عصر روز جمعه ۸ مرداد ۱۴۰۰، شهروندی در بندرعباس در اقدامی شجاعانه فراخوان به تجمع و حمایت مردم از مردم خوزستان نمود. وی در میدان ۱۷شهریور (شهربانی سابق) مقابل «مجتمع فرهنگی ستاره شهر» ایستاده بود. وی سپس با صدای بلند دیگر همشهریان خود را به تجمع برای حمایت از اعتراضات مردم خوزستان فرا میخواند.
او خطاب به مردم حاضر در صحنه میگفت: «مردم این تجمع برای مطالبهگری شهرمان است. بیایید و به ما بپیوندید. مردم نترسید، از چه چیز باید بترسیم؟ یک جان داریم که برای وطن است.»
او خطاب به نماینده شهر گفت: «این نماینده شهر کجاست؟ چرا نمیآید که به ما پاسخگو باشد؟ چرا فاضلاب را در دریا رها کردهاند؟ دریا ملی است. دریا ملک شخصی نیست. چرا ماهیهای دریا را خالی کردید؟ مگر ملت چه گناهی کردند؟ در ۸ سال جنگ پای شما ایستادند و از جیب خود هزینه کردند. چرا کسی به فریاد ما نمیرسد؟»
وی همراه با نفرات حاضر در صحنه هدف خود را که همبستگی با مردم خوزستان بود فریاد زده و شعار میدادند: «هرمزگان، خوزستان، اتحاد اتحاد.»
شهروند اهل بندرعباس که در فلکه شهربانی این شهر مردم را به تجمع اعتراضی فرا میخواند، ساعتی بعد توسط نیروهای اطلاعات دستگیر شد. مأموران امنیتی، فرد دستگیر شده را کشان کشان با خود برده و سوار خودرو نموده و به بازداشتگاه بندرعباس بردند.
روز جمعه ۸ مرداد، پانزدهمین روز از شروع اعتراضات مردم خوزستان بود. در طی این ۱۵ روز شهرهای زیادی در خوزستان بپا خواسته و در اعتراض به تضییع حقوق خود فریاد زدند.
این اعتراضات در روزهای سوم به بعد، به استانهای دیگر کشور نیز گسترش یافت و شهرهایی در ۱۶ استان کشور به حمایت از مردم خوزستان برخاستند.
با اوجگیری اعتراضات مردمی در شهرها و گسترش آن به استانهای دیگر، دیکتاتوری حاکم بر کشور، در بسیازی شهرها وضعیت حکومت نظامی برقرار کرده است. در شهرهایی مانند اهواز، ایذه، سوسنگرد، الیگودرز، تبریز و کرج، نیروهای زیادی از یگان ویژه را مستقر نمودهاند.
قدیمی ترین هاجدیدترین هابهترین هابدترین هادیدگاه خوانندگان