تلاش راننده فداکار برای رساندن اکسیژن به بیماران کرونایی

فقط برای سی ثانیه در دنیای مجازی؟ بابا خبلی بدبختی. لاستیک رو عوض میکردی، وقط کمتری میزاشتی، که با لاستیک پاره سفرکنی. خطرش هم به مراتب کمتر بود. عقل که نباشد

بیشتر میخوره از جزایر هاوایی اومده تا تهران.

[::یا فاطمه زهرا - کپنهاک ، دانمارک::]. عقل که نیست، جون در عذابه. اول اینکه این شخص تو کرج زندگی میکنه و شایدم مازندرانی یا بندری باشه.ولی از هر کجا که باشه فداکاریش قابل تحسین است .شماکه شاید ندونی پدرت کیست و کجایی است نباید چنین حرفهایی بزنی. اول برو خودت را بشناس و بعد در مورد دیگران نظریه بده. این درست است که کامیون با لاستیک پنچری میتواند راه برود ولی ضررش را بجان خرید تا هموطنش را نجات بدهد و شمایی که اینجا طعنه و فتوا میدهید ، اگر چنین موقعیتی برای خودتان هم پیش میامد چنین فداکاری را نمیکردید. توی ایران عده ایی در حال جمع اوری کمک بودن که دیشب عنوان کرد که هیچ کمکی را قبول نمیکند و پولش را برای کرونا خرج کنند. در صورتیکه این وظیفه مسئولین است که بفکر خود هستند یا غزه و لبنان.

راننده ای مغز و قلب جوان ۲۸ ساله را برای پیوند زدن به یک بچه ۱۴ ساله از پونه به بمبئی درهند با فاصله ۱۵۰ کیلومتر، درعرض ۹۵ دقیقه رساند که با جمیعت و ترافیک و جاده های هند یک عمل بی نظیری بود. در صورتیکه همین مسیر بیش از سه ساعت زمان احتیاج دارد. البته پلیس ماشین را تا اتوبان اسکورت کرد. اما این راننده بدون اسکورت بموقع رسید و شاید هم اگر پلیس این وضعش را میدید ، وقتش را هم تلف میکرد. خوشبختانه موقع رسید بدون هیچ چم داشتی.