خطرناک ترین فرماندهی کل نیروهای مسلح کشور
+67
رأی دهید
-6
ایرانشهر : عرفان قانعی فرد (تحلیلگر ارشد خاورمیانه در واحد ضد تروریسم CT)سید حسن آقایی فیروزآبادی در روز ۱۲ شهریور ۱۴۰۰ با ابتلا به کرونا مُرد. پس از ۲۷ سال، محمد باقری (محمدحسین افشردی) به دستور سید علی خامنه‌ای جایگزین او شد.
می‌توان گفت که نخست وزیر مورد اعتماد خمینی، میرحسین موسوی، و نیز هاشمی رفسنجانی کاشف و حامی فیروزآبادی بودند. او در فاصله سالهای ۱۳۶۸ تا ۱۳۹۵ ریاست ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را برعهده داشت.
هر دو فرمانده کل نیروهای مسلح کشور - چه فیروز آبادی و چه محمد باقری (اولین مسئول اطلاعات و عملیات سپاه) - در توسعه تروریسم منطقه‌ای، رادیکالیسم و جنگ فرقه‌ای، نقش بسیار شگفت انگیر و قابل تاملی داشته‌اند.
اصولا ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی به عنوان عالی‌ترین نهاد نظامی در مجموعه نیروهای مسلح جمهوری اسلامی است، که مسئولیت هماهنگی میان نیروهای ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و سپاه قدس، نیروی انتظامی و وزارت دفاع را برعهده دارد. هیج کدام از این نیروها و سازمان‌های نظامی، تعلق خاطری به ایران و ایرانی نداشته و ندارند. و در بررسی تاریخ فعالیت تروریسم جمهوری اسلامی، همه این‌ها نقش داشته‌اند.
از سالهای ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۶ ایران در بسیاری از عملیات تروریستی جهان، نقش غیر مستقیم (با کمک گروه‌های نیابتی) و یا حضور مستقیم داشته است. و در طی این ۲۷ سال مورد نظر، به هیچ وجه افرادی مانند فیروزآبادی، محمد باقری، قاسم سلیمانی، محسن رضایی، احمد وحیدی، احمد کاظمی، اسماعیل قاآنی، محمدرضا فلاح‌زاده، علی شمخانی و.. ناآگاه و بی ارتباط نبوده‌اند.
نکته قابل توجه و غیر قابل انکار این است که نظامی‌های جمهوری اسلامی ایران، کمترین احترامی و توجهی به منافع و مصالح ملی ایران نداشته و ندارند و صرفا سرباز خلافت اسلامی ولایت فقیه و دستگاه اختاپوس مذهبی هستند. البته بماند که شبکه مافیایی اطلاعات سپاه با نفوذ گسترده در برخی از رسانه‌های خارج از ایران، در هر جنبش اجتماعی از زبان برخی شیرین عقل چنین تبلیغ می‌کند که مثلا سپاه و ارتش و نیروی انتظامی نقشی در سرکوب و ترور ندارند!
هیچ کدام از این نظامی‌های جمهوری اسلامی ایران، خوش نام و وفادار به مردم ایران نبوده و نیستند. در هر بررسی هم، ارتباط این ابزارهای سرکوب با تروریسم منطقه‌ای، به امری قابل اثبات و غیر انکار مبدل می‌شود. در هر تغییر سیاسی در ایران، اگر تصور تکرار بهار عربی در مصر و ایستادگی و نقش آفرینی وطن پرستانه افسران مصری در ایران پس از جمهوری اسلامی هست، اوج خوش خیالی و عدم بلوغ سیاسی است.
البته بماند که برخی رند هفت چهره و فارغ از شرم هم در میان رسانه‌های فارسی چنین دهان می‌گشایند؛ یا از دولت نیمه نظامی حرف می‌زنند یا نقش نظامی‌ها در آینده ایران افاضات می‌بافند؛ یا جانیان سپاه و ارتش و انتظامی را فرزندان این آب و خاک می‌شناسانند؛ یا بخاطر تروریستی نامیدن سپاه، لباس سبز می‌پوشند و پشت دوربین، بالاو پایین می‌پرند!
امروزه هم از مجموعه نظامیان بدنام و آلوده به تروریسم، محمدرضا قرایی آشتیانی از طرف خود باقری به وزارت دفاع رسید، یا احمد وحیدی بر کرسی وزارت کشور و ریاست نیروهای انتظامی کشور قرار گرفت. و البته ناگفته‌ها بماند که سالهاست که روس‌ها در دو سازمان اطلاعات و امنیت روسیه [GRU- SVR] در میان نظامی‌های ایران نفوذ کرده‌اند که یکی از آنان قاسم سلیمانی و یا حسین دهقان بود.
در توسعه تروریسم [Terrorism]، هر دو فرمانده کل نیروهای مسلح کشور متهم و مجرم‌اند. مثلا اتحادیه اروپا در ۱۸ مهر ۱۳۹۰ (۱۰ اکتبر ۲۰۱۱) فیروز آبادی را به اتهام نقش در نقض گسترده حقوق شهروندان ایرانی، از ورود به کشورهای این اتحادیه محروم کرد. یا در۲۲ آذر، ۱۳۹۰ آمریکا تحریم هایی را علیه رئیس ستاد کل نیروهای مسلح [حسن فیروزآبادی] و معاون فرمانده کل سپاه پاسداران [عبدالله عراقی] به اجرا گذاشت. و یا در ۱۳ آبان ۱۳۹۸ محمد باقری هم به همراه ۹ نفر دیگر از نظامیان عالی‌رتبه ایران، بخاطر شرکت در حملات تروریستی لبنان و آرژانتین، در فهرست تحریم‌های وزارت خزانه‌داری آمریکا قرار گرفتند.
در شبکه فراملیتی تروریسم مانند حزب الله [Hezbollah]، حماس [Hamas]، القاعده[Al-Qaeda ]، طالبان [Taliban]، پ ک ک [PKK]، جهاد اسلامی فلسطین [ PIJ] و... فرمانده کل نیروهای مسلح کشور با همگی آنان رابطه دارد. مثلا در مراسم تحلیف ابراهیم رئیسی در مجلس شورای اسلامی، اکثر چهره‌های تروریسم منطقه‌ای حضور داشتند تا به جهانیان بگویند که تروریست‌های اعظم در ردیف اول نشسته‌اند و به نشانه تائید و حمایت هم چهره‌های نظامی هم در لابلای صندلی‌های اسماعیل هنیه (رهبر حماس)، شیخ نعیم قاسم (جانشین دبیرکل حزب الله لبنان) و محمد عبدالسلام (فرستاده ویژه حوثی‌های یمن)، نچیروان بارزانی (نماینده اولین هم پیمان وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در منطقه کردنشین و عراق) و... حضور داشتند. که در جهان متمدن امروزی، چنین رویه‌ای مرسوم نیست، که در میان تدابیر شدید امنیتی، حامیان اشاعه توحش و تروریسم را در صندلی اول بنشانند!
امروز فیروزآبادی با هزار راز مگو به زیر خاک رفت. و البته جانشین او، باقری همچنان به وظیفه‌اش ادامه می‌دهد. در دوران فیروزآبادی، ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی [ مجموعه نیروهای مسلح جمهوری اسلامی؛ ارتش؛ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی؛ سپاه قدس؛ نیروی انتظامی و وزارت دفاع ] در بسیاری از عملیات تروریسم اسلامی شرکت کرد. در حمایت از گروه‌های نیابتی [Proxy] در یمن، عراق، افغانستان، لبنان، سوریه و... در قاچاق مواد مخدر با طالبان و پ ک ک؛ در حمایت از بشار اسد با کمک کُردها؛ عملیات فریب استخبارات عربستان سعودی، موساد اسرائیل و میت ترکیه با کمک بارزانی برای دور زدن تحریم ها؛ رابطه با طالبان و القاعده و...
هم فیروزآبادی و هم باقری، به عنوان خطرناک ترین فرماندهی کل نیروهای مسلح کشور وسربازان فاسد و سست عناصر در توسعه تروریسم اسلامی البته با پوشش جدید و بی معنی "مقاومت اسلامی" [Islamic Resistance]هستند که بر دو پایه دشمنی بی ربط با آمریکا و اسرائیل شکل گرفته است.
چه فیروزآبادی و چه باقری، کمترین کمکی به توسعه و رشد ایران نکرده‌اند و یا برای ایران، اقتدار و آبرو و اعتباری کسب نکرده‌اند. به نان نوکری در بساط خلافت اسلامی ولایت فقیه دل خوش بوده‌اند و برای کسب منافع شخصی حاضر به تملق گویی و زنار خدمت بستن نزد خلیفه دوم دستگاه ولایت فقیه - علی خامنه‌ای - بوده و هستند. مرگ‌شان نیز، در حد رفع مگس مزاحمی است که انگار در جهان و عالم واقعیت، هرگز وجود خارجی نداشته و ندارند! فیروز آبادی رفت و درباره نقش جمهوری اسلامی در توسعه تروریسم منطقه‌ای، واژه‌ای نگفت. باقری هم همان راه را خواهد رفت.
می‌توان گفت که نخست وزیر مورد اعتماد خمینی، میرحسین موسوی، و نیز هاشمی رفسنجانی کاشف و حامی فیروزآبادی بودند. او در فاصله سالهای ۱۳۶۸ تا ۱۳۹۵ ریاست ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را برعهده داشت.
هر دو فرمانده کل نیروهای مسلح کشور - چه فیروز آبادی و چه محمد باقری (اولین مسئول اطلاعات و عملیات سپاه) - در توسعه تروریسم منطقه‌ای، رادیکالیسم و جنگ فرقه‌ای، نقش بسیار شگفت انگیر و قابل تاملی داشته‌اند.
اصولا ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی به عنوان عالی‌ترین نهاد نظامی در مجموعه نیروهای مسلح جمهوری اسلامی است، که مسئولیت هماهنگی میان نیروهای ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و سپاه قدس، نیروی انتظامی و وزارت دفاع را برعهده دارد. هیج کدام از این نیروها و سازمان‌های نظامی، تعلق خاطری به ایران و ایرانی نداشته و ندارند. و در بررسی تاریخ فعالیت تروریسم جمهوری اسلامی، همه این‌ها نقش داشته‌اند.
از سالهای ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۶ ایران در بسیاری از عملیات تروریستی جهان، نقش غیر مستقیم (با کمک گروه‌های نیابتی) و یا حضور مستقیم داشته است. و در طی این ۲۷ سال مورد نظر، به هیچ وجه افرادی مانند فیروزآبادی، محمد باقری، قاسم سلیمانی، محسن رضایی، احمد وحیدی، احمد کاظمی، اسماعیل قاآنی، محمدرضا فلاح‌زاده، علی شمخانی و.. ناآگاه و بی ارتباط نبوده‌اند.
نکته قابل توجه و غیر قابل انکار این است که نظامی‌های جمهوری اسلامی ایران، کمترین احترامی و توجهی به منافع و مصالح ملی ایران نداشته و ندارند و صرفا سرباز خلافت اسلامی ولایت فقیه و دستگاه اختاپوس مذهبی هستند. البته بماند که شبکه مافیایی اطلاعات سپاه با نفوذ گسترده در برخی از رسانه‌های خارج از ایران، در هر جنبش اجتماعی از زبان برخی شیرین عقل چنین تبلیغ می‌کند که مثلا سپاه و ارتش و نیروی انتظامی نقشی در سرکوب و ترور ندارند!
هیچ کدام از این نظامی‌های جمهوری اسلامی ایران، خوش نام و وفادار به مردم ایران نبوده و نیستند. در هر بررسی هم، ارتباط این ابزارهای سرکوب با تروریسم منطقه‌ای، به امری قابل اثبات و غیر انکار مبدل می‌شود. در هر تغییر سیاسی در ایران، اگر تصور تکرار بهار عربی در مصر و ایستادگی و نقش آفرینی وطن پرستانه افسران مصری در ایران پس از جمهوری اسلامی هست، اوج خوش خیالی و عدم بلوغ سیاسی است.
البته بماند که برخی رند هفت چهره و فارغ از شرم هم در میان رسانه‌های فارسی چنین دهان می‌گشایند؛ یا از دولت نیمه نظامی حرف می‌زنند یا نقش نظامی‌ها در آینده ایران افاضات می‌بافند؛ یا جانیان سپاه و ارتش و انتظامی را فرزندان این آب و خاک می‌شناسانند؛ یا بخاطر تروریستی نامیدن سپاه، لباس سبز می‌پوشند و پشت دوربین، بالاو پایین می‌پرند!
امروزه هم از مجموعه نظامیان بدنام و آلوده به تروریسم، محمدرضا قرایی آشتیانی از طرف خود باقری به وزارت دفاع رسید، یا احمد وحیدی بر کرسی وزارت کشور و ریاست نیروهای انتظامی کشور قرار گرفت. و البته ناگفته‌ها بماند که سالهاست که روس‌ها در دو سازمان اطلاعات و امنیت روسیه [GRU- SVR] در میان نظامی‌های ایران نفوذ کرده‌اند که یکی از آنان قاسم سلیمانی و یا حسین دهقان بود.
در توسعه تروریسم [Terrorism]، هر دو فرمانده کل نیروهای مسلح کشور متهم و مجرم‌اند. مثلا اتحادیه اروپا در ۱۸ مهر ۱۳۹۰ (۱۰ اکتبر ۲۰۱۱) فیروز آبادی را به اتهام نقش در نقض گسترده حقوق شهروندان ایرانی، از ورود به کشورهای این اتحادیه محروم کرد. یا در۲۲ آذر، ۱۳۹۰ آمریکا تحریم هایی را علیه رئیس ستاد کل نیروهای مسلح [حسن فیروزآبادی] و معاون فرمانده کل سپاه پاسداران [عبدالله عراقی] به اجرا گذاشت. و یا در ۱۳ آبان ۱۳۹۸ محمد باقری هم به همراه ۹ نفر دیگر از نظامیان عالی‌رتبه ایران، بخاطر شرکت در حملات تروریستی لبنان و آرژانتین، در فهرست تحریم‌های وزارت خزانه‌داری آمریکا قرار گرفتند.
در شبکه فراملیتی تروریسم مانند حزب الله [Hezbollah]، حماس [Hamas]، القاعده[Al-Qaeda ]، طالبان [Taliban]، پ ک ک [PKK]، جهاد اسلامی فلسطین [ PIJ] و... فرمانده کل نیروهای مسلح کشور با همگی آنان رابطه دارد. مثلا در مراسم تحلیف ابراهیم رئیسی در مجلس شورای اسلامی، اکثر چهره‌های تروریسم منطقه‌ای حضور داشتند تا به جهانیان بگویند که تروریست‌های اعظم در ردیف اول نشسته‌اند و به نشانه تائید و حمایت هم چهره‌های نظامی هم در لابلای صندلی‌های اسماعیل هنیه (رهبر حماس)، شیخ نعیم قاسم (جانشین دبیرکل حزب الله لبنان) و محمد عبدالسلام (فرستاده ویژه حوثی‌های یمن)، نچیروان بارزانی (نماینده اولین هم پیمان وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در منطقه کردنشین و عراق) و... حضور داشتند. که در جهان متمدن امروزی، چنین رویه‌ای مرسوم نیست، که در میان تدابیر شدید امنیتی، حامیان اشاعه توحش و تروریسم را در صندلی اول بنشانند!
امروز فیروزآبادی با هزار راز مگو به زیر خاک رفت. و البته جانشین او، باقری همچنان به وظیفه‌اش ادامه می‌دهد. در دوران فیروزآبادی، ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی [ مجموعه نیروهای مسلح جمهوری اسلامی؛ ارتش؛ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی؛ سپاه قدس؛ نیروی انتظامی و وزارت دفاع ] در بسیاری از عملیات تروریسم اسلامی شرکت کرد. در حمایت از گروه‌های نیابتی [Proxy] در یمن، عراق، افغانستان، لبنان، سوریه و... در قاچاق مواد مخدر با طالبان و پ ک ک؛ در حمایت از بشار اسد با کمک کُردها؛ عملیات فریب استخبارات عربستان سعودی، موساد اسرائیل و میت ترکیه با کمک بارزانی برای دور زدن تحریم ها؛ رابطه با طالبان و القاعده و...
هم فیروزآبادی و هم باقری، به عنوان خطرناک ترین فرماندهی کل نیروهای مسلح کشور وسربازان فاسد و سست عناصر در توسعه تروریسم اسلامی البته با پوشش جدید و بی معنی "مقاومت اسلامی" [Islamic Resistance]هستند که بر دو پایه دشمنی بی ربط با آمریکا و اسرائیل شکل گرفته است.
چه فیروزآبادی و چه باقری، کمترین کمکی به توسعه و رشد ایران نکرده‌اند و یا برای ایران، اقتدار و آبرو و اعتباری کسب نکرده‌اند. به نان نوکری در بساط خلافت اسلامی ولایت فقیه دل خوش بوده‌اند و برای کسب منافع شخصی حاضر به تملق گویی و زنار خدمت بستن نزد خلیفه دوم دستگاه ولایت فقیه - علی خامنه‌ای - بوده و هستند. مرگ‌شان نیز، در حد رفع مگس مزاحمی است که انگار در جهان و عالم واقعیت، هرگز وجود خارجی نداشته و ندارند! فیروز آبادی رفت و درباره نقش جمهوری اسلامی در توسعه تروریسم منطقه‌ای، واژه‌ای نگفت. باقری هم همان راه را خواهد رفت.