ویدیویی کوتاه از استخر کاخ جوانان قبل از انقلاب

[::freedom of the press - تهران، ایران::]. اتفاقا اشتباهت در همینجاست. این نگاه به گذشته و درک اشتباهات گذشته است که به ما یاد میده که کجا به بیراهه رفتیم. چطور وقتی که مملکت به سرعت به طرف پیشرفت و سعادت میرفت, فریب یک عده روشنفکرنما که دست در دست ارتجاع سیاه یعنی روحانیت گذاشته بودند را خوردیم و عوام فریبیهای آنها را باور کردیم وحکومتی را ساقط کردیم که هدفی جز سعادت ایران نداشت. ولی درس نگرفتیم. همه خواهان سرنگونی نظام ولایی هستیم بدون اینکه واقعا بدونیم برای فردای بدون رژیم اسلامی به چه شکلی آزادی و دمکراسی را در کشور پیاده کنیم. هنوز کسانی هستند که میپرسن: اینا برن کی بیاد؟ تا زمانی که آگاهی سیاسی واجتماعی در کشور ما تا حدی بالا نرفته که بدونیم دیگه به آقا بالاسر احتیاج نداریم و خودمون میتونیم بر سرنوشتمون حاکم باشیم, رفتن حکومت ولایی فقط باز کردن جای پا برای دیکتاتور بعدیه.

واقعا که وای بر شما. یک جفت پای سفید، کشیده و خوش تراش تا بالای ران دیدید، صحبت از پیشرفت و ترقی میکنید.

[::یا فاطمه زهرا - کپنهاگ ، دانمارک::]. نه اشتباه نکن, پیشرفت و ترقی را شما در این 42 سال به مردم ایران نشون دادید. که باید خیلی از زنها برای نون شبشون خود فروشی کنن, فاحشه اسلامی بشن. کلیه بفروشن. به این میگن پیشرفت. شما ولایی ها خودتون هم میدونید که بعد از سقوطتون مردم ایران به چه شکلی از شماها یاد خواهند کرد ولی به قدری وقیح و دریده هستید که تاریخ ایران به یاد نداره. شماها ننگ ابدی تاریخ ایران رو برای خودتون خریدید.

[::وطن نام تو نام نامداران - ستکهلم، سوئد::]. از کدام سقوط کلام می‌کنی؟ دوباره تاریخ رو مرور کن. شاید منظور مال داریوش هست. سال سقوط سال فرار، سال گریز و انتظار.

[::یا فاطمه زهرا - کپنهاگ ، دانمارک::]. ممکنه شما درباره وطن خودت افغانستان( کلام ) بکنی و وارد مسائل ایران و ایرانی نشی. ممنون از لطف شما.