فرهادی: از کلمه «سرکوبگر» استفاده نکرده‌ام، مراقب هستم که تندرو نشوم

یورونیوز :آقای فرهادی  در جریان نشست خبری جشنواره کن، به پرسش‌های خبرنگار رادیو فردا بر اساس آنچه پیش از این در مجله ورایتی منتشر شده بود، پاسخ داد.

او در پاسخ به این پرسش که «تا چه اندازه خود را متعهد به بیان سرکوب‌های روزافزون در آثار، صحبت‌ها و عملکرد خود می‌داند» گفت: «من در گفتگو با با مجله ورایتی در موضوع استفاده از شبکه‌های اجتماعی در ایران، از عنوان "فضای بسته" استفاده کرده‌ام و نه "سرکوبگر". زیرا در ایران فضا برای بیان نظرات بسته است و وقتی این فضا با شبکه‌های اجتماعی باز می‌شود، طبیعی است که خیلی‌ها از آن استفاده می‌کنند. شما اگر در کشورتان انواع رسانه‌ها را داشته باشید و راحت حرفتان را بزنید، ممکن است کمتر از شبکه‌های اجتماعی استفاده کنید.»

او می‌افزاید: «در پاسخ به اینکه به عنوان فیلمساز چگونه واکنش نشان بدهم، دو نوع واکنش می‌شود نشان داد. در زمانی که برای اولین‌بار درباره اعدام بچه‌های زیر هجده سال در ایران بحث بود، اولین فیلمی که فکر می‌کنم به نظرم ساخته شد، فیلم شهر زیبا بود. تصور کنید من در آن موقع به جای ساختن شهر زیبا یک بیانیه تند می‌دادم، آیا کسی الان یادش بود؟ ولی همین الان شهر زیبا را هنوز آدم‌ها می‌بینند و هنوز این پرسش هست که اگر این بچه‌ها در سن چهارده سالگی یک قتل انجام داده‌اند و می‌گویند باید اعدام شود، اگر اینقدر عقلش می‌رسد و مسئولیت پذیر است که چرا همان موقع اعدام نمی‌شود؟ و اگر هنوز به بلوغ فکری نرسیده است و باید در هجده سالگی حکمش را اجرا کنیم، پس خودمان تایید می‌کنیم که هنوز مسئولیت‌پذیر نبوده و اینجا یک تناقض است. بر این اساس فیلم شهر زیبا ساخته شد. حالا فکر کنید که مطابق آنچه گفتید، من این فیلم را نمی‌ساختم و به جای آن یک بیانیه می‌دادم. حتما بیانیه خوبی نمی‌شد چون من بیانیه نویس و مقاله نویس نیستم و من کارم فیلم ساختن است. بهتر است که داستانم را بگویم و بهتر است که این پرسش را ایجاد کنم که این اتفاق می‌افتد. من فکر می‌کنم که این کار تاثیرگذارتر است.»

او اینگونه ادامه می‌دهد: «معتقدم که آگاه شدن جامعه، ظلم را از بین می‌برد. جهل و ظلم رابطه دوطرفه دارند. ظلم جهل ایجاد می‌کند و جهل ظلم را می‌پذیرد. شما اگر با جهل مبارزه کنید، ظلم از بین خواهد رفت. بعضی‌ها تصمیم می‌گیرند که فقط با ظلم روبرو شوند، بعضی‌ها با جهل و بعضی‌ها با هردوی آنها. من تصمیم گرفته‌ام که در فیلم‌هایم تا جایی که به عقل خودم می‌رسد، این آگاهی را بتوانم بدهم.»
برای انتخاب بازیگر، نه پاسپورتش را نگاه می‌کنم و نه اینکه چگونه به زندگی نگاه می‌کند
او همچنین درباره انتخاب همکارانش برای فیلمسازی و اینکه «چه مقدار به عملکردهای پیشین آنها دقت دارد؟ از جمله اینکه امیر جدیدی در فیلمی محصول وزارت اطلاعات ایران بازی کرده یا محسن تنابنده در فیلمی ساخته سپاه پاسداران» و اینکه «آیا برای شما مهم است که با این افراد کار کنید؟» گفت: «من بازیگر را بازیگر می‌بینم. وقتی بازیگر سر یک فیلم می‌رود و نقشی به او داده می‌شود، سعی می‌کند که این نقش را به بهترین شکل اجرا کند. من فیلم‌هایی را که گفته‌اید ندیدم ولی وقتی می‌خواهم فیلم بسازم، می‌گویم که در دنیا این آدم بهترین است. نه پاسپورتش را نگاه می‌کنم و نه اینکه آن فرد چگونه به زندگی نگاه می‌کند یا چه کارهایی را کار کرده است. و این فرصت را می‌دهم و فکر می‌کنم که این به فیلم من کمک می‌کند.»

او می‌افزاید: «من این آزادی را می‌دهم که هر کس بیرون از دایره همکاری با من، زندگی خودش را داشته باشد و ممکن است متفاوت با من فکر کند. یعنی ما خودمان که مقابل این تند روی‌ها داریم حرکت می‌کنیم، باید مراقب باشیم که ما هم شبیه طرف مقابل نشویم و تندرو نشویم و بگوییم که حق ندارید این کار را بکیند. و خط کش‌هایی را که با آنها موافق نیستیم، خودمان بر اساس آنها رفتار نکنیم.»