اردوگاه دانشجویی و دانش آموزی رامسر سال ۱۳۴۰ - ۱۳۳۹

من در دهه ۵۰ سه بار بخاطر شغل پدرم در این اردوگاه بودم ، فوق العاده بود ، استخر مختلط ، دو تا آمفی تعاتر بود ، صبح ها برنامه ، آموزشی ، بعد ازظهر ها برنامه های هنری ، رقص و آواز ، بعد از صبحانه دهها کورس مختلف آموزشی بود ، از نقاشی ، کاردستی ، کلاس های تعاتر ، و رقص ، من خودم یادمه از جمله تو کلاس ویترای ، نقاشی روی شیشه شرکت کردم ، شاید تعجب کنید یک کلاس هم فراگیری طرز باز و بسته کردن تفنگ بود ، خیلی جالب بود ، چرا که باید در سرعت کم اجزای تفنگ را باز و بسته میکردیم ، یک بخش از اردوگاه ، خانه های کوچک ویلایی بود و دانشجویان و میهمانان اروپایی آن ها را در اختیار داشتند ، البته عشق و عاشقی بسیار رایج بود ، ،خصوصا دختران شهرستان های کوچک و یا از مناطق سنتی برای اولین بار با پسر ها آشنا میشدند ، شایعه همیشگی استفاده کافور در غذا برای کاهش تمایلات جنسی بود ، هنگام شب وقتی دختر ها در یک طرف و پسرها ها در یک طرف دیگر بودند ، این شعار با کلی خنده دهها بار تکرار می‌شد ، دختر ها فریاد میزدند امشب شب ما سحر نداره ، پسران در پاسخ میگفتند کافورش اثر نداره ، و باز این شعار تکرار می‌شد ،

[::مسافران - آنکارا، ترکیه::]. امدی اظهار با سوادی کنی دیدی shahin پوز تو رو به خاک زد کلی خندیدم. بیشتر از این خودتو ضایع نکن. در جایی که دیگه حتا نوه نتیجه‌های ملاها دیگه پدر بزرگ رو قبول ندران. زور زدن مزدوران و جیره خوارن مفت خوری مثل تو دیگه بی‌فایدست. امروز بچهای ۷ ساله هم خریدار مزخرفات شما نیستن. علت اینکه شما هنوز سر پا هستین از زور تفنگ و جنایت شماست. ولی مردم یک روز این بازی رو میبرن، چون بازی هیچوقت یه برنده نداره. این همه کار هست برای زندگی کردن.این نون کثیف خوردن نداره.