این مثلا نوحه خوانی و مداحی بود؟

زمانی‌ که خروس زیاد داد و قال می‌‌کند. و همه مرغا‌ها برای خود. روستاهی ما .برای جلوگیری از همیشه ژن یک خروس. و تنوع نژاد . خروس پر رو را مجازات می‌‌کند. خروس .همیشه به صدای خود مغرور است. هرچه بلند تر این قوقلی قوقول است. بیشتر قمپز و ادا. از پاهین شکم باد را می‌‌گیرد. .سینه را جلو. انگار رهیس کل بسیج است.شاید باور نکنید. می‌‌گیرند. و یک کم کره به انجای مبارک خروس با انگشت وارد می‌‌کنند. خروس زبان بسته. سینه را باد برای ققولی قوقو.ولی‌ بدون اثر. همه باد از عقب بیرون. آنقدر خجالت زده. که به گوشه و راه را برای خروسان دیگر باز می‌‌کند.فکر کنم .این بردار هم. قبل از نوحه. سری پیش آخوند زده. و آخوند برای مداوا کرنا. کمی روغن بنفشه به انجای مبارک تزریق کرده، اینجوری که بویش آید. انگشت هم نبود. قیف بود.

[::Tony Arzenta - کی یف، اوکراین::]. من که فکر می کنم تنوع اوازی، بیرون رفتن از حوزه های ماتم، خوانش های مردمی که شبیهی یا شبه عزا هم خوانده می شود، گامی به جلو است، اینکه شما از این بابت ناراحت شدی چیز دیگری است و ربطی به این نداشت که »اینها« لایق آزادی نیستند. مشکل شما آزادی است؟ یا اینکه نوحه را باید مانند نوحه خواند؟! در کامنت خودت به چی می خواستی حمله کنی؟