشه بالا) موقعیت نخجوان، بخشی از جمهوری آذربایجان که از سرزمین اصلی جداست اما با ترکیه و ایران مرز مشترک داردسرزمینی دو تکهخاک جمهوری آذربایجان دو تکه است. به جز سرزمین اصلی، بخشی از این کشور به نام جمهوری خودمختار نخجوان نیز وجود دارد که حدود 5300 کیلیومتر مربع مساحت و 450 هزار نفر جمعیت دارد. نخجوان به وسلیه بخشی از خاک ارمنستان از سرزمین اصلی آذربایجان جدا شده است. 
 
این منطقه 163 کیلیومتر با ایران و 224 کیلومتر با ارمنستان و 12 کیلومتر هم با ترکیه مرز مشترک دارد. 
 
یکی از دغدغه های اصلی جمهوری آذربایجان در تمام سال های بعد از استقلال آن، باز کردن مسیرهای ارتباطی با نخجوان به ویژه مسیر زمینی بوده است.
 
قره باغ و روابط خصمانه با ارمنستانجمهوری آذربایجان و ارمنستان از زمان استقلال خود در اوایل دهه 1990 با یکدیگر در دشمنی بوده اند. دلیل این موضوع اختلاف نظر دو طرف بر سر منطقه قره باغ بوده است. قره باغ در دنیا بخشی از جمهوری آذربایجان تلقی می شود اما از زمان استقلال جمهوری های شوروی، ارمنستان بر این منطقه تسلط داشته است.
 
نتیجه آنکه حکومتی ارمنی در این منطقه با حمایت ارمنستان تشکیل شده بود؛ حکومتی که البته کشورهای دنیا و سازمان های بین المللی آن را به رسمیت نشناخته بودند اما مورد حمایت ارمنستان بوده است.
 
آذربایجان و ارمنستان چندین بار در سه دهه گذشته بر سر این منطقه با یکدیگر وارد جنگ شده بودند.
 
جنگ 44 روزهسال گذشته آخرین جنگ میان دو طرف درگرفت و در آن آذربایجان برخلاف دفعات پیشین توانست بخش های زیادی از قره باغ را از ارمنستان پس بگیرد.
 
حواشی اخیر که رییس جمهور آذربایجان با اظهارات اخیرش بار دیگر بر آن دامن زده، در واقع از نتایج جنگ سال گذشته است. اما ماجرا چیست؟
 
امتیازی که از ایران گرفته شدتا پیش از جنگ سال گذشته، آذربایجان برای ارتباط زمینی با نخجوان از خاک ایران استفاده می کرد. زیرا به دلیل روابط خصمانه با ارمنستان راه دیگری برای ارتباط با این بخش از کشورش را نداشت. 
 
با توافقی که بعد از جنگ میان آذربایجان و ارمنستان انجام شد، مسیر زمینی ارتباط نخجوان با سرزمین اصلی آذربایجان با وساطت روسیه به خود باکو رسید. به بیان ساده تر، امتیاز که ایران در برقراری ارتباط میان این دو بخش همسایه شمالی اش داشت، از میان رفت.
 
ماجرای کامیون هااز سوی دیگر، با تسلط آذربایجان بر جاده ارتباطی مورد اشاره، عملا ارتباط ایران و ارمنستان نیز تحت تاثیر قرار گرفته است. حالا نیروهای جمهوری آذربایجان جلوی تردد آزادانه کامیون های ایرانی را گرفته و بابت این رفت و آمد حق ترانزیت طلب می کنند. 
 
مبلغ این حق ترانزیت نیز 130 دلار است.با بیانی دقیق تر، از مسیر حدود 400 کیلومتری مرز نوردوز - بین ایران و ارمنستان - تا ایروان، پایتخت ارمنستان، برای 16 کیلومتر آن کشور آذربایجان ادعای مالکیت دارد و کامیون‌های ایرانی که از مسیر عبور می‌کنند را ملزم به پرداخت عوارضی و حقوق ورودی کرده‌ است و در برخی از موارد کامیون‌ها در صف چند ساعته تفتیش و بازرسی بار معطل می‌مانند.
 
البته ارمنستان یک مسیر جایزین برای این جاده هم دارد اما این مسیر هنوز زیرساخت لازم برای عبور همه تریلی ها از آن را ندارد.
 
(نقشه بالا) جاده ارتباطی ایران - ارمنستان که بخشی از آن جاده گوریس - کاپان است و اکنون بخشی از این جاده [بخش مشخص شده در کادر قرمز] به دست آذربایجان افتادهجاده گوریس - کاپانجاده گوریس - کاپان که این روزها نام آن زیاد شنیده می شود، این دو شهر ارمنستان را به هم وصل می کند. این جاده 80 کیلومتری در واقع بخشی از جاده ای است که ایران را به پایتخت ارمنستان وصل می کند. 
 
این جاده قبل از جنگ سال گذشته، کاملا در اختیار ارمنستان بود اما اکنون 16 کیلومتر آن در محدوده سرزمینی آذربایجان قرار گرفته است. 
 
در واقع اکنون این جاده از شهر گوریس در ارمنستان آغاز می شود و در ادامه وارد خاک آذربایجان  می شود و پس از 16 کیلومتر دوباره وارد خاک ارمنستان شده و به شهر کاپان می رسد.
 
بازداشت دو راننده ایرانی
 
چنانچه گفته شد آذربایجان برای گذر کامیون های ایرانی از بخشی از جاده گوریس کاپان 130 دلار حق ترانزیت طللب می کند. اخیرا 60 کامیون ایرانی از این مسیر گذشته اند که با نیروهای آذربایجانی مواجه شده اند.
 
دو نفر از آنها نیز توسط باکو دستگیر شدند که بلافاصله با واکنش مقام های ایرانی مواجه شد. تهران از باکو خواست بی درنگ این رانندگان را آزاد کند.
 
با وجود این، ماجرای تنش اخیر کمی پیچیده تر از یک مسیر ترانزیتی است و به بخش هایی از یک استان در کشور ارمنستان مربوط است.
 (نقشه بالا) موقعیت استان سیونیک ارمنستان که 44 کیلومتر با ایران مرز مشترک دارداستان سیونیکمرز ایران و ارمنستان 44 کیلومتر است. تمام این مرز در محدوده استان سیونیک در ارمنستان قرار دارد. استان سیونیک هم با ایران مرز مشترک دارد و هم با سرزمین اصلی آذربایجان و هم با نخجوان.
 
این استان بیش از 4500 کیلومتر مربع مساحت دارد؛ یعنی مساحتش فقط اندکی از نخجوان کمتر است. 
 
ادعای باکو درمورد استان سیونیکبرخی اخبار غیررسمی از تلاش باکو برای تسلط بر استان سیونیک با حمایت ترکیه حکایت دارد. این اخبار می گویند آذربایجان می خواهد با کمک ترکیه این استان را از چنگ ارمنستان درآورده و ارتباط زمینی خود با نخجوان را کاملا به کنترل خود درآورد.
 
اگر چنین اتفاقی رخ دهد، عملا مرز ایران و ارمنستان به طور کامل از میان خواهد رفت؛ موضوعی که مقام های ایران بارها بدان اشاره کرده و با آن مخالفت کرده اند.
 
اهمیت استراتژیک سیونیک چیست؟همان گونه که تشریح شد، استان سیونیک در واقع تنها استان مرزی ارمنستان با ایران است. در نتیجه این استان دروازه ایران به ارمنستان و از آنجا به سایر نقاط قفقاز و در نهایت اروپای شرقی به شمار می رود.
 
در واقع اگر این استان به کنترل آذربایجان درآید، عملا ارتباط زمینی ایران با اروپا از طریق ارمنستان به طور کامل قطع خواهد شد و هرگونه ارتباط زمینی ایران با اروپا صرفا از طریق آذربایجان یا ترکیه میسر خواهد بود.
 
وسوسه باکوباکو به طور رسمی ادعایی در خصوص مالکیت بر استان سیونیک ارمنستان نکرده اما واقعیت آن است که پس از جنگ قره باغ تلاش زیادی کرد تا ارتباط زمینی سرزمین اصلی خود با نخجوان را برقرار کند.
 
در موافقتنامه پایان جنگ بین باکو، ایروان و مسکو آمده است که «تمامی محورهای مواصلاتی اقتصادی و حمل و نقل در منطقه رفع انسداد شده‌اند. جمهوری‌ ارمنستان به منظور سازمان‌دهی تردد بدون مانع شهروندان، خودروها و کالاها در هر دو جهت، ارتباطات حمل و نقلی بین مناطق غربی جمهوری آذربایجان و جمهوری خودمختار نخجوان را فراهم می‌کند. کنترل ارتباطات حمل و نقلی تحت کنترل سرویس خدمات مرزی FSB روسیه خواهد بود.»
 
همچنین بر اساس همین توافق، «با توافق طرفین، ساخت محورهای حمل و نقل جدید برای متصل کردن جمهوری خودمختار نخجوان به مناطق غربی آذربایجان انجام خواهد شد.»
 
به بیان ساده تر، ارتباط زمینی آذربایجان و نخجوان در این توافق تضمین شده اما کنترل این راه های ارتباطی به روسیه سپرده شده است.
 
اگرچه در این توافق آتش بس هیچ حرفی از تسلط آذربایجان بر سیونیک به میان نیامده اما تضمین ارتباط سرزمین اصلی آذربایجان با نخجوان می تواند طمع آذربایجان برای تسلط بر این استان را برانگیزد.
 
آیا آذربایجان گامی برای اشغال سیونیک برداشته؟اخبار جسته و گریخته حکایت از آن دارد که باکو بخشی از نیروهایش را به استان سیونیک ارمنستان هم فرستاده.
 
علی سقاییان، سفیر پیشین ایران در ارمنستان در این باره گفته است: ادعای آذربایجان در خصوص کامیون‌های ایرانی که در منطقه تردد می کنند، بیش از هر چیز نقص در توافق سه‌جانبه آتش‌بس جنگ ۲۰۲۰ قره‌باغ میان باکو و ایروان با وساطت مسکو است. در بند نهم این توافقنامه وضعیت قره‌باغ به صورت کامل مبهم نگه داشته‌ شده است و نیروهای حافظ صلح روسی در آنجا مستقر هستند. الان مشخص نیست که این منطقه تحت حاکمیت ارمنستان است یا تحویل جمهوری آذربایجان شده است. این مساله باعث شده است که باکو مدعی شود بخشی از قره‌باغ اشغالی در استان سیونیک واقع شده است.
 
او همچنین تاکید کرده است که «همین چند هفته پیش هم تعدادی از نیروهای نظامی جمهوری آذربایجان وارد بخشی از استان سیونیک شدند، ارمنستان هیچ مقاومتی نکرد. باکو مدعی است که این پیشروی های اخیر آزاد کردن بخش‌هایی از خاک جمهوری آذربایجان است. باکو مدعی است که عبور کامیون‌های ما از این مسیر که نزدیک به ۲۰ کیلومتر از جاده از محل تحت تصرف باکو عبور می کند، باید عوارض عبور از خاک آذربایجان پرداخت کنند. باکو همچنین مدعی است که در دوران اشغال قره‌باغ هم، کامیون‌های ایرانی بدون اجازه جمهوری آذربایجان به قره‌باغ تردد داشتند. از آنجا که ارمنستان هیچ واکنشی به این پیشروی های نظامی جمهوری آذربایجان نشان نمی دهد، حالا باکو مدعی شده و به خودش حق داده است تا از کامیون‌ها و اتوبوس‌های ایرانی عوارض تردد در رفت و برگشت دریافت کند.»
(نقشه بالا) محل تقریبی کردیدوری که سرزمین اصلی آذربایجان را به نخجوان وصل می کند و در صورتی که به تسلط باکو درآید، مرز ایران و ارمنستان را تخت تاثیر قرار خواهد داد کریدور زنگیلان کریدور زنگیلان در واقع همان کریدوری است که قرار است سرزمین اصلی آذربایجان را به نخجوان وصل کند؛ اتصالی که این نگرانی را به وجود آورده که ممکن است عملا مرزهای ایران و ارمنستان را از بین ببرد.
 
واقعیت آن است که مفاد توافق آتش بس دو طرف می گوید جمهوری آذربایجان که بر بخش های جنوبی قره‌باغ نظیر شوشا، منطقه فضولی، زنگیلان و جبرائیل در کنار رود ارس و در مرز با ایران تسلط یافته، تداوم حضور خواهد داشت و در سایر مناطق هم حاکمیت به تدریج و طی بازه زمانی پنج ساله در اختیار جمهوری آذربایجان قرار خواهد گرفت.
 
اما در عین حال جمهوری آذربایجان حاضر شده دالان لاچین در قره‌باغ کماکان به روی ایروان به خانکندی باز باشد و بزرگراهی بزرگ هم برای این مسیر احداث شود. در برابر، این موضوع هم پیشنهاد شده که از داخل ارمنستان و اختصاصا شهر کاپان در جنوب ارمنستان یک خط ارتباطی میان باکو و نخجوان برقرار شود. این خط ارتباطی از شهر تازه آزاد شده زنگیلان در جنوب قره‌باغ آغاز و از کاپان به نخجوان خواهد رسید.
 
این جاده همان کریدوری است که به کریدور زنگیلان معروف شده و اگر به طور کامل تحت اختیار آذربایجان باشد - که البته بر اساس توافق آتش بس این گونه نیست - مرز ایران و مارمنستان را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
 
نقش ترکیه و اسرائیلترکیه از گذشته بر اتحاد با آذربایجان تاکید داشته است. با تحولات اخیر و پیروزی باکودر جنگ و امتیازاتی که گرفت، حالا چشم آنکار به مسیر زمینی گسترده تر با آذربایجان است. 
 
ترکیه 12 کیلومتر با نخجوان مرز مشترک دارد. اگر استان سیونیک ارمنستان به آذربایجام ملحق شود، عملا راه زمینی ترکیه به آذربایجان و دریای خزر هم باز خواهد شد.
 
اسرائیل هم نقش پررنگی در این ماجرا دارد. اسرائیل ارتباطات گسترده ای با باکو دارد. تقریبا 40 درصد تسلیحات آذربایجان را تل آویو تامین می کند. اسرائیل همچنین از نفوذ خود در واشنگتن به نفع باکو بهره می گیرد. در مقابل، آنچه تل آویو از آذربایجان می خواهد، حضور در مرزهای ایران است. از نگاه اسرائیل این حضور باید به گونه ای باشد که تل آویو بتواند اطلاعات حساس و مورد نیاز خود از ایران را با استفاده از جاسوسی به دست آورد. ابعاد این حضور البته گسترده تر هم شده و اخبار غیررسمی می گوید شمار نیروهای امنیتی اسرائیل در آذربایجان بین ۵۰۰ تا یک‌هزار نفر است.
 
موضع ایران ایران بارها و بارها از سال گذشته تاکنون تاکید کرده است که هیچ گونه تغییری در مرزها را نخواهد پذیرفت. تنش های اخیر نیز باعث شده تا ایران بخشی از تجهزات نظامی خود را به مرزهای شمال غربی اعزام کند. ایران همچنین برگزای یک رزمایش در این منطقه را نیز برنامه ریزی کرده است.
+68
رأی دهید
-4

  • قدیمی ترین ها
  • جدیدترین ها
  • بهترین ها
  • بدترین ها
  • دیدگاه خوانندگان
    ۴۸
    حمید اندیشه - لندن، انگلستان

    با شاخ و شونه کشیدن که مساله پیچیده تر هم میشه؛راهش فقط دیپلماسیه؛اسرائیل ستیزی هم هی فرو نکنین تو داستان و بدترش نکنین؛ملت خسته و دردمندن از این دشمنی و کینه ورزی!..
    147
    55
    شنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۰ - ۰۹:۵۹
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۶۴
    zarduscht1 - فرانکفورت، آلمان

    سخن علی‌ آف ستیزه جویانه نیست. کشور مستقل. اختلاف با ارمنستان نتیجه سیاست استالین. که در میان یک ملیت.یک ملیت دیگر آورد. نه تنها اینجا. بلکه .در قرقیزستان .تاجیکستان.گرجستان. باید هر دوتا مثل بچه آدم نشینند.و اختلاف خود را حل کنند.این جنگ‌ها مرزی .بعد از جنگ دوم. در اروپا هم وجود داشت. الزاس و لرنس در فرانسه. بلژیک و هلند. اتریش و آلمان.مثل بچه آدم نشستند. یک مقدار این‌ها گذشت کردند. یک مقدار آنها. بهانه دست پان ترکیست ها. ارمنی‌ها ناسیونالسیت. پان فارس‌ها مرید ریش ندهیم. به اندازه کافی‌. دیوانه در هر سه طرف وجود دارد. که منتظر یک جرقه هستند.تا با غمه .شمشیر .زنجیر به جان هم افتند. برنده کیست؟ شیخ علی‌. تا مثل دوران جنگ ایران و عراق.دوباره به قتل عام ایرانی‌‌ها پردازد. آذربایجان مال ما نیست. همانگونه که عراق.سوریه. لبنان مال ما نیست. بودند.ولی در آن زمان .شیخ علی‌ دیگری بود. با نام فتعلی شاه. آذربایجان خودمان مال ما است.دشمن اصلی‌ ما .نه رجب است. نه علی‌ آف. دشمن ما در جماران نشسته. اول ۱ میلیون و ۶۴۸ هزار کیلومتر خود را آباد کنیم. ۱۰۰ کیلومتر آذربایجان پیشکش ریش آقا
    140
    29
    شنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۰ - ۱۰:۵۶
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۵۳
    رزم جو - لوس انجلس، ایالات متحده امریکا

    پشت این قصه شک نکنید اسرائیل و ترکیه هستن، روشون زیاد شده چون فکر میکنن ایران به خاطر تحریم‌ها صعیف شده و مردم از لحاظ اقتصادی در فشارن میتونن هر غلطی بخوان با ایران بکنن.
    25
    152
    شنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۰ - ۱۱:۰۵
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۶۴
    zarduscht1 - فرانکفورت، آلمان

    ضمنا سیاست علی‌ آف در مقابل ارمنستان تعید نمی‌‌کنم. باید از پان ترکیست‌ها فاصله و کوشش .صلح دوستانه اختلاف را حل کنند. این سیاست آخوند‌ها بود. که علی‌ آف را به دامن رجب انداخت. در اینجا که کمبود. پهلوی را درک می‌‌کنیم. یک ایران پر قدرت. در منطقه. بی‌ طرف. چه اثری در منطقه می‌‌داشت. هر کجا پا می‌‌گذاشت. همه سکوت و آرام. همین پادشاه عمان سلطان قابوس را مجبور .که با چریک‌ها خود پای مذاکره نشیند. جهبه پولیساریو.به پای میز مذاکره آورد. کرد‌ها عراق را آرام کرد. رابطه نزدیک با اسراهیل. ولی پیامش به کارتر. من پدر خوانده اسراهیل نیستم.خاک بر سرتان. چپی‌ها و ملی‌ مذهبی ها.که حاضرید. امروز با شیخ علی‌ به بستر روید. و فکر می‌‌کنید. ایران دوستی‌ است. این ناسیونالیست نیست. این خریت است. دست کم علی‌ آف می‌‌داند. که دوست .که دشمن است. و بدون واهمه از اسراهیل کمک می‌‌گیرد.و شما.؟ نصف خلقی .فلسطینی. نیمی دیگر ناسیونالسیت نمونه شیخ علی‌. شتر گاو پلنگ
    138
    28
    شنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۰ - ۱۱:۱۰
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۳۶
    dannni - سوئد، سوئد

    عجب فقط من در تعجب هستم جرا نیروهای نظامی ایران دست تو دست گداشتن چرا استان سیونیک تصرف نمیکنه قبل از جمهوری آذربایجان جون ارمنستان از خدا شون هست ایران استان سیونک تصرف کنه کار دو ساعت است برای ارتش و سپاه بابا عجله کنید و این استان تصرف کنید لااقل یک انگشت از بازو جدا شده ایران برگرده به تن وطن
    21
    127
    شنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۰ - ۱۱:۱۱
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۳۶
    dannni - سوئد، سوئد

    آخرین خبر احتمال داره ایران قرباغ و نخجوان رو تصرف کنه چون اعضای امنیت مجلس شورا پشت درهای بسته این پیشنهاد به سپاه و ارتش دادن خوشحال پشوید ملت ایران
    15
    125
    شنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۰ - ۱۱:۱۳
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۲۵
    romano - تهران، ایران

    [::حمید اندیشه - لندن، انگلستان::]. زمان شاه هم همین لیبرال اندیشیها خاک ایران را بباد داد و الان بحرین شاخ شده. فکر میکنید چرا انگلیس و اسپانیا سر جبل الطارق یا چین و هند سر تبت یا هند پاکستان سر کشمیر مجادله میکنند داستان اینه که احمق نیستند اگر ادعای ارضی رو برداری طرف دو برابر میخواد منتها فرقش اینه که خاورمیانه دایه های مهربون تر از مادر 20000 کیلومتر اونطرفتر بخاطر ذخایر طبیعیش داره. لعنت بر رژیم ایران ولی بخدا خیلی کودکانه و احمقانه است فکر کنیم در تمام خرابکاریهای دنیا و خاورمیانه ایران دست داره. پاکستان بمب اتم داره ولی چرا رو ایران زوم کردن. در سفارت قصابی باز کردن. مشکل ملا ها یکطرف ولی ایران 80 میلیونی خاک داره و باید در زمان ملا با مغول اسکندر تمامیتش حفظ بشه. خیالتون تخت با ملا بی ملا کلنگ تیکه تیکه کردن ایران رو یک قرنه زدن و داستان از زمان پدر شاه فقید شروع شد. کمی عمیق فکر کنید. بالاخره وقتی ایران با اینهمه کشور اوباش و اتمی و یک رژیم اوباشتر در درون محاصره شده یک آپگرید تسلیحاتی میخواد. چقدر ما ساده و احساساتی هستیم.
    7
    113
    شنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۰ - ۱۲:۴۶
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۹
    kurosh-h - گوتنبرگ، سوئد

    از قدیم گفتند ، چاه نکن بهر کسی اول خودت ، دوم کسی ، ایران اسلامی راه اسراییل ستیزی را گزینه کرد ، و از طریق حزب الله در لبنان ، حماس در فلسطین ، و سوریه خودش را به مرزهای اسراییل برای تحریک و خرابکاری نزدیک کرد ، اسراییل هم دست رو دست نگذاشته و با خردمندی جمهوری آذربایجان ، امارات متحده عربی ، عربستان و اخیرا بحرین را متحد خود کرده ، از طرفی با اقلیم کردستان در عراق هم پنهانی در تماس برای حمایت است ، جمهوری منحوس و منفور اسلامی که در انزوای مطلق است به ماتحت امارات اسلامی طالبان افتاده تا شاید چیزی عایدش شود ، غافل از اینکه آنها هم با دو تا شماره از پشت به کشور شیعه خنجر خواهند زد ، دیگه فقط سید علی مونده با حوضش
    120
    26
    شنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۰ - ۱۳:۰۷
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۹
    kurosh-h - گوتنبرگ، سوئد

    سیاست به کنار ، با یک نگاه به عکس بالا مشخصه که آذربایجان چه نوع کشوری برای دختران و زنان کشورش در نظر دارد ، و از طرفی بتدریج بخش عظیمی از هموطنان آذری عزیزمان رویای زندگی خودشان را کشور شمالی میبندند ، احساسات به مانند عشق قابل کنترل نیست ، وقتی یک کشتی گیر مثلا اردبیلی حتی پول خرید مرغ نداره ، و بعد از یک دوره ۵-۱۰ ساله در رقابت ورزشی بازنشسته حساب میشه ، اما همزبان خودش در رفاه در باکو بسر میبرد ، این جوان چه احساسی پیدا خواهد کرد ،
    118
    18
    شنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۰ - ۱۳:۱۸
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۶۴
    zarduscht1 - فرانکفورت، آلمان

    [::dannni - سوئد، سوئد::]. اگر ......اسلام دارید. حمله کنید و بگیرید. منتظر چه هستید.؟ یا مثل جریان اسراهیل باید ۴۲ سال منتظر شد؟ حمله کنید. خواهید دید.ارباب شما پوتین. چگونه شرت آقا شما را پاهین می‌‌کشد. ایران با داشتن وطن پرستانی مثل شما. محتاج دشمن نیست. سگی که زیاد پارس می‌‌کند. گاز نمی‌‌گیرد. ۴۲ سال با اسراهیل تجربه کردیم
    71
    8
    شنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۰ - ۱۳:۳۰
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۹۳
    جنابِ سروان - مونرآل، کانادا

    [::zarduscht1 - فرانکفورت، آلمان::]. چه دل خجسته ای داری قنبرجان که طومار مینویسی هاهاها هیچکسی هم تو جماران نیست یعنی یه دهسالی هست که کسی توجماران نیست خیلی از دنیا عقبی نکنه جزو اصحاب کهف باشی که هنوز خواب مونده؟هاهاها
    14
    63
    شنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۰ - ۱۴:۰۲
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۶۴
    zarduscht1 - فرانکفورت، آلمان

    دوباره گردان بسیجی را ماموریت دادی؟حمله و منفی؟ ‌ها ها ها. فکر می‌‌کنی‌ با این کارها آقات بهتر می‌‌شود.؟ چرا تو هستی. شیره منقل آقا را پس چه کسی‌ چاق کند.؟‌ها ها ها
    70
    7
    شنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۰ - ۱۶:۵۲
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۹
    kurosh-h - گوتنبرگ، سوئد

    [::romano - تهران، ایران::]. گرامی . جمهوری اسلامی از آغاز و با شعار حزب فقط حزب الله و با آرمان صدور انقلاب وشیعه کردن منطقه و نابودی اسراییل دنیا را به آشوب کشید . آیا منافع ملی حکم میکرد که اول سفارت امریکا و بعد ها عربستان و انگلیس را اشغال کند . ایا منافع ملی حکم میکرد که در ارژانتین در مرکز یهودیان بمب گزاری کند . .خیر این ارازل فقط منافع شیعه نوع مرتجع را میبینند . خمینی صادقانه گفت ما ملیگرایی را ضد اسلام عزیز میبینیم.
    39
    9
    شنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۰ - ۱۸:۵۳
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۹
    kurosh-h - گوتنبرگ، سوئد
    [::zarduscht1 - فرانکفورت، آلمان::]. گرامی . بسیجی ها باز مشغول گرد و خاک کردن شدند
    24
    5
    شنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۰ - ۱۹:۳۸
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    نظر شما چیست؟
    جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.